Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ.

Διά Χριστόν Σαλή

Η Μαρία ήταν μια λαϊκή ασκήτρια σε μεγάλα μέτρα. Τον εαυτό της τον είχε παραμελημένο, παραπεταμένο. Φορούσε παπούτσια πού της έδιναν ελεημοσύνη. Από τη χρήση, ήταν τρύπια και δεμένα με σκουριασμένο σύρμα.

Σε όλη τη ζωή της δεν χόρτασε. Έτρωγε λίγο και όχι χορταστικά, προτιμούσε να προσεύχεται νηστική. Ποτέ δεν μαγείρευε για τον εαυτό της, αλλά ποτέ δεν έμεινε χωρίς φαγητό. Στη νηστεία: ήταν άφταστη, είχε μεγάλη αντοχή. Πολλές μέρες περνούσε μόνο με τά αντίδωρα πού έπαιρνε από την εκκλησία.

Έπινε πικρό καφέ, πού έφτιαχνε στο κονσερβοκούτι πού είχε για μπρίκι, πού τη βοηθούσε στις αγρύπνιες.

-Έτσι ξεχνώ το χασμουρητό και δεν είμαι ψόφια. Λόγια της μεγάλης λαιμαργίας μου, χαλαρώνω, νυστάζω και κοιμάμαι όρθια. Όλη την ημέρα τρώω, και για προσευχή πού να βρεθεί χρόνος, έλεγε χαμογελαστή ή ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΗ!!

-Πόσο με τυφλώνει ό εγωισμός μου, πόσο παρανοϊκή μπορεί ή αλαζονεία να με κάνει. Μόνο αμαρτίες 

κάνω, τίποτα καλό δεν έχω! Ή προσευχή μου είναι κούφια Λόγια, άσχετα Λόγια, άσκοπα Λόγια...

Γιατί έρχεστε να με δείτε στην καλύβα μου, γιατί δεν με αφήνετε να ησυχάσω; Τί είμαι, πίθηκος σε ζωολογικό κήπο;

Ή εικόνα της όμως έφεγγε, ακτινοβολούσε. Και το πλήθος ερχόταν από όλα τά γύρω χωριά, ακόμα και από την Κόνιτσα, τά Γιάννενα, το Μέτσοβο... Ανόμοιο πλήθος- πού στα πόδια της άφηνε τά προβλήματα, τις πίκρες, τά αδιέξοδα του.

Ή Μαρία ταλαιπωρούσε το σώμα της ακόμα και στον ύπνο. Κοιμόταν, συνήθως, διπλωμένη στα δύο, πάνω στο σκαμνάκι της! Στα γόνατά της είχαν σχηματιστεί δύο ευμεγέθεις μαύροι κύκλοι από τις αναρίθμητες εδαφιαίες μετάνοιες.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΙΤΑΛΗΣ  Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ.