Ένας
μικροαστός από τό Κίεβο, ό Θεράπων Ντομπροβόλσκυ, είχε μεγάλη έπιθυμία νά γίνη
δόκιμος στήν Λαύρα. Γιά τρεις συνεχόμενες ήμέρες πήγαινε μαζί με την μητέρα του
νά δή τόν Στάρετς καί νά πάρη την ευχή του, άλλά ό Θεόφιλος συνεχώς τόν
άπέφευγε στέλνοντάς τον, πότε στόν ξενώνα καί πότε στήν εκκλησία. Την τρίτη ημέρα,
όταν ό Θεράπων καί ή μητέρα του πείνασαν πάρα πολύ καί φαινόταν ότι ή έπίσκεψή
τους θά παρατεινόταν κι άλλο, ό νεαρός κατέφυγε στόν υποτακτικό του Στάρετς, Ίβάν,
γιά νά τόν βοηθήση. Εκείνος τούς λυπήθηκε κι έστειλε τόν Θεράποντα στο κελί του
Στάρετς.
«Γιατί
τριγυρνάς εδώ πέρα; Είμαι κανένας άγιος;» ρώτησε άγρια ό Στάρετς τόν νέο.
Σ’
ένα λεπτό, έστειλε έξω, ένα μικρό κομμάτι ψωμί καί λάχανο τουρσί γιά τόν
Θεράποντα καί την μητέρα του. Μόλις ό νέος δοκίμασε τό
ψωμί,
ένοιωσε νά του εξαφανίζεται όλη ή πείνα.
Σε
μισή ώρα ό Στάρετς βγήκε πάλι άπ’ τό κελί του καί ό Θεράπων μόλις τόν είδε
έπεσε στά πόδια του.
«Δός
μου την ευλογία γιά την Λαύρα Μπάτουσκα».
«Τί
ευλογία νά σου δώσω; Ποτέ δεν θά γίνης Ιερομόναχος. Πήγαινε στήν Λαύρα καί ζήσε
την ζωή ενός απλού Μοναχού. Μόνο ζήσε καλά. Μήν τρως ψάρι Τετάρτη καί Παρασκευή
καί μή λείψης ποτέ από την Ακολουθία τού Όρθρου».
Ό Θεράπων Ντομπροβόλσκυ, έγινε δεκτός στήν
Λαύρα καί έκάρη Μοναχός με τ’ όνομα Σπυρίδων.
Γιά
πενήντα ένα χρόνια έζησε εκεί σάν απλός Μοναχός, τηρώντας πιστά τίς οδηγίες του
Στάρετς, μη χάνοντας ποτέ ούτε μία Ακολουθία του Όρθρου.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Ο
ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ
ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.