Χήραι - Ορφανά -Ελεημοσύνη και Ευχαριστία

Χήραι - Ορφανά

«Θρησκεία καθαρά και αμίαντος παρά τω Θεώ και πατρί αυτή εστίν, έπισκέπτεσθαι ορφανούς και χήρας εν τη θλίψει αυτών» (Ιακώβ, α' 27).

«Σύ αν δεν έχεις σύζυγο, υπάρχουν χήρες όμως και αν παιδιά δεν έχεις σύ, έχ’ ορφανά ό δρόμος.

’Αν απ’ αυτούς στο βίο σου κανένα δεν συνδράμεις σκέψου πώς μπορεί μάταια τούς κόπους σου να κάμεις». Ήμουνα νιός σαν τ’ άκουσα, κι’ ασπρίζουν τα μαλλιά μου μα το θυμάμαι και ριγώ, μου κόβετ’ ή μιλιά μου. Παράδοξο μέσ’ στην καρδιά ό λόγος σου σμιλάρι το χάραγμά του ό καιρός, βαθύνει αντί να πάρει.

Ελεημοσύνη και Ευχαριστία

Χαίρου κι’ άγάλλου αν μπορείς πτωχούς να ελεήσεις και των χηρών και ορφανών τα δάκρυα να σπογγίσεις' μα κι’ αν ακόμη τίποτε δεν έχεις για να δώσεις, κι’ εΐσ’ απ’ εκείνον πιο φτωχός πού θάθελες να σώσεις, και τότ’ εύλόγει τον Θεόν και μη στενοχωρείσαι κι’ όσα κι’ αν έχεις θλιβερά, ναι, μην παραπονείσαι. Γιατί ακόμη πιο πολύ κι’ απ’ την φιλανθρωπία θέλει ό Θεός ευχάριστο εις τα δεινά καρδίαν.

(Από το βιβλίο ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥ, τόμ. Γ', εκδ. Ί. Μητροπόλεως Θηβών, ’Αθήναι 1975).