«Βασανισμένος για τον Χριστό» , από τον Richard Wurmbrand, έναν λουθηριανό πάστορα που υπέφερε από τον κομμουνιστικό ζυγό. Αυτό το γεγονός συνέβη την Παραμονή των Χριστουγέννων. Στις τελευταίες του μέρες, ενώ ζούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πάστορας Wurmbrand προσηλυτίστηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία.

Γιατί ο Χριστός;

 Παρόλο που δεν είναι Χριστούγεννα για όσους από εμάς του Παλιού Ημερολόγιου(πρέπει να περιμένουμε μέχρι τις 7 Ιανουαρίου για τον εορτασμό της γιορτής της Γεννήσεως), θα ήθελα να μοιραστώ το ακόλουθο απόσπασμα από το απίστευτο βιβλίο «Βασανισμένος  για τον Χριστό» , από τον Richard Wurmbrand, έναν λουθηριανό πάστορα που υπέφερε από τον κομμουνιστικό ζυγό. Αυτό το γεγονός συνέβη την Παραμονή των Χριστουγέννων.  Στις τελευταίες του μέρες, ενώ ζούσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πάστορας Wurmbrand προσηλυτίστηκε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή η αναφορά εξηγεί ότι τον έλκυε τόσο η  Ορθοδοξία. Με αγάπη και ευλογίες,

 Ο ηγούμενος Τρύφων

 Μια αθάνατη αγάπη   Όταν ήμουν στη φυλακή ήμουν πολύ, πολύ άρρωστος. Είχα φυματίωση ολόκληρης της επιφάνειας και των δύο πνευμόνων και τέσσερις σπόνδυλοι είχαν προσβληθεί από την ασθένεια. Είχα επίσης εντερική φυματίωση, διαβήτη, καρδιακή ανεπάρκεια, ίκτερο και άλλες ασθένειες που δεν μπορώ να θυμηθώ. Ήμουν κοντά στον θάνατο.   Στο δεξί μου χέρι ήταν ένας ιερέας με το όνομα Iscu. Ήταν ηγούμενος ενός μοναστηριού. Αυτός ο άνδρας, ίσως κατά την δεκαετία του σαράντα, είχε βασανιστεί τόσο πολύ που ήταν κοντά στον θάνατο.

Αλλά το πρόσωπό του ήταν γαλήνιο. Μίλησε για την ελπίδα του στον παράδεισο, για την αγάπη του για τον Χριστό, για την πίστη του. Εξέπεμπε χαρά. Στην αριστερή πλευρά μου, ήταν ο κομμουνιστής βασανιστής του που τον είχε βασανίσει σχεδόν μέχρι θανάτου. Είχε συλληφθεί από τους συντρόφους του. Μην πιστεύετε στις εφημερίδες, όταν λένε ότι οι Κομμουνιστές μισούν μόνο Χριστιανούς ή Εβραίους - δεν είναι αλήθεια. Απλώς μισούν. Μισούν τους πάντες. Μισούν τους Εβραίους, μισούν τους Χριστιανούς, μισούν τους αντισημίτες, μισούν τους αντιχριστιανούς, τους μισούν όλους. Ένας κομμουνιστής μισεί τον άλλο κομμουνιστή.

Διαμαρτύρονται μεταξύ τους και όταν διαμαρτύρεται ένας κομμουνιστής με έναν, άλλος, τον βάζουν σε άλλη φυλακή και τον βασανίζουν όπως έναν χριστιανός και τον χτυπούν.   Και έτσι συνέβη, ο κομμουνιστής βασανιστής, που είχε βασανίσει τον ιερέα σχεδόν μέχρι θανάτου είχε και ο ίδιος βασανιστεί σχεδόν μέχρι θανάτου από τους συντρόφους του. Και πέθαινε κοντά μου. Η ψυχή του ήταν σε αγωνία. Κατά τη διάρκεια της νύχτας με ξύπνησε, λέγοντας: "Πάστορα, παρακαλώ προσευχηθείτε για μένα. Δεν μπορώ να πεθάνω, έχω διαπράξει τρομερά εγκλήματα. " Τότε είδα ένα θαύμα. Είδα τον αγωνιζόμενο ιερέα να καλεί δύο άλλους κρατούμενους. Και στηριζόμενος στους ώμους τους αργά, σιγά-σιγά περπάτησε στο κρεβάτι μου, κάθισε στο κρεβάτι αυτού του δολοφόνου και χάιδεψε το κεφάλι του - δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη χειρονομία.

 Έβλεπα έναν δολοφονημένο άνθρωπο να χαϊδεύει τον δολοφόνο του! Αυτή είναι η αγάπη - βρήκε ένα χάδι γι 'αυτόν.  Ο ιερέας είπε στον άνδρα: "Ήσουν νέος, δεν ήξερες τι έκανες. Σ 'αγαπώ με όλη μου την καρδιά ». Αλλά δεν είπε μόνο απλά τα λόγια. Μπορείτε να πείτε "αγάπη", και είναι απλώς μια λέξη πέντε γραμμάτων. Αλλά αγαπούσε πραγματικά. "Σε αγαπώ με όλη μου την καρδιά."  Τότε συνέχισε: "Αν εγώ που είμαι αμαρτωλός μπορώ να σε αγαπήσω τόσο πολύ, φαντάσου τον Χριστό, ο οποίος είναι η Ενσαρκωμένη αγάπη, πόσο σε αγαπάει! Και όλοι οι χριστιανοί, τους οποίους βασάνιζες, μάθε ότι σε συγχωρούν, ότι σε αγαπούν και ότι ο Χριστός σε αγαπά. Σου εύχεται να σωθείς πολύ περισσότερο από ό, τι επιθυμείς να σωθείς.

 Αναρωτιέσαι αν μπορούν να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου. Μα αυτός θέλει να συγχωρέσει τις αμαρτίες σου περισσότερο από ό, τι εσύ επιθυμείς να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου. Επιθυμεί να είσαι μαζί του, στον ουρανό πολύ περισσότερο από ό, τι εσύ επιθυμείς να είσαι στον ουρανό μαζί του. Αυτός είναι η αγάπη. Απλώς πρέπει να στραφείς προς αυτόν και να μετανοήσεις. "  Σε αυτή τη φυλακή, στην οποία δεν υπήρχε δυνατότητα ιδιωτικότητας, άκουσα την εξομολόγηση του δολοφόνου στους δολοφονημένους.

 Η ζωή είναι πιο συναρπαστική από ένα μυθιστόρημα - κανένας συγγραφέας δεν έχει γράψει ποτέ κάτι τέτοιο. Ο δολοφονημένος, που ήταν κοντά στο θάνατο - έλαβε την εξομολόγηση του δολοφόνου του.  Ο δολοφονημένος έδωσε συγχώρεση στον δολοφόνο του. Προσευχήθηκαν μαζί, αγκάλιασαν ο ένας τον άλλο και ο ιερέας επέστρεψε στο κρεβάτι του. Και οι δύο άνδρες πέθαναν την ίδια νύχτα. Ήταν Παραμονή Χριστουγέννων. Αλλά δεν ήταν απλώς παραμονή Χριστουγέννων, στην οποία θυμηθήκαμε ότι πριν από δύο χιλιάδες χρόνια ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ. Ήταν μια Παραμονή Χριστουγέννων κατά την οποία ο Ιησούς γεννήθηκε στην καρδιά ενός κομμουνιστικού δολοφόνου.  Αυτά είναι πράγματα που έχω δει με τα μάτια μου.  Μια ευλογημένη Αγία Γέννηση σε όλους τους αναγνώστες μου που έχουν ως βάση το Νέο Ημερολόγιο!