ΣΕΡΒΟΙ ΑΓΙΟΙ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ” Η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΥ ΠΕΚΙΟΥ. "Οι διάσημοι Βρετανοί ταξιδιώτες Έρμπυ και Μακένζυ γνώρισαν την Αδελφή Αίκατερίνα στο Πέκιο, το 1863, και την θεώρησαν ως το πιο σημαντικό πρόσωπο πού είχαν συναντήσει σε ολόκληρη την τουρκική Αυτοκρατορία. "

ΣΕΡΒΟΙ ΑΓΙΟΙ “ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΕΝΤΑΧΘΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΤΟ ΑΓΙΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ”

Στους τόμους αυτούς υπάρχουν ορισμένοι Βίοι «Αγίων πού δεν έχουν ενταχτεί επίσημα στο Αγιολόγιο της Εκκλησίας». Αυτοί περιλαμβάνουν τον Αρχιμανδρίτη Σεβαστιανό Ντάμποβιτς, τον Μητροπολίτη Μιχαήλ του Βελιγραδιού και άλλους. Ίσως κάποιος νά με κατηγορούσε ότι «βιάζομαι πολύ», αλλά έχω δώσει σε καθέναν από αυτούς τον τίτλο «Μακαρίας Μνήμης», φυλάσσοντας, βεβαίως το δικαίωμα της άγιο κατάταξης για την Ιερά Σύνοδο των Επισκόπων. Οι δίκαιοι αυτοί έχουν αντέξει στην δοκιμή του χρόνου, και οι ευσεβείς Χριστιανοί τούς ευλαβούνται όχι μόνον για την αγία ζωή τους επάνω στήν γη, αλλά επίσης και για τις προσευχές τους και τις επισκέψεις τους από τον Ουρανό! Απλά έπιθυμώ να προσφέρω μερικούς σύντομους Βίους Σέρβων Αγίων—ιδιαιτέρως ορισμένων άγιων γυναικών—πού οι ευλαβείς πιστοί, πού τούς θεωρούν ότι είναι Άγιοι της Ορθοδόξου Εκκλησίας, τούς αναζήτησαν με θερμή προσευχή και δέχθηκαν από αυτούς μεγάλη έμπνευση.

  Η ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΟΥ ΠΕΚΙΟΥ. 'Η Αδελφή Αίκατερίνα ήταν μία αληθινά αγία γυναίκα, καταγόμενη από την περιοχή τού Πεκίου, ή οποία έζησε το δεύτερο μισό τού δέκατου ένατου αιώνα. Την εποχή αυτή, στήν Σερβία, όλες οι γυναίκες, και ιδιαίτερα οι μοναχές, ήταν υποκείμενες στήν δουλεία και σε μεγάλα δεινά από τούς Τούρκους. Ώς εκ τούτου, τα γυναικεία μοναστήρια δεν ανθούσαν τον καιρό της τουρκικής κατοχής των Βαλκανίων. (Έξ άλλου, στις περιοχές πέρα από ιούς ποταμούς Σάβα και Δούναβη, όπου ήταν εγκατεστημένοι οι Σέρβοι τα αυτοαποκαλούμενα «ελεύθερα» εδάφη εντός των ορίων της Αυστροουγγρικής  Αυτοκρατορίας, ή Όρθοδοξία—συμπεριλαμβανομένου και τού μοναχισμού—δέν γινόταν ευνοϊκά δεκτή). Ανάμεσα στους πολλούς Χριστιανικούς αγώνες της (Πόντιακ), ή Αδελφή Αίκατερίνα ίδρυσε ένα σχολείο για παιδιά στο Πέκιο (1855)» στο όποιο τα κορίτσια μάθαιναν να διαβάζουν, να γράφουν και να ασκούνται και σε άλλες εργασίες. Το 1860 ήταν γραμμένα 24 κορίτσια, και γύρω στα 1865 έγιναν 40. 

Οι διάσημοι Βρετανοί ταξιδιώτες Έρμπυ και Μακένζυ γνώρισαν την Αδελφή Αίκατερίνα στο Πέκιο, το 1863, και την θεώρησαν ως το πιο σημαντικό πρόσωπο πού είχαν συναντήσει σε ολόκληρη την τουρκική

Αυτοκρατορία. Δύο από τις μαθήτριές της, οι Αδελφές Βάνα και Ζάν συνέχισαν το έργο της με τα παιδιά και έγιναν επίσης και Ορθόδοξες Χριστιανές δασκάλες πού έχαιραν μεγάλης εκτιμήσεως.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΟ ΣΕΡΒΙΚΟ  ΠΑΤΕΡΙΚΟ. ΤΟΜΟΣ Α.ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ 2015