Ή
Μαρία Ντουντάρεβα, σύζυγος κάποιου μεσίτη, ήθελε άπό πολύ καιρό νά πάη στό Κίεβο.
Έξ αιτίας όμως τής έπιδημίας τής χολέρας τού 1853, άνέβαλε τό ταξίδι της. Είχε
μιά σχολαστική φροντίδα γιά τήν ύγεία της. Τελικά όμως τό ριψοκινδύνευσε καί
ξεκίνησε. Καθώς πλησίαζε στό έρημητήριο Κιταγιέφσκαγια, άποφάσισε νά δή καί τόν
Στάρετς Θεόφιλο. Φτάνοντας στήν πόρτα του, ό Θεόφιλος βγήκε νά τήν συναντήση
κουβαλώντας κι ένα μικρό κουτί μ’ ένα καπάκι.
«Γειά
σου, γειά σου γυναίκα τού μεσίτη! Έλα, έχω ετοιμάσει ένα μικρό κουτάκι γιά
σένα, σ’ αρέσει;».
«Ναι,
Μπάτουσκα πάρα πολύ».
«Καί
αν κλείσουμε τό καπάκι έτσι, θάναι καλά τότε;».
«Ναί,
ναί, Μπάτουσκα φυσικά».
«Πολύ
καλά τότε, πάρτο. Αλλά πρόσεξε. Πήγαινε στό σπίτι σου γρήγορα. Μ’ ακούς; Μη
σταματήσης πουθενά στήν πόλη γιατί τότε θάναι μεγάλο τό κακό».
«Μά
ήρθα προσκύνημα στό Κίεβο, Μπάτουσκα. Θάθελα νά μείνω μιά-δυό μέρες».
Ή
Μαρία έφυγε γρήγορα γιά τό σπίτι της κι έφτασε εκεί τρομαγμένη. Αλλά μόλις πού
πρόλαβε νά χαιρετήσει τήν οίκογένειά της. Τήν έπιασε κωλικός καί ναυτία κι
έπρεπε νά ξαπλώση στό κρεβάτι. Τό πρόσωπό της μελάνιασε καί ύπέφερε άπό τήν
χολέρα μόνο γιά τρεις ώρες· παρέδωσε μετά τήν ψυχή της στόν Θεό.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.
Ο
ΣΤΑΡΕΤΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΗΛΑΙΩΝ
ΤΟΥ ΚΙΕΒΟΥ. (1788-1853Μ.Χ)ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.