Μιας και η κουβέντα ήλθε στη φιλία, θα ήθελα να θυμίσω πως ο ιερομόναχος Βασίλειος Ροσλιάκωβ, ο οποίος δολοφονήθηκε ανήμερα του Πάσχα το 1993, τιμούσε τη φιλία αλλά απέρριπτε την οικειότητα, λέγοντας πως η οικειότητα καταστρέφει την αγάπη.

Μιας και η κουβέντα ήλθε στη φιλία, θα ήθελα να θυμίσω πως ο ιερομόναχος Βασίλειος Ροσλιάκωβ, ο οποίος δολοφονήθηκε ανήμερα του Πάσχα το 1993, τιμούσε τη φιλία αλλά απέρριπτε την οικειότητα, λέγοντας πως η οικειότητα καταστρέφει την αγάπη. Εν τω μεταξύ οι καρποί της οικειότητας πολλαπλασιάστηκαν.

Να μερικές ιστορίες από αυτά τα χρόνια. Όχι πολύ μακριά από το μοναστήρι εγκαταστάθηκε μια οικογένεια με τρία παιδιά. 0 σύζυγος ήταν οικοδόμος και η γυναίκα ράφτρα. Η σύζυγος αμέσως έλαβε πλήθος παραγγελιών. Μια μοναχή που ζούσε στον κόσμο την παρακάλεσε να της ράψει ένα ράσο, ενώ μια άλλη ένα ζωστικό. Να πληρώσουν δεν είχαν γι’ αυτό μόνο την ευχαρίστησαν: «ο Θεός να σας το ανταποδώσει». 0 σύζυγος το ίδιο, βάλτωσε στις αλληλοβοηθητικές αδελφικές δουλειές, επειδή σε μια από τις αδελφές της έτρεχε η στέγη και τα χρήματα ίσα που της έφταναν να αγοράσει τα υλικά της επισκευής. 0 εργάτης μας δούλεψε δωρεάν. Έτσι λοιπόν εξελίσσονταν τα πράγματα και όλοι έλεγαν: «βοήθα με». Οι άνθρωποι αυτοί ντρέπονταν να αρνηθούν και να ζητήσουν χρήματα για τη δουλειά τους. Με λίγα λόγια οι σύζυγοι μπορεί να το έκαναν εις δόξαν Θεού αλλά μετά από ένα χρόνο η σύζυγος έλεγε κλαίγοντας: «Πάμε να φύγουμε από δώ γιατί θα πεθάνουμε της πείνας».

Στο ημερολόγιο του ιερομονάχου Βασιλείου Ροσλιακώβ υπάρχει η εξής σημείωση: «Αλίμονο σ’ αυτόν που θα ιδιοποιηθεί τον κόπο του εργάτη, επειδή αυτός που το κάνει μοιάζει με εκείνον που χύνει αίμα» (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος). Μ’ αυτή τη σημείωση έχει σχέση η παρακάτω ιστορία μας.

Μία μέρα ο π. Βασίλειος παρακάλεσε τον αγιογράφο Παύλο Μπουσαλάεβ να του αγιογραφήσει μια εικόνα και του είπε ότι θα του πληρώσει τη δουλειά του.

- Πώς μπορώ να πάρω χρήματα από εσάς; τα έχασε ο Παύλος.

0 π. Βασίλειος όμως επέμενε. 0 Παύλος αργότερα διηγόταν: «Τότε είχε γεννηθεί ένα από τα παιδιά μας και, μιλώντας σας ειλικρινά, είχα απόλυτη ανάγκη από χρήματα. Χαρήκαμε τόσο πολύ με τη σύζυγό μου γι’ αυτό το απρόσμενο έσοδο, που δεν ξέραμε πώς να ευχαριστήσουμε το Θεό».

Τη σημείωση αναφορικά με το ότι ο π. Βασίλειος θεωρούσε απαραίτητο να πληρωθεί κάποιος για τον κόπο του την είχα αφαιρέσει από το χειρόγραφο του βιβλίου μου «Κόκκινο Πάσχα», επειδή ο εκδότης μου με έπεισε πως και μόνο η αναφορά της λέξης χρήματα εξευτελίζει τα ιδεώδη της Ορθόδοξης αδελφοσύνης. Έτσι προέκυψε η μετατροπή της αδελφοσύνης, που είναι φορέας αγάπης, σε απρεπή οικειότητα.

Μια ακόμη σχετική ιστορία. Στην κοινότητά μας είχε εμφανιστεί ένας εκδότης βιβλίων ο οποίος κέρδιζε καλά χρήματα εκδίδοντας, παράνομα, ορθόδοξα βιβλία. Δεν ζητούσε την έγκριση των συγγραφέων και βέβαια δεν πλήρωνε για τα δικαιώματα. Κι αν οι ρώσοι συγγραφείς ήταν συνηθισμένοι με παρόμοιες ανομίες, ο μητροπολίτης Αντώνιος του Σουρόζ ήθελε να τον στείλει στο δικαστήριο επειδή είχε εκδώσει βιβλία του χωρίς να πάρει έγκριση. Τελικά η υπόθεση δεν πρόλαβε να εκδικαστεί. Εκδικάστηκε στο Δικαστήριο του Θεού. Το σπίτι του εκδότη, μαζί με το χώρο αποθήκευσης των «πειρατικών» εντύπων κάηκαν, μαζί και το καινούργιο αμάξι του. Μετά απ’ όλα αυτά πώς να μην πιστέψω στον ισχυρισμό της Κλάβας πως η κλοπή είναι «φωτιά καταστρεπτική»:

 ΝΙΝΑ ΠΑΒΛΟΒΑ. Η ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ . ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.