Η ΜΟΝΑΧΗ ΠΕΛΑΓΙΑ ΤΡΟΥΜΟΥΛΙΑΡΗ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ. ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΨΥΧΗ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΘΕΙΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ. "«Βοήθα με να μην ξαπλώσω ποτέ στο κρεβάτι και εγώ - υπόσχομαι αιώνια αφοσίωση». " ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ.

 Όταν το άκουσε ξέσπασε σε κλάματα διότι προ πολλών ετών οραματίστηκε ότι κάποιος αξιωματικός έγραψε σε ένα πολύ μεγάλο βιβλίο δίπλα στο όνομά της Αικατερίνη το όνομα  Πελαγία. Στην συνέχεια εργάστηκε ως νεωκόρος στον ίδιο ναό με μισθό 50 δραχμές  τον μήνα πού της έδινε ή Αίκατερίνα Βουβάλη.

Από την μέρα της κουράς της αυξήθηκε ό ένθεος ζήλος της με προσευχή, αυστηρότατη νηστεία και αμέτρητες γονυκλισίες. Ο ελάχιστος ύπνος της, 2-3 ώρες την ημέρα, γινόταν επάνω σε μια καρέκλα και ποτέ σε κρεβάτι, για να βρίσκεται πάντα σε εγρήγορση. Δεν  παρέλειπε να εκκλησιάζεται και να μεταλαμβάνει. Αγαπημένη της ενασχόληση ήταν να ανάβει τά καντήλια στα  διάφορα εξωκκλήσια τού νησιού. Στήριζε πνευματικά πολύ κόσμο και

περισσότερο τις 13 υποτακτικές της μοναχές πού μόναζαν με ευλογία πνευματικού στον κόσμο. Μεταξύ αυτών ήταν οι Μαριάμ κατά κόσμον Μαρία), Μάνικα (κατά κόσμον Άννα Ζερβού),(κ.κ. Άννα Κουτούζη), Άγαθαγγέλη, Εύβούλη Βρεττοϋ. Άννα  Μαρία Κουλιανοϋ), Θεονύμφη (κ.κ. Ελένη Τσουλφά), Χαριτίνη Νερίενα), κ.ά. και ή ίδια πού παρέμενε στον κόσμο σε μία παράγκα  όπου είχε στήσει το πνευματικό της πυροβολείο. 

Από το παραγκάκι της  αυτό πού βρισκόταν κοντά στον Ιερό Ναό τού Αγίου Μάμμαντος έπρεπε να περάσει μέσα από τά καφενεία, για να πάει στο - αγαπημένο της εκκλησάκι για να ανάψει τά κανδήλια. Συναισθανόμενη  το βάρος τού αγγελικού Σχήματος πού πήρε και έχοντας υπόψη της την πνευματική τελειότητα γονάτισε μπροστά στην εικόνα τού Xριστού και τον παρακάλεσε μέ απλότητα για τρία πράγματα:

*      «Κάνε, Χριστέ μου, να βλέπω τους άνδρες σαν άγρια θεριά, να μην τούς σκανδαλίζω και να μην σκανδαλίζομαι από αυτούς».

*      «Δώσε στην καρδιά μου ιερό απόκτημα την ευχή, για να επικοινωνώ διαρκώς μαζί Σου», και

«Βοήθα με να μην ξαπλώσω ποτέ στο κρεβάτι και εγώ - υπόσχομαι αιώνια αφοσίωση».

Μία ευλογημένη της συνήθεια ήταν να επισκέπτεται μία φορά την εβδομάδα την Ιερά Μονή Παναγίας Έλεούσης στο Ρότσο  τού κοινοβιάσει εκεί) και να προσεύχεται μαζί μέ τις αδελφές. Ένα απόγευμα. καθώς έκοβε φυτίλια πίσω από το Ιερό της Παναγίας είδε την Ηγούμενη της Ιεράς Μονής «Ευαγγελισμός της Μητρός του Ηγαπημενού» της Πάτμου, Ευστοχία μοναχή, ή οποία της χαμογέλασε. Από διάκριση δεν μπήκε στο μοναστήρι για να μην διακόψει τις  αδελφές από την συνομιλία με την Γερόντισσά τους. Όταν όμως κατέβηκε στην Πόθια, συνάντησε την δασκάλα Μαριάνα Λαμπαδαρίου και της ανέφερε για την Γερόντισσά Ευστοχία. Ή Μαριάννα  τηλεφωνικώς παραπονέθηκε, επειδή ήθελε να πάρει την ευχή της  Γερόντισσας. άλλα πήρε την απάντηση ότι και οι αδελφές έλειπαν και ή Γερόντισσά Ευστοχία βρισκόταν στην Ρόδο. Τότε  η αδελφή Πελάγια κατάλαβε ότι της παρουσιάσθηκε ή Παναγία με το πρόσωπο της Γερόντισσας Ευστοχίας και μέ δάκρυα έβαλε μετάνοια στην Κυρία των Αγγέλων...

 ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ 2015. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ Π. ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ