ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΣΧΕΙΝ ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΕΦΑΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ . ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

μηδέν φοβού, ά μέλλεις πάσχειν... γίνου πιστός άχρι θανάτου, και δώσω σοι τον στέφανον της ζωής (.Άποκάλ. 2,10)

Με τα Πάθη Του ό Κύριός μας απάλυνε τα δικά μας παθήματα. Υπέμεινε τον μεγαλύτερο όλων πόνο και αναδύθηκε Νικητής.

Γι’ αυτό μπορεί και μάς ενισχύει στα μικρότερα βάσανά μας. Εκείνος έπαθε και υπέμεινε τα πάνδεινα ως δίκαιος, ενώ εμείς παθαίνουμε και υπομένουμε πληρώνοντας για τις δικές μας αμαρτίες και αδικίες. Γι’ αυτό μπορεί δύο φορές να μάς υπενθυμίσει να υπομείνουμε άχρι τέλους όπως Εκείνος, ό Αναμάρτητος, υπέμεινε. Ούτε ένας εξ ημών Τον βοήθησε ή ανακούφισε τούς πόνους Του. Ωστόσο Εκείνος παραστέκει δίπλα σε όλους και στον καθένα από εμάς, όταν πάσχουμε ανακουφίζοντας τούς πόνους και τις δυστυχίες μας!

Γι’ αυτό Εκείνος έχει το δικαίωμα να πει στον καθένα μας, ό οποίος πάσχει για το όνομά Του το άγιο: «Μη φοβάσαι!

Τίποτε άπ’ αυτά πού θά πάθεις μη φοβάσαι, διότι Εγώ μόνον έχω υπομείνει όλα τα Πάθη και τα γνωρίζω, τα έζησα. Δεν φοβήθηκα κανένα από τα Πάθη πού υπέμεινα. Τα πήρα όλα επάνω μου και τα ξεπέρασα όλα. Δεν ξεπέρασα τα μαρτύρια με το να τα αποστρέφομαι και να φεύγω άπ’ αυτά, άλλα με το να τα δέχομαι και να τα προσλαμβάνω εκουσίως επάνω Μου και να τα υπομένω όλα μέχρι τέλους. ’Έτσι κι εσείς, οφείλετε να δέχεστε εκουσίως να πάσχετε τα βάσανα πού σάς βρίσκουν. Εγώ βλέπω και γνωρίζω πόσο πολύ και πόσο βαθιά μπορείτε να υπομείνετε!

Ακόμα κι αν αυτό πού πάσχετε σήμερα συνεχιστεί μέχρι θανάτου, γενόμενο αιτία τού θανάτου σας, μολαταύτα εσείς μη φοβηθείτε: Δώσω σοι τον στέφανον της ζωής, Εγώ θά σάς δώσω τον στέφανο της αθανάτου ζωής, στην οποία θά συμβασιλεύω αιωνίως με τον Πατέρα Μου και το Ζωοποιό 'Άγιο Πνεύμα».

Ό Θεός δεν μάς έστειλε στη γή γιά να ζούμε άνετα, αδελφοί, αλλά γιά να προετοιμαστούμε γιά την αιώνια ζωή πού μάς περιμένει! Σκεφτείτε πόσο μεγάλη τραγωδία θά ήταν αν ό Πλάστης και Δημιουργός δεν μπορούσε να σάς προσφέρει μια καλύτερη, πιο φωτεινή και μακραίωνη ζωή, απ’ αύτήν πού υπάρχει στη γή, έχει τη δυσωδία της παρακμής και τού θανάτου και διαρκεί λιγότερο κι από τη ζωή τού κόρακα!

Ω αδελφοί μου, ας ακούσουμε καλά τούς λόγους τού Κυρίου και τότε όλα όσα πάσχουμε θά καταλαγιάσουν, θά μαλακώσουν.  Άν οι άνεμοι τού κόσμου τούτου μάς φαίνονται κάποτε σκληροί σαν τήν πέτρα, θά γίνουν πιο απαλοί και από τον αφρό της θάλασσας, όταν ακούμε και υπακούμε τον Κύριο!

~Ω, Νικηφόρε Κύριε, δίδαξέ μας περισσότερα γιά τήν ασύγκριτη μακροθυμία Σου• και όταν εξαντληθούν οι δυνάμεις μας, 'κτεινε τη δεξιά Σου και κράτησέ μας!

Σοι πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις εις τούς αιώνας των αιώνων! Αμήν.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ