Ο ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΜΒΡΟΣΙΟ ΛΑΖΑΡΗ.

Ιωάννης ό Πρόδρομος

Εκείνον τον καιρό μαζεύτηκε όλο το σπέρμα των Φαρισαίων και των Γραμματέων, ή σπείρα δηλαδή αυτή της κακίας, και πήγαν κοντά στον Χριστό, εκεί πού δίδασκε, και τον ρώτησαν:

-       Για πες μας, εσύ, ποιος σου έδωσε την άδεια, το δικαίωμα να κάνεις αυτά τα πράγματα και να τα λες στον λαό;

Πήγαν δηλαδή ως εξουσία να ζητήσουν τον λόγο, όχι ως απλοί παρατηρητές. Ήταν εξουσία οι Φαρισαίοι μέσα στο κράτος του ’Ισραήλ. Όμως ό Κύριος δεν τούς έδωσε απάντηση, να τούς πει: «Εγώ είμαι Εκείνος από την Αρχή», αλλά τούς άντερώτησε:

-       Όπως εσείς με ρωτάτε, κι εγώ θα σάς ρωτήσω έναν λόγο. Εάν μου πείτε την αλήθεια, τότε θα σάς πω κι εγώ με ποιά εξουσία λέω και κάνω.

Πώς βάπτιζε ό ’Ιωάννης χιλιάδες κόσμο μέσα στον Ιορδάνη; ’Από που ήταν το βάπτισμα αυτό, εξ Ουρανού ή εξ ανθρώπων; Ό ’Ιωάννης ό Βαπτιστής, ό όποιος ήταν τόσα χρόνια μέσα στην έρημο και κήρυττε το Ευαγγέλιο τού θεού και βάπτιζε τον κόσμο πού πήγαιναν εκεί, ποιος του έδωσε την εξουσία; Ήταν από τον θεό πού είχε πάρει την εξουσία ή από τούς ανθρώπους, μία συνήθεια δηλαδή ανθρώπινη, πού γίνεται μέσα στις κυβερνήσεις;

Ό ’Ιωάννης, βέβαια, πήρε εντολή από τον θεό, για να βαπτίζει. Δεν βάπτιζε από μόνος του, επειδή πήγαινε σ’ αυτόν ό κόσμος. Και το βάπτισμά του είχε τύπον του μετά τον Χριστό βαπτίσματος, όταν βαπτίζουμε εμείς μέσα στην κολυμπήθρα τα παιδιά και «άφίενται αί άμαρτίαι» των ανθρώπων, οι όποιοι βαπτίζονται έτσι. Αυτοί όμως, πονηροί όντες, δεν θέλανε να του πουν την αλήθεια, γιατί σκέφτονταν: Εάν πούμε ότι είναι εξ Ουρανού, θα πει σ’ εμάς: «Γιατί, λοιπόν, δεν πιστέψατε σ’ αύτόν;».Έάν πούμε εξ ανθρώπων, φοβόμαστε τον όχλο, γιατί όλοι έχουν τον ’Ιωάννη ως Προφήτη.

Και δικαίως φοβούνταν τον λαό. Ιωάννης ήταν μέγας Προφήτης της εποχής του. Δεν μπορούσαν να τον αρνηθούν και να πουν ότι δεν είναι Προφήτης. 

Όλος ό λαός εκείνος, πού ήταν και διεστραμμένος βέβαια, όμως πίστεψε στον ’Ιωάννη, γιατί βλέπανε το έργο του. Τεράστιο έργο! Και ήταν ’Άγγελος επίγειος σταλμένος ό ’Ιωάννης ό Πρόδρομος. Μέσα στην έρημο, το παιδί, πήγαινε και ασκήτευε!

Πονηροί όντες, δεν είπαν την αλήθεια. Ξέρανε ότι ο  Ιωάννης ήταν Προφήτης και ήταν εξ Ουρανού σταλμένος, εντούτοις κρύψανε την αλήθεια οι φθονεροί αυτοί, να πουν ότι ό ’Ιωάννης έχει εντολή απ’ τον Κύριο να κηρύττει και να βαπτίζει, γιατί ήταν ή πονηριά μέσα τους. Δεν θέλανε να προβάλουν ότι απ’ τον Ουρανό κατεβαίνει το βάπτισμα. Γιατί θεωρούσαν ότι όλα τα δικαιώματα απ’ τον θεό τα είχανε αυτοί και τα έκμεταλλευόντουσαν ως δικά τους. Όχι να δοθούν στον’ Ιωάννη εξουσίες... Σου λέει: «Ό ’Ιωάννης εκεί και κάνει τέτοια! ’Εμείς, οι Εβραίοι, τί κάνουμε εδώ πέρα;». Τότε πού γινόταν αυτό, ό Πρόδρομος ήταν στη δόξα του. Και, για να κρύψουν την κακία τους αυτοί, λένε στον Κύριο:

-       Δεν ξέρουμε αν αυτό πού κάνει ό ’Ιωάννης είναι εξ Ουρανού ή εξ ανθρώπων.

-       Έ, αφού δεν ξέρετε, ούτε κι εγώ θέλω να σας πω, είπε ό Κύριος και μ’ ένα λόγο τούς αποστόμωσε και τούς έριξε κάτω και χάθηκαν απ’ το πρόσωπο της γης.

Βλέπετε την κακία, πόσο είχε ριζώσει μέσα στις καρδιές των ανθρώπων! Γιατί ό ’Ιωάννης είναι Εβραίος, από το γένος των Εβραίων, και είναι Προφήτης, ό μεγαλύτερος των Προφητών. Όμως δεν το ομολόγησαν ότι ήταν Προφήτης και ήξερε την αλήθεια, γιατί θα τούς ήλεγχε ό Κύριος, θα τούς έλεγε: «Εσείς είστε νομοδιδάσκαλοι, Γραμματείς και Φαρισαίοι. Και δεν ξέρετε;». Πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, δηλαδή, όπως είναι και σήμερα.

Ό Κύριος ήθελε να στηρίξει εκείνα πού έλεγε και έκανε ό Ιωάννης, πού ήθελε να φανερώσει τη θεότητα, τον Πατέρα, ότι δεν έλεγε δικά Του πράγματα, αλλά πήρε την εντολή απ’ την Πηγή, απ’ τον Πατέρα, απ’ τον θεό, τον Όποιο εκείνοι λάτρευαν. Και έλεγαν ότι ήταν ό Πατέρας τους ό θεός, αλλά δεν είχανε καμία σχέση, γιατί ήτανε παράνομοι όλοι, ή κακία οργίαζε μέσα στους Φαρισαίους και τούς Γραμματείς.

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΩΝ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΔΑΔΙΟΥ ΜΕΡΟΣ Β. ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ