Επισκέφτηκαν
κάποτε τρεις Αρχιμανδρίτες από τον κόσμο -καλοντυμένοι, φρεσκοκουρεμένοι και
φρεσκοξυρισμένοι- την έρημο του Αγίου Όρους, τα Κατουνάκια, και μιλούσαν με τον
Γέροντα Υπάτιο, τον Ρουμάνο. Στο τέλος της συζητήσεως, είπαν στον Γέροντα:
«Γέροντα, σκεφτόμαστε αργότερα να έρθουμε να μείνουμε εδώ σε ένα ερημητήριο,σε
ένα ασκητήριο».Και ο Γέρων τούς απάντησε με τα σπασμένα Ελληνικά που μιλούσε:
«Μπρε,για να μείνετε εσείς εδώ στην έρημο πρέπει να κρεμάσουμε έξω από το κελί
σας μια φουστάνην». Ήθελε να πει ότι έχουν μάθει να ζουν με καλοπέραση μέσα
στον κόσμο και είναι δύσκολο στην έρημο να ζήσουν όπως έχουν συνηθίσει.
Ο
Γέρων Θεόληπτος, σκητιώτης μας, που ζει στη σκήτη της Αγίας Αννης, επειδή
απέκτησε πολλές εμπειρίες έχοντας τόσα χρόνια στο Άγιον Όρος, έφτασε σε σημείο
να μην κατηγορεί ποτέ κανέναν. Έλεγε μια μέρα: «ότι κατέκρινα, το λούστηκα». Και
έμεινε παροιμιώδης η φράση του, διότι πράγματι ότι κατηγορούμε, έρχεται η ώρα
που το κάνουμε και οι ίδιοι. Κάποτε σε μια Ιερή Σύναξη που είχαμε στην Αγία
Άννα, του είπε ένας Γέροντας λίγο επιπόλαια: «Γέροντα Θεόληπτε, είσαι νέος
ακόμα, δεν μπορεί να λες τη γνώμη σου». Και είπε ο Γέρων: «Ε, τότε να πάω εκεί
που είναι τα λουκούμια, να βάλω λίγο λουκουμόσκονη στα γένια μου, για να μπορώ
να πω τη γνώμη μου».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.