ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ-ΣΤΕΦΑΝΟ 9- ΣΤΑΜΑΤΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.

ΣΤΑΜΑΤΑ ΘΑΛΑΣΣΑ.

Είναι γνωστές από το Ευαγγέλιο οι προστακτικές φράσεις τού Χριστού προς τη Θάλασσα:

«Φιμώθητι», «Πεφίμωσον» ή το πιο απλό «Σιώπα».

Μού κάνει εντύπωση δέ με ποιό τρόπο μιλάει ό Χριστός προς τη θάλασσα. Σαν να είναι κανένα μωρό:

-Σταμάτα επιτέλους. Μή κάνεις φασαρία!

Λοιπόν, μού έλεγε ό Πάπα-Στέφανος κάποτε το έξης:

Γύριζα στην καλύβα μου από έξω. Φορτωμένος πράγματα καί αποσκευές. 

Ήμουνα Θεσσαλονίκη. Ήταν χειμώνας καί ό καιρός χάλασε πολύ άσχημα. Ξεκινήσαμε από Δάφνη με τήν ψυχή στο στόμα, αλλά όσο προχωρούσαμε προς τά μέσα τόσο χειροτέρευε ή θάλασσα. Μέχρι Γρηγορίου κατέβηκαν οι περισσότεροι επιβάτες. Ό καπετάνιος δεν ήθελε να το «ρισκάρει». Ή βάρκα μικρή έτοιμη να φουντάρει. Τέτοιες ήταν τότε οι βάρκες στη γραμμή. 

Έκαμνα προσευχή να μή σταματήσει στην Αγία Άννα αλλά να πάει μέχρι τά Καρούλια.

Μ’ άκουσε ό Θεός καί συνέχισε ό Καπετάνιος με βαριά καρδιά. Ήμουν φορτωμένος πράγματα. Ή Αγία ’Άννα δεν με βόλευε. 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.  ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΟΓΙΑΣ. ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΑΥΜΑ. ΤΙ ΕΜΑΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΣΤΕΦΑΝΟ. ΠΗΓΑ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΑ