Ένας άνθρωπος περπατούσε κατά μήκος του δασικού δρόμου, και χτύπησε το πόδι του. Δεν μπορεί να περπατήσει , κάθισε σε ένα κούτσουρο, και στέναζε . Αλλά θυμήθηκε τον καλό φίλο του, έτσι, λένε, ένας φίλος θα βοηθήσει. Πήρε το τηλέφωνο και κάλεσε τον φίλο μου: "Ελάτε γρήγορα με το αυτοκίνητό σας, να με πάρετε, διότι εξάρθρωσα, ξέρετε, το πόδι μου - δεν μπορώ να περπατήσω.!"
Και ο φίλος λέει: "Λυπάμαι αλλά διαβάζω ακόμα τον Ακάθιστο Ύμνο.!" - "Εντάξει, θα καλέσω αργότερα!" Μετά από μισή ώρα καλεί και πάλι τον φίλο του: "Λοιπόν, πώς; Πάει; "-" Με συγχωρείτε, αλλά διαβάζω ακόμα τον Απόστολο! "Περιμένει ο φίλος με ένα πόδι που είναι χτυπημένο μέχρι ο φίλος του τα να τελειώσει τον κανόνα προσευχής.
Μετά από λίγο, καλεί ξανά τον φίλο του: "Λοιπόν, τι; Τελειώσατε τον κανόνα σας; "-" Ακούστε δεν έχετε υπομονή; - Ο φίλος ήταν αγανακτισμένος. "Τώρα διαβάσω το Ευαγγέλιο και με ανησυχείς!" Και απενεργοποίησε το τηλέφωνο. Μισή ώρα αργότερα χτύπησε το τηλεφωνώ : " τώρα θα βοηθήσω!"
Και το θύμα αποκρίνεται: «Με τις προσευχές σας, οι καλοί άνθρωποι με είδαν, με βοήθησαν να φτάσω στο νοσοκομείο! Σας ευχαριστώ, δεν μπορείτε να έρθετε! "
- "Αυτό είναι καλό! - Ο φίλος ήταν ευχαριστημένος. -Αν δεν με τραβούσατε, θα διάβαζα τον κανόνα πιο γρήγορα και τότε θα βοηθούσα σίγουρα! "
Είπε ο Γέροντας: "Δεν είναι τόσο σημαντικό πόσα πνευματικά βιβλία διαβάζεις, αλλά το σημαντικό είναι πόσο και χρήσιμος είσαι. ".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.