ΟΙ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΜΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ι.Μ. ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ. Ό παπά-Γιώργης στο νοσοκομείο «"Άγιος Σάββας»

Ό παπά-Γιώργης στο νοσοκομείο «"Άγιος Σάββας»

Ο Κύριος παρακαλεί στήν αρχιερατική Του προσευχή νά μείνουμε στήν δική Του αγάπη.  Ώρισμένους ανθρώπους ό καλός μας Θεός δεν τούς αφήνει να μεγαλώσουν. Τούς κρατά παιδιά, γιά νά μείνουν εν τή αγάπη Του. Κυριολεκτικά είναι αγαπημένοι από τον Χριστό έφ’ όρου ζωής. Ένας τέτοιος ευνοούμενος κληρικός ήταν καί ό παπά-Γιώργης. Τό πρόσωπό του έλαμπε από αθωότητα καί τά μάτια του λαμποκοπούσαν, όπως του μικρού παιδιού πού μόλις ξύπνησε από την κούνια. Οί ερωτήσεις του ήταν πιο κάτω καί από του μικρού παιδιού.

 Λες καί αυτήν την ώρα ήρθε στον κόσμο καί τίποτε δεν γνωρίζει από τά συμβαίνοντα εν ταίς ήμέραις ταύταις. Την ώρα τής έξομολογήσεως ένιωθες τί σημαίνει συγκατάβαση καί έλεγες: «Σε αύτό τό μωρουδάκι ήρθα να εξομολογηθώ;». Καί όμως μαλάκωνε την καρδιά σου καί αφηνόσουνα στήν αθωότητα του Γέροντα. «Τί να κρύψω από μια τέτοια συντυχία; Βρήκα φίλο να του μιλήσω και εξυπνάδες θα του πουλήσω;» Σου άφηνε λάσκα τό σκοινί, για να μη σκορτσαρης  και σπάση εις βάρος σου. Καί στο τέλος σου τα έσφιγγε  τα σχοινιά  για να μην απολεσθείς στην αμαρτία. Δεμένος πια μαζί του σαν την βάρκα στο καράβι του παλιού καιρού, ταξίδευες  στην νοητή θάλασσα. Τον πήρε γρήγορα ό Κύριος, «ίνα μη ή κακία αλλάξει την σύνεσιν αυτού». ’Άλλωστε έφτασε  εκεί  πού έπρεπε, για να ίδή τό πρόσωπο του Θεού Ιακώβ.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ ΝΑ ΑΣΚΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΣΚΑΜΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. ΓΕΡΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ.