Προσευχήσου Ιωσήφ, δούλε τού Θεού. Ό τόπος πάνω στον όποιο στεκόμαστε, είναι ιερός». «Πώς μπορεί νάναι ιερός;». Ρώτησε ό Ντισκόφσκυ. .Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)

 Σε μιά άλλη περίσταση ή Εύγενία Ρούντκιν ήρθε  πάλι στον Στάρετς γιά κάποιο θέμα. Καθώς ετοιμαζόταν να φύγη, είπε:

«Πατερούλη, πώς συμβαίνει νάχης όλότελα  ξεχάσει τόν πατέρα μου; Έλα να τόν δής γιά  λιγο. Θα δής πόσο όμορφο έγινε τό περιβόλι τώρα».

«Θάρθω, θάρθω», απάντησε ό Στάρετς μέ τρυφερότητα.

Καί πράγματι πολύ σύντομα έπισκέφτηκε τό μερος τους στήν Γκλουμποκΐτσα. 'Η συνάντηση του μακάριου μέ τόν Ντικόφσκυ ήταν ιδιαίτερα συγκινητική. Ό Ιωσήφ δεν είχε δη τόν Στάρετς για αρκετά χρόνια καί χαιρόταν σάν μικρό παιδί  άρχισε να τού δείχνει πόσο πολύ είχε επεκταθεί το περιβόλι του.

« Ωραία, πολύ ωραία», είπε εκείνος, «όλα έχουν ευλογηθεί μέ τό παραπάνω!».

Αργότερα, καθώς τριγυρνούσαν στο αγρόκτημα μέ τόν Ντικόφσκυ, σταμάτησε κάτω από μια μεγάλη βαλανιδιά. Ό Στάρετς σήκωσε τά μάτια του καί είπε:

Προσευχήσου Ιωσήφ, δούλε τού Θεού. Ό τόπος πάνω στον όποιο στεκόμαστε, είναι ιερός». «Πώς μπορεί νάναι ιερός;». Ρώτησε ό Ντισκόφσκυ.

«Στις διακοπές οι νέοι της πόλης έρχονται έδώ καί ασχημονούν καί έσύ τόν λές ιερό!».

«Όχι, όχι», απάντησε ό προορατικός Στάρετς μέ πεποίθηση. «Αληθινά σου λέω, ότι έδώ σ’ αυτόν τόν τόπο πού πατάμε, θα λάμψη ή δόξα του Θεού. Θα χτίστη μια εκκλησία έδώ. 'Η βαλανιδιά θα κοπή κι έδώ ακριβώς θα χτιστή ή 'Άγια Τράπεζα. Τό τεράστιο περιβόλι σου θα γίνει Γυναικείο Μοναστήρι από μια πριγκίπισσα ή οποία θα είναι κτιτόρισσα καί προεστώσα συγχρόνως σ’ αυτό».

'Η προφητεία του Στάρετς εκπληρώθηκε τό 1888. 'Η Μεγάλη Δούκισσα Αλεξάνδρα Πέτροβνα, σύζυγος του Μεγάλου Δούκα Νικολάϊ Νικολάϊεβιτς, ζούσε στο Λΐπσκυ, ένα προάστιο του Κιέβου. Εκεί κοντά είχε χτίσει ένα μικρό Μοναστηράκι. Τώρα άρχισε να ψάχνη την γύρω περιοχή του Κιέβου γιά έναν κατάλληλο τόπο γιά να κτίσει ένα μεγάλο Κοινόβιο.

'Η Θεοδοσία Απονάρκωνα, μια από τις θυγατέρες του Νιέφσκι, άκουσε γιά τό τί σκόπευε να κάνη ή Δούκισσα καί της συνέστησε γι’ αυτόν τόν σκοπό της, τό κομμάτι της Γής του Ιωσήφ πού πλέον κατείχε εκείνη. Ή πριγκίπισσα έστειλε την σύζυγο του Διακόνου της του Ντικόφσκυ, παραγγέλοντας να έξετάση προσεκτικά τόν χώρο καί να φέρει πίσω ένα σχέδιο. Έτσι τό περιβόλι του Ιωσήφ αγοράστηκε καί σύντομα

μέ τόν ζήλο καί τά μέσα της Μεγάλης Δούκισσας, χτίστηκε τό γυναικείο Μοναστήρι Ποκρόβσκυ.

"Οταν ή Υψηλή Μοναχή, πληροφορήθηκε , για την πρόρρηση του Στάρετς Θεόφιλου έμεινε έκθαμβη.

«Θεέ μου! είναι αλήθεια; Γιατί δεν μου τό είπατε νωρίτερα;».

«Μου διέφυγε ολότελα Δέσποινα», απάντησε  ή Πονίρκινα. Ή πριγκίπισσα έστειλε αμέσως μια μοναχή στο ερημητήριο Κιτάγιεφ μέ την εντολή να ψάλει ένα μεγαλόπρεπο μνημόσυνο στον τάφο του Στάρετς Θεόφιλου. Από τότε τιμούσε μέ μεγάλη ευλάβεια καί αφοσίωση την μνήμη του καί παράγγειλε να φτιάξουν τό πορτραίτο του.

 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.

Ο ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.