Δύναμη των «σημείων» πού παραχωρήθηκαν στον Μωυσή (4,1-9)

Δύναμη των «σημείων» πού παραχωρήθηκαν στον Μωυσή (4,1-9)

Ο δε Μωυσής απάντησε και είπε «Αλλά πιθανόν να μην πιστέψουν και να μην υπακούσουν στα λόγια μου και να πουν "δεν σου παρουσιάστηκε ό Θεός". Τί θα πω τότε σ' αυτούς;». Και ό Κύριος είπε σ' αυτόν: «Τι είναι αυτό που κρατάς στο χέρι σου;» «Ράβδος» απάντησε αυτός

Τότε (του) είπε: «Πέταξε την κάτω στην γη». Και την πέταξε στην γη- και (αυτή) έγινε φίδι. Και έφυγε ό Μωυσής απ' αυτό. "Τότε ό Κύριος είπε στον Μωυσή: «Άπλωσε το χέρι σου και πιάσε το από την ουρά του». Και αφού άπλωσε το χέρι του έπιασε την ουρά του και έγινε στο χέρι του ράβδος.

«Έτσι θα πιστέψουν ότι ό Θεός των πατέρων τους, ό Θεός τον Αβραάμ, ό Θεός τον Ισαάκ, ό Θεός τον Ιακώβ πραγματικά παρουσιάστηκε σε σένα».

Και ακόμα είπε σ' αυτόν ό Κύριος: «Βάλε το χέρι σου στον κόρφο σου». Και αυτός έβαλε το χέρι τον στον κόρφο τον όταν όμως το έβγαλε από τον κόρφο τον έγινε σαν χιόνι (λευκό έγινε λεπρό).

Και είπε πάλι (ό Κύριος): «Βάλε (πάλι) το χέρι σου στον κόρφο σου». Και αυτός έβαλε το χέρι του στον κόρφο τον όταν όμως το έβγαλε πήρε το χρώμα του υπολοίπου σώματος του.

«Αν δέ (είπε ό Κύριος) δεν σε πιστέψουν και δεν υπακούσουν στην μαρτυρία τον πρώτον σημείον, θα πιστέψουν στην μαρτυρία τον δεύτερον σημείον.

Αν δέ δεν πιστέψουν και στα δύο αυτά σημεία, ούτε ακούσουν

 την φωνή σου, θα πάρεις νερό από τον ποταμό και θα το χύσεις στην ξηρά. Και το νερό πού θα πάρεις από τον ποταμό θα γίνει στην ξηρά αίμα».

ΑΝΑΛΥΣΗ

Για να πεισθούν οι Ισραηλίτες και να δεχτούν την κλήση του Μωυσή να τους ελευθερώσει, ό Θεός του λέει να τελέσει τρία «σημεία», δηλαδή τρία θαύματα. Το θαύμα στην Αγία Γραφή λέγεται «σημείο», επειδή ως σκοπό έχει να οδηγήσει κάπου άλλου, στην πίστη προς τον Θεό (όπως τα σημεία δείχνουν την κατεύθυνση προς κάποιο τόπο), και όχι να στεκόμαστε φιλοπερίεργα εμπρός σ' αυτό. Επειδή, λοιπόν, ήταν δύσπιστοι οι Ισραηλίτες, γι' αυτό ό Θεός μεταχειρίζεται τα θαύματα γι' αυτούς ό πιστός δεν έχει ανάγκη από θαύματα. Είναι όμως τα θαύματα δυνατά κηρύγματα της παντοδυναμίας του Θεού, γι' αυτό και διαβάζουμε εδώ στην περικοπή μας ότι οι Ισραηλίτες πρέπει να «ακούσουν» την «φωνή» τους (στίχ. 8) και να πιστέψουν.

Τα τρία «σημεία» πού θα τελέσει ό Μωυσής είναι τα έξης: α) Να ρίξει την ράβδο του στο έδαφος και αυτή θα γίνει φίδι αλλά και το φίδι θα το πιάσει από την ουρά και θα γίνει πάλι ράβδος (στίχ. 3-4). Όλη ή Παλαιά Διαθήκη μυστικά αναφέρεται στον Χριστό και το σημείο αυτό ερμηνεύεται χριστολογικά. Ό Ιερός Αυγουστίνος ερμηνεύει: Ή ράβδος του Μωυσή γίνεται φίδι και απειλεί, λοιπόν, με καταστροφή τούς καταστροφείς Αιγυπτίους. Ή ράβδος του Μωυσή ήταν τύπος του Χριστού, ό Όποιος υψώθηκε ως χάλκινος όφις, για να καταργήσει διά του θανάτου την δύναμη του όφεως Σατανά, για να αιχμαλωτίσει την αιχμαλωσία και να καταπιεί με νίκη τον θάνατο.

β) Το δεύτερο σημείο πού θα τελέσει ό Μωυσής ήταν να βάλει το χέρι του στον κόρφο του και μόλις το βγάλει θα δει ότι είναι λεπρό-αλλά και πάλι να το ξαναβάλει και το χέρι θα αποκατασταθεί στην φυσική του κατάσταση (στίχ. 6-7). Το θαύμα αυτό σήμαινε ότι ό λαός των Εβραίων, πού ήταν καθαρός, όταν ήρθε στην Αίγυπτο, «λεπρώθηκε», έμαθε την ασέβεια των Αιγυπτίων όταν όμως απαλλάχθηκε από την δουλεία τους, γνώρισε πάλι τον Θεό των πατέρων του. Και ακόμη το θαύμα αυτό σκόπευε να διδάξει ότι ή λέπρα, για την οποία θα γράψει αργότερα ή Παλαιά Διαθήκη, δεν καθιστά πραγματικά ακάθαρτο τον άνθρωπο, αφού και του Μωυσή το χέρι λεπρώθηκε. Και το άλλο ακόμη ωραίο δίδαγμα, ότι με το θαύμα αυτό παιδεύει ό Θεός τον Μωυσή, τώρα από την αρχή, να μην υπερηφανεύεται για το ότι θα τελέσει μεγάλα και υψηλά, γιατί το χέρι αυτό κάποτε λεπρώθηκε!

γ) Το τρίτο θαύμα ό Μωυσής θα το κάνει αργότερα: Θα πάρει νερό από τον Νείλο ποταμό και θα το χύσει στο έδαφος- και αμέσως το νερό θα γίνει αίμα (στίχ. 9). Το θαύμα αυτό υποδήλωνε την συμφορά της Αιγύπτου, την μεταστροφή του πλούτου της (Νείλος ποταμός) σε βάσανα (πληγές). Το αίμα σημαίνει θάνατο και κατά την περικοπή μας εδώ, όταν το νερό θα χυθεί στο έδαφος, τότε θα γίνει αίμα• χριστολογικά ερμηνεύοντας ό Κύριλλος Αλεξανδρείας λέει ότι ερχόμενος στην γη ό Υιός του Θεού, «επειδή κατώκησεν εν σαρκί, τότε δή τότε και τεθνάναι λέγεται κατά το άνθρώπινον»- ενώ, «έξω νοούμενος της σαρκός ό εκ Θεού Λόγος ζωή και ζωοποιός έστιν»

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΕΞΟΔΟΣ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ. ΥΠΟ ΙΕΡΕΜΙΑ ΦΟΥΝΤΑ .