ΓΕΡΩΝ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ."Ήμουν επτά-οκτώ χρονών και δεν ήξερα από πνευματικά πράγματα. Διάβαζα την Αποκάλυψη του Χριστού και την Αποκάλυψη της Παναγίας. Τα είχα μάθει απέξω. "

Όταν ήμουν στο Αγιον Ορος, όλο με τη μελέτη καταγινόμουν.

Ήμουν επτά-οκτώ χρονών και δεν ήξερα από πνευματικά πράγματα. Διάβαζα την Αποκάλυψη του Χριστού και την Αποκάλυψη της Παναγίας. Τα είχα μάθει απέξω. Αλλά ποιος ξέρει πώς τα έλεγα κουτσά στραβά, αφού δεν ήξερα ακόμη τη λέξη «οικία», τί θα πει' δεν το ήξερα ότι θα πει «σπίτι». Τα έμαθα έτσι, χωρίς να ξέρω τί νόημα έχουν, αλλά, επειδή ήταν άγια βιβλία, τα διάβαζα και, όταν τα ξανάβρισκα, τα καταλάβαινα, αφού τα σύγκρινα με τα πρώτα.

Όταν πήγα στην έρημο, έδωσα μεγάλη σημασία στην υπακοή, γιατί, διαβάζοντας βίους αγίων πού είχαν επιδοθεί στην υπακοή, επιθύμησα κι εγώ να τούς μιμηθώ. Αυτό πολύ με ευχαριστούσε. Με την Χάρι του Θεού, διάβαζα μόνο τα βιβλία της Εκκλησίας και την Αγία Γραφή. Δεν τα καταλάβαινα- κι όμως τα διάβαζα κι ας μην τα καταλάβαινα. Ούτε λεξικό υπήρχε, ούτε τίποτα. Ούτε και ποτέ είχα ρωτήσει αν είχαν κανένα λεξικό. Άλλ' έπειτα, απ' το πολύ διάβασμα, άρχισα να αισθάνομαι και να εξηγώ αυτό πού διάβαζα. Με την υπακοή ανοίχθηκε ό νους μου. Έτσι πολλά άρχισα να τα καταλαβαίνω και από εκείνα εξηγούσα και άλλα πού δεν τα ήξερα. Εξηγούσα τις λέξεις από άλλα χωρία. Αυτό ήταν το λεξικό μου. Ή Αγία Γραφή διά της Αγίας Γραφής.

Έκανα και το άλλο. Για να έχω καθαρό το λογισμό, διάβαζα —όσο μού επέτρεπαν οι δουλειές— από το Ευαγγέλιο, το Ψαλτήρι κ.ά. Τα διάβαζα για να τα μάθω απέξω. Και όντως, με την Χάρι τού Θεού, αποστήθισα το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, το κατά Ίωάννην, την Επιστολή τού Αποστόλου Ιακώβου —όχι ολόκληρη— κ.ά.

Όλο μ' αυτά καταγινόμουν, όταν ήμουν στο Αγιον Ορος. Όταν έφευγαν οι Γέροντες μου κι εμένα μ' άφηναν μόνο στο κελί, πήγαινα στον Αγιο Γεώργιο, το εκκλησάκι μας, και διάβαζα και έψαλλα τροπάρια κατανυκτικά και κανόνες από την Παρακλητική, τα Μηναία και από άλλου, όπως και από το Ώρολόγιον, τον Κανόνα τού Ιησού κ.ά. Μού άρεσε πολύ να διαβάζω Παλαιά Διαθήκη, Καινή Διαθήκη, Ψαλτήρι, κανόνες. Δεν χόρταινα να τα διαβάζω και να τα ξαναδιαβάζω με λαχτάρα, με δίψα. Μα θα μού πεις: «Τ" άκουσες ξανά και ξανά, συνέχεια το ίδιο;».

Ναι όλο το ίδιο. Διάβασε μου έναν κανόνα- να μού τον ξαναδιαβάσεις, να μού τον ξαναδιαβάσεις, εγώ τ' ακούω με δίψα. Όσο να το διαβάζεις, δεν έχει χορτασμό. Αυτό, όμως, έχει μεγάλη αξία, σε μεταφέρει στην πνευματικότητα, σε αγιάζει αναίμακτα.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΛΟΓΟΙ ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΥΣΟΠΗΓΗΣ. ΧΑΝΙΑ 2010