Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ. ΖΗΤΙΑΝΑ.

Ζητιάνα

Ένεκεν συμπάθειας των πένηντων έγινε και ζητιάνα. Έπαιρνε  το γάλα, το  τυρί, το μαλλί, το μέλι, πού της έδιναν οι τσελιγκάδες, γιατί τά πήγαινε κρυφά σε όσους είχαν μεγάλη ανάγκη. Δεν μιλούσε για αγαθοεργίες, μόνο «έπραττε», όσο μπορούσε αθόρυβα και διακριτικά.

Στο χωριό, περιποιούταν μια εγκαταλελειμμένη γριά μέχρι την κοίμησή της, σαν να περιποιούταν τη μάνα της.

Χαιρόταν να τη θεωρούν ζητιάνα, σαλη, τρελή, παράξενη, διακονιάρα.

Ήταν όμως πεντακάθαρη παρά τά ελάχιστα ρούχα πού είχε. Έκανε συχνά μπάνιο, χειμώνα-καλοκαίρι, σε μια απόμερη κρυφή γωνιά τού παραπόταμου. Εκεί έπλενε και τά ρούχα της.

«Όποιος γνώρισε την αγάπη του Χριστού αγαπά όλο τον κόσμο. Όποιος γνώρισε την ευσπλαχνία Του σπλαχνίζεται όλο τον κόσμο. Όποιος πυρπολήθηκε από την Αγάπη Του γίνεται φώς για όλους».

Ή ασκήτρια, ή διά Χριστόν σαλή, δεν μπορούσε να ησυχάσει, αν δεν ελεούσε κάθε μέρα. Τήρησε το μακαρισμό «μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί έλεηθήσονται». 

Περιέφερε μόνο το σκελετό και το δέρμα της μέσα ατά τριμμένα μαύρα ρούχα της.

-Ό Σταυρός, έλεγε, είναι το σύμβολο της αυτοθυσίας για τούς άλλους. Ή αληθινή Αγάπη είναι πάντα πάνω στο Σταυρό. Συγχρόνως, όμως, χαίρεται μέσα στο φως της Ανάστασης.

Ό βίος της ήταν «άνόμοιος τοίς πολλοίς» και σκάνδαλο για τούς καθωσπρέπει χριστιανούς. Μερικές φορές έκανε επίτηδες κάποιες σαλότητες, με προσποιητές παραξενιές, για να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολλών.

Ό π. Παναγιώτης, πού την εξομολογούσε, έλεγε:

-Τέτοια εξομολόγηση, με τέτοια ταπείνωση, συντριβή και δάκρυα μετάνοιας δεν έχω ξανακούσει.

Έλεγε ή Μαρία ή σαλή:

-Από τά ξερά ξύλα και κλαδιά καίγονται και τά χλωρά. Από τούς αμαρτωλούς καίγονται και οι καλοί. Χωρίς καλά έργα, ή πίστη είναι νεκρή.

Σαν κύμα χτύπαγε ή απόρριψη των καθωσπρέπει χριστιανών πάνω της. Εκεί, στην άκρη της καλύβας της, έπιανε το τριμμένο κομποσκοίνι τού αγίου της καρδιάς της, τού π. Αρσένιου, και για ώρες έλεγε τη νοερά προσευχή:

-Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον με. Με ακούει, έλεγες, ό Χριστός ότι Του ζητήσω μού το κάνει! Τού λέω «πάψε τη βροχή, βγάλε ήλιο να στεγνώσουν τά απλωμένα ρούχα μου!!», και ή βροχή τρέχει να κρυφτεί και ό ήλιος να βγει από την κρυψώνα του. Σαλή είμαι, ότι θέλω λέω!! Έχω κερδίσει το ακαταλόγιστο!! 

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΒΙΤΑΛΗΣ  Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΑΛΗ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ.