ΥΜΝΟΣ
ΣΤΟΝ ΆΓΙΟ ΠΟΡΦΥΡΙΟ ΓΑΖΗΣ.
Ό μοναχός Μάρκος ρωτά τον Πορφύριο:
«Παράλυτος
ήσουν άγιε Πάτερ•
έρποντας,
γονατιστός, πήγαινες στην εκκλησία,
κρατούσες
το χέρι μου μέσα στο δικό σου.
Έτσι
ήταν χθες, σήμερα όμως όλα είναι διαφορετικά!
Χθες
βράδυ ήσουν άρρωστος και ιδού,
σήμερα
ηγέρθης υγιέστατος.
Ποιος
σε θεράπευσε τόσο ξαφνικά;
Ποιο
είναι το όνομα τού σπάνιου ιατρού σου;».
Ό
Πορφύριος απάντησε στον Μάρκο:
«Θεραπευτής
μου είναι ό Δημιουργός μου.
Χθες
βράδυ αποκοιμήθηκα στον Γολγοθά, αποκαμωμένος άπ’
τον
ισχυρό πόνο.
Σαν να
ήταν πραγματικότητα είδα καθαρά, σε όνειρο,
τον
Κύριό μου στον Σταυρό κρεμασμένο
και
δίπλα, στον άλλο σταυρό, είδα τον ληστή.
Όπως
τούς είδα, φώναξα:
«Ω
Κύριε και Θεέ, μνήσθητί μου εν τη βασιλεία Σου!».
Ό
Αγαθός Κύριος είπε τότε στον ληστή:
«Κατέβα και θεράπευσε το σώμα του,
όπως
εγώ θεράπευσα την ψυχή σου.»
Παραχρήμα
ό ληστής κατέβηκε από τον Σταυρό, με αγκάλιασε, με ασπάστηκε και με ανόρθωσε, λέγοντας: «Έλα,
πλησίασε τον Σωτήρα μας!».
Αυτοστιγμεί
ό Κύριος κατέβηκε από τον Σταυρό, σήκωσε τον Σταυρό Του και τον έβαλε επάνω
μου.
«Λάβε το Τίμιο Ξύλο», μου είπε Εκείνος- «άρον
τον Σταυρόν, γιά να λάβεις την αιώνια σωτηρία».
Μόλις άρπαξα με τα χέρια μου τον Σταυρό, αμέσως
στάθηκα στα πόδια μου κι έγινα υγιής.
Δόξα
στον Θεό τον Δημιουργό μου!
Δόξα
στον Χριστό τον Σωτήρα μου •'»•
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.