Η ΒΙΛΛΑ.

Ή βίλλα αρχοντική, παλιά κι εγκαταλειμμένη 

Ό πρώτος κύρης πρόβλεπε την τύχη της σοφά, είχε χαράξει στη γωνιά ταμπέλα κοσμημένη πού της ζωής το μάταιο τόνιζε καθαρά.

«Είναι δική μου σήμερα - αύριο ποιός να ξέρει! 

Τα χρόνια σαν περάσουνε δεν θα`ναι κανενός»

 Ό χρόνος πανδαμάτορας της γης τα πλούτη αίρει, εκτός τον πλούτο της ψυχής πού ναι παντοτινός!