ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

Αποστολή του Χριστού ήταν να σώσει τον κόσμο. Όχι να τον κρίνει. Να τον σώσει. Αποστολή του απεσταλμένου του Χριστού, του αρχιερέα, είναι η ίδια η αποστολή του Χριστού. "Καθώς απέσταλκέ με ο Πατήρ μου, καγώ πέμπω υμάς".

Αλλά πόσο μεγάλη η διαφορά! Τι δυσθεώρητο και για τους αγγέλους ακόμη το ύψος της αποστολής! Και τι άβυσσος αθλιότητος εμείς! Συνειδητοποιώ πιο πολύ τη μικρότητά μου, φέρνοντας στο νου μου τα προβλήματα, που αντιμετωπίζει η Εκκλήσια μας στο σύνολό της, και ιδιαίτερα η τοπική Εκκλησία, την οποία καλούμε να ποιμάνω. Πως; Στο όνομα του Χριστού. Με πρότυπο τον Χριστό. Μιμούμενος τον Χριστό.

Ο Κύριος είπε: "άρατε τον ζυγόν μου εφ' υμάς και μάθετε απ' εμού, ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών"

Και ο αρχιερέας είναι άγγελος του Θεού. Κήρυξ της ειρήνης. Και όποιος ακούει τα λόγια του και μιμείται τα καλά του έργα, ευρίσκει ανάπαυση..."

Ο ΚΑΛΟΣ ΠΟΙΜΗΝ-Η ΜΟΝΗ ΕΓΓΥΗΣΗ

Ήρθαμε για ένα έργο. Έργο πίστης. Έργο ευθύνης έναντι του Κυρίου του Χριστού!...Δεν αρκεί να λέμε : "είμαστε Ορθόδοξοι".Δεν αρκεί να λέμε: η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι μία αγία Εκκλήσια. Δεν αρκεί να οριοθετούμε την πίστη.

Πρέπει πρώτα και κύρια να έχομε την αγωνία και να διερωτώμαστε εμείς ως πρόσωπα, ως άτομα:

Είμαστε πιστοί; Έχομε πίστη στον Χριστό;

Είμαστε Ορθόδοξοι;

Έχομε τη σωστή πίστη;

Έχομε τη σωστή πρόσβαση στη σωστή πίστη;

Έχομε τη σωστή βίωση της πίστης;

Μήπως βιώνουμε το έργο μας και τον εαυτό μας, την ιδιότητά μας με τρόπο που μαρτυρεί όχι πίστη, αλλά εκκοσμίκευση; Όχι πίστη στον Χριστό, αλλά ανθρωποκεντρισμό; Αυτό είναι το πρόβλημα για εμάς.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ