Στα κηρύγματα του, ο Πατέρας Βίκτωρ έφερνε μια εικόνα της κοινωνικής ζωής που ακόμη και τα παιδιά μπορούσαν να καταλάβουν: οι άνθρωποι είναι σαν βότσαλα, ο καθένας έχει τις αιχμηρές γωνίες του και τις τραχείες άκρες. Εάν ένα τέτοιο βότσαλο παραμείνει μόνο του, δεν θα αλλάξει, και εάν έρχεται συνεχώς σε επαφή με άλλα, εξίσου ατελής, τότε τελικά θα μετατραπούν σε όμορφα κυλιόμενα βότσαλα που προσελκύουν όλους και θέλουν να τα πάρουν μαζί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.