–Ο αδελφός, τον οποίο θα διαβάσετε, μέχρι και σήμερα γιατροί και νοσοκόμοι, όταν επισκέπτεται το νοσοκομείο για έλεγχο και αξιολόγηση, τον αποκαλούν «the miracle man».
Πριν από τέσσερα χρόνια ο κουμπάρος μας διαγνώστηκε με λευχαιμία και ταξίδεψε μαζί με τη σύζυγό του σε γνωστό Ιατρικό Κέντρο του Ισραήλ για να υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών.
Η μεταμόσχευση έγινε από συμβατό δότη κι όλα πήγαιναν μια χαρά. Βρισκόμασταν σε τακτική επαφή και προγραμματίσαμε να ταξιδέψουμε στο Τελ Αβίβ για να τους επισκεφθούμε. Εκείνος μας περίμενε με ανυπομονησία.
Ήταν Τετάρτη κι εμείς θα ταξιδεύαμε την επόμενη μέρα, όταν πήρα ένα μήνυμα αργά το βράδυ από την φίλη μας που έλεγε ότι δεν λειτουργούσαν τα νεφρά του. Με ρωτούσε αν είναι σοβαρό επειδή τυγχάνει να γνωρίζω κάποια πράγματα σχετικά με τις μεταμοσχεύσεις. Χάθηκε η γη κάτω από τα πόδια μου γιατί ήταν όντως πολύ σοβαρό. Ένιωσα πως ίσως να ήταν η αρχή του τέλους. Της είπα την αλήθεια γιατί ήταν αδύνατο να της αποκρύψω οτιδήποτε.
Έπρεπε να γνωρίζει και να προσεύχεται.
Μέχρι την επόμενη μέρα η κατάστασή του ήταν κρίσιμη. Δεν λειτουργούσε κανονικά σχεδόν κανένα από τα ζωτικά όργανα, οι γιατροί χρειάστηκε να του σταματήσουν δύο φορές την καρδιά για να θέσουν υπό έλεγχο την ταχυκαρδία και πάρα πολλά άλλα που έκαναν την κατάστασή του «μη αναστρέψιμη».
Είχαμε στο μεταξύ επισκεφθεί κι εμείς το νοσοκομείο. Οι γιατροί μας ενημέρωσαν με κάθε λεπτομέρεια για την κρισιμότητα της κατάστασης, μας διαβεβαίωσαν ότι θα κάνουν τα πάντα (και όντως δεν σταμάτησαν δευτερόλεπτο να ασχολούνται μαζί του) αλλά μας είπαν ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν και πολλές ελπίδες.
Φύγαμε μετά από δύο μέρες κι ενώ ο φίλος μας ήταν σε καταστολή. Ένιωθα όμως πολύ έντονα ότι δεν ήταν η τελευταία φορά που τον έβλεπα ζωντανό. Τις επόμενες μέρες το μόνο που έκανα ήταν να κλαίω και να προσεύχομαι στον Χριστό και στον Άγιο Γεράσιμο τον Ιορδανίτη να κάνουν το θαύμα τους. Δεν μπορούσα ούτε να κυκλοφορήσω. Από το πολύ κλάμα είχαν πρηστεί τόσο πολύ τα μάτια μου που είχαν σχεδόν κλείσει. Προσευχόμουν ασταμάτητα…
Λίγες μέρες αργότερα ξύπνησα από ένα γνώριμο όνειρο. Ο Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης μου έσφιγγε το μπράτσο ενθαρρυντικά και μου χαμογελούσε. Είδα αρκετές φορές αυτό το όνειρο και πάντα μετά από αυτό συμβαίνει κάτι καλό. Το είχα συζητήσει και με τον Γέροντα Χρυσόστομο, Ηγούμενο της Μονής του Αγίου Γερασίμου και μου επιβεβαίωσε πως αυτό το όνειρο όποτε το βλέπω σημαίνει προστασία από τον Άγιο.
Αναρωτιώμουν τι μέρα ήταν αυτή που μας ξημέρωσε και γιατί είδα εκείνο το όνειρο αφού ο φίλος μας ήταν τόσο πολύ άρρωστος που δυστυχώς περιμέναμε ανά πάσα στιγμή τα χειρότερα. Πήρα τη φίλη μου που γνώριζε από παλιότερες συνομιλίες μας τι σημαίνει αυτό το όνειρο και της το είπα. Με ρώτησε με αγωνία τι μπορούμε να περιμένουμε στην κατάστασή του κι εγώ της απάντησα πως «δεν ξέρω, αλλά ένιωσα την ανάγκη να σου το πω».
Το απόγευμα ξάπλωσα να κοιμηθώ κι ένα νέο όνειρο ήρθε να με ταράξει. Είδα, λοιπόν, πως με πήρε τηλέφωνο η φίλη μας και μου είπε πως μου έχει μια έκπληξη. Η έκπληξη ήταν ο φίλος μας που μου μίλησε χαρούμενα και μου είπε: «Τι νόμιζες, κουμπάρα; Τόσο εύκολα θα με …ξεφορτωνόσασταν;» Ξύπνησα ταραγμένη και διηγήθηκα το όνειρό μου στο σύζυγό μου.
Αργότερα έστειλα ένα μήνυμα στο κινητό της φίλης μου και τη ρωτούσα πώς είναι. Η απάντηση «πολύ καλά, φιλενάδα μου…». με έκανε να διαβάζω και να ξαναδιαβάζω το μήνυμα μήπως δεν κατάλαβα καλά. Πήρα αμέσως τηλέφωνο και της διηγήθηκα και το καινούριο μου όνειρο. Τα όργανά του είχαν αρχίσει να λειτουργούν, η κατάσταση ήταν γενικά πιο βελτιωμένη κι οι γιατροί δήλωναν συγκρατημένη αισιοδοξία. Εμείς είμασταν ήδη σίγουρες ότι ο κίνδυνος είχε περάσει.
Πραγματικά, μέσα σε εικοσιτέσσερεις ώρες τακτοποιήθηκαν τα πάντα κι ο κουμπάρος μας ήταν υγιέστατος. Όταν ξύπνησε μάλιστα είπε με παράπονο στη γυναίκα του πως του είχαμε υποσχεθεί ότι θα πάμε να τον δούμε αλλά δεν πήγαμε. Εκείνη του εξήγησε με συντομία και χωρίς πολλές λεπτομέρειες για την ώρα τι είχε συμβεί και γιατί δεν μας είχε δει.
«Όταν θα γίνεις εντελώς καλά θα σου πω όλα όσα έγιναν ενώ εσύ κοιμόσουν», τον διαβεβαίωσε.
«Εκείνο που ξέρω» της απάντησε εκείνος «είναι πως ενώ κοιμόμουν έβλεπα στον ύπνο μου ότι βρισκόμουν στο Μοναστήρι του Αγίου Γερασίμου».
Οι γιατροί διαβεβαίωσαν την οικογένεια πως πρόκειται για μεγάλο θαύμα. Το θυμόμαστε συχνά και δοξάζουμε τον Θεό και τον Άγιο Γεράσιμο. Με την άδεια της κουμπάρας μου και την ευλογία του Γέροντα αποφάσισα να το δημοσιεύσω για να το μοιραστούμε με τους άλλους συνανθρώπους μας.
ΤΟ ΜΕΤΑΦΕΡΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.