Ο
π. Γεράσιμος είχε συλλειτουργό τον Άγιο Γεράσιμο σε αγρυπνία του Αγίου Λαζάρου
«Την
κοινήν Ανάστασιν προ του σου Πάθους πιστούμενος, εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον,
Χριστέ ο Θεός ...»
Ξεχωριστή
αγρυπνία στον Άγιο Γεράσιμο η αγρυπνία του Αγίου Λαζάρου, και ποια δεν ήταν! Το
είχε πει όμως και ο ίδιος ο π. Γεράσιμος.
Έτσι
λοιπόν, σαν απόψε, πριν μερικά χρόνια, πήγαμε νωρίς στο μοναστήρι, από την αρχή
της ακολουθίας και ο π. Γεράσιμος ήταν μόνος στο ιερό, οι άλλοι ιερείς ήρθαν
αργότερα.
Σε
μια στιγμή, δίπλα μου η κ. Ελεωνόρα Χαρίτου γυρίζει και με ρωτάει:
«Πόσους
ιερείς βλέπεις στο ιερό;»
«Έναν,
τον π. Γεράσιμο.»
«Τώρα
δεν βλέπεις έναν ψηλότερο από τον π. Γεράσιμο, δεν τον βλέπεις στην Ωραία Πύλη,
να τώρα μας ευλογάει;»
Η
καρδιά της πήγαινε να σπάσει, υπήρξε στο χώρο μας κινητικότητα και βγήκε ο
Θόδωρος Μεσσάρης από το ιερό, ήρθε κοντά μας και είπε:
«
Ο π. Γεράσιμος ζητάει να μην λέτε τίποτα!»
...............
Και
έπειτα διάβασε το Ευαγγέλιο με τρόπο συγκλονιστικό και σε συγκεκριμένη στιγμή
ανέβασε ψηλά την ωραία φωνή του και ακούστηκε:
«έγώ
εἰμι ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή. ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται• καὶ πᾶς ὁ
ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα ...»
Στο
δε κήρυγμά του γύρισε με φωνή τρεμάμενη από συγκίνηση στον Άγιο Γεράσιμο και
είπε:
«Ο
Άγιός μας, ο Άγιός μας, ει και άπνους φαίνεται ζει, ζει, ζει!»
Με
ποιον λειτούργησε ο π. Γεράσιμος σε εκείνη την αγρυπνία, την ξεχωριστή, του
Αγίου Λαζάρου πριν μερικά χρόνια;
Με
ποιους θα λειτουργεί απόψε;
«Τώρα
δεν λέτε τίποτα, όταν πεθάνω θα τα πείτε αυτά».
Αυτή
η γυναίκα με την ακράδαντη πίστη, η Ελεωνόρα Χαρίτου, έβλεπε σε αγρυπνία του
Αγίου Λαζάρου τον Άγιο Γεράσιμο να συλλειτουργεί με τον π. Γεράσιμο Φωκά πριν
μερικά χρόνια.
Η
κ. Νόρα, όπως την λέγαμε, έμενε στον Καναδά, όπου ζουν και τα παιδιά της, αλλά
από την αρχή της Σαρακοστής μέχρι και του Αγίου Γερασίμου, 20 Οκτωβρίου, κάθε
χρόνο, μέχρι την εκδημία της το 2010, βρισκόταν στην Ελλάδα.
Και
ξέρετε γιατί;
Μα
για να συμμετέχει στις μυσταγωγικές ακολουθίες του π. Γεράσιμου. Έτσι την
γνωρίσαμε και την νιώθαμε σαν μια γλυκιά θεία. Και τον αγαπούσε πάρα πολύ τον
π. Γεράσιμο, ο οποίος, βέβαια, και λόγω της αγάπης της, της θυσίας και του
κόπου των ταξιδιών της, της τόλμης της να μένει μόνη, της προβληματικής υγείας
και της προχωρημένης ηλικίας της, την είχε στον στενό κύκλο ανθρώπων της
μέριμνάς του.
Μια
φορά στο ιερό τού Αγίου Ανδρέα η κ. Νόρα είδε τον π. Γεράσιμο λειτουργούντα να
περιλούζεται από Φως, το οποίο σαν πάλλευκη φωτεινή ομπρέλα στεκόταν από πάνω
του.
Έγινε
αντιληπτό ότι κάτι συνέβαινε, έκθαμβη η κ. Νόρα μίλησε για λίγο στην Ηγουμένη
Ανδριανή και στο τέλος της ακολουθίας μάς αποκάλυψε τι είδε.
Βέβαια,
η εντολή από τον π. Γεράσιμο απαραβίαστη:
«Τώρα
δεν λέτε τίποτα, όταν πεθάνω θα τα πείτε αυτά».
Και
κάτι ακόμα: Η κ. Ελεωνόρα από το στασίδι της πήγε γονατιστή προ της Ωραίας
Πύλης, έφτασε γονατιστή στο Άγιο Ποτήριο για να κοινωνήσει! Τόσο μεγάλη ήταν η
συγκίνησή της, η ευλάβειά της, και η συναίσθηση ως προς το τι επέτρεψε ο Θεός
με τα μάτια της ψυχής της να δει: Τον Άγιο Γεράσιμο, ολοζώντανο, να
συλλειτουργεί με τον π. Γεράσιμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.