ΕΞΟΔΟΣ. ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ. ΑΝΑΛΥΣΗ/ Πρώτη πληγή: Ή μεταβολή του νερού σέ αίμα (7,14-25)

Πρώτη πληγή: Ή μεταβολή του νερού σέ αίμα (7,14-25)

Και είπε ό Κύριος στον Μωυσή: «Σκληρύνθηκε ή καρδιά του Φαραώ και έτσι αρνείται να επιτρέψει στον λαό να φύγει.

Πήγαινε στον Φαραώ το πρωί, όταν θα βγαίνει για να πάει στον ποταμό - και να σταθείς στις όχθες του πόταμου, για να τον συναντήσεις- και να κρατάς στο χέρι σου την ράβδο, πού μετατράπηκε σέ όφι.

'Και να πεις σ' αυτόν: Ό Κύριος ό Θεός των Εβραίων με έστειλε σέ σένα να σον πω, Άφησε τον λαό μου να φύγει για να με λατρεύσει στην έρημο- και όμως μέχρι τώρα δεν υπάκουσες. '(Γι' αυτό) τα έξης λέγει ό Κύριος: Μ' αυτό θα καταλάβεις ότι είμαι ό Κύριος- θα χτυπήσω με την ράβδο πού κρατώ στο χέρι μου τα νερά του πόταμου και θα μεταβληθούν σέ αίμα-και τα ψάρια πού είναι στον ποταμό θα ψοφήσουν και ό ποταμός θα βρωμήσει και οι Αιγύπτιοι δεν θα μπορούν να πιουν νερό από τον ποταμό».

Και είπε ό Κύριος στον Μωυσή: «Λέγε στον αδελφό σου Ααρών Πάρε την ράβδο σον στο χέρι σου και άπλωσε το χέρι σον στα νερά της Αιγύπτου, στα ποτάμια της, στα ρεύματα της, στις λίμνες της και σ' όλες τις δεξαμενές της και θα γίνουν αίμα. Και θα είναι αίμα σ' όλη την γη της Αιγύπτου, ακόμα και στα ξύλινα και πέτρινα δοχεία».

Ό Μωυσής και ό Ααρών έκαναν έτσι, όπως τούς διέταξε ό Κύριος- και ύψωσε (ό Ααρών) την ράβδο του και χτύπησε τα νερά του πόταμου μπροστά στον

Φαραώ και μπροστά στους αυλικούς του- και μεταβλήθηκαν σέ αίμα όλα τα νερά του ποταμού. Και τα ψάρια στον ποταμό ψόφησαν και βρώμισε ό ποταμός και οι Αιγύπτιοι δεν μπόρεσαν να πιουν νερό από τον ποταμό. Και σ' όλη την γη της Αιγύπτου ήταν αίμα.

Αλλά και οι μάγοι της Αιγύπτου έκαναν το ίδιο με τα μυστικά τους τεχνάσματα- και σκληρύνθηκε ή καρδιά του Φαραώ και δεν τούς άκουσε, ακριβώς όπως είχε πει ό Κύριος. Και έστρεψεν ό Φαραώ και πήγε στον οίκο του και δεν έδωσε καμιά προσοχή ούτε σ' αυτό (το θαύμα).

Τότε όλοι οι Αιγύπτιοι έσκαψαν γύρω από τον ποταμό για να πιουν νερό, γιατί δεν μπορούσαν να πιουν νερό από τον ποταμό. Και συμπληρώθηκαν επτά μέρες στις όποιες ό Κύριος χτύπησε τον ποταμό.

ΑΝΑΛΥΣΗ

Με την πρώτη πληγή μετατράπηκαν τα νερά του πόταμου Νείλου σέ αίμα. Οι Αιγύπτιοι τιμούσαν πάρα πολύ το νερό και το νόμιζαν αρχή, απ' όπου προήλθαν όλα τα όντα εκλέγει, λοιπόν, ό Θεός αυτό το στοιχείο πού τιμούσαν οι Αιγύπτιοι για να τούς χτυπήσει και να τούς νουθετήσει. Ή πρώτη αυτή πληγή ήταν φοβερή. Ας φανταστούμε τί φρίκη θα προκαλούσε στους Αιγυπτίους να βλέπουν τα απέραντα νερά τού Νείλου τους να γίνονται αίμα. Και επειδή ό Νείλος έδινε στους Αιγυπτίους το πόσιμο νερό και τα ψάρια, την κύρια τροφή τους, καταλαβαίνουμε τί πλήγμα ήταν γι' αυτούς ή πληγή αυτή. Τούς έπρεπε όμως ή τιμωρία αυτή γιατί οι Αιγύπτιοι λάτρευαν τον Νείλο για θεό, αυτός ήταν το είδωλο τους. Και τα κτίσματα πού εμείς οι άνθρωποι τα κάνουμε είδωλα και τα λατρεύουμε μας τα αφαιρεί ό Θεός και μας τα καθιστά πικρά, όπως συνέβη και στους Αιγυπτίους με τον Νείλο. Ακόμη ήταν δίκαιη ή πληγή της μεταβολής του ποταμού Νείλου σέ αίμα, γιατί σ' αυτόν οι Αιγύπτιοι έκαναν παιδοκτονίες, σ' αυτόν πετούσαν τα βρέφη των Ισραηλιτών.

Στην συνέχεια λέγεται ότι και οι μάγοι της Αιγύπτου έκαναν το ίδιο πού έκανε ό Μωυσής και ό Ααρών (στίχ. 22). Δεν λέγεται όμως εδώ ότι αυτοί πέτυχαν ακριβώς την μεταβολή του νερού σέ αίμα, και μάλλον πρόκειται για μεταβολή του χρώματος του νερού σέ κόκκινο με ταχυδακτυλουργίες. Η, μπορούμε να υποθέσουμε ότι οι μάγοι θα ισχυρίστηκαν μόνο στον Φαραώ ότι και αυτοί είναι ικανοί να κάνουν ότι έκανε ό Μωυσής και ό Ααρών.

Επτά μέρες διήρκεσε ή πρώτη πληγή, μία εβδομάδα ό Νείλος έτρεχε και πάφλαζε αίμα, αλλά ό Φαραώ δεν μεταπείστηκε παρέμεινε σκληρόκαρδος (στίχ. 23-25). Όπως αναφέρει μία πληροφορία, στο διάστημα των επτά αυτών ημερών πέθαναν από δίψα πολλοί Αιγύπτιοι. Ενώ όμως τόσο πολύ υπέφεραν οι Αιγύπτιοι, ή πληγή δεν έθιξε τούς Ισραηλίτες, γιατί μόνο για τούς Αιγυπτίους λέγεται στην περικοπή μας ότι άνοιξαν πηγάδια (στίχ. 24).

ΕΞΟΔΟΣ. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ. ΥΠΟ ΙΕΡΕΜΙΟΥ ΦΟΥΝΤΑ.