Είπες
Κύριε: ποια ή ωφέλεια για τον άνθρωπο, αν κερδίσει τον κόσμο όλο και χάσει την
ψυχή του;
Όταν,
σήμερα ή αύριο, πρέπει να πεθάνει και μετά άπ’ αυτόν θά 'ζει μόνο ό πλούτος πού
συσσώρευσε;
Τί
άξια έχει αν βάλει κορόνα επάνω στο κεφάλι του, όταν πρέπει να την αφήσει πίσω
του στη γη;
Τί
καλό θά τού κάνει το χρυσάφι κι ένας σωρός ασήμι, όταν θά φυτρώνει χορτάρι ανάμεσα
στα συρρικνωμένα πλευρά του;
Τί να
τού κάνει το μετάξι, τα μαργαριτάρια και οι τροφές, όταν ό ήλιος δεν θά τον
βλέπει πια ζωντανό;
Πώς να
τον βοηθήσει ό κόσμος, εάν έχει χάσει την ψυχή του; Χωρίς ψυχή, το σώμα απλώς
βυθίζεται μέσα στον τάφο!
Τότε
έχουν πεθάνει και τα δύο -το σώμα και ή ψυχή του σπεύδουν και τα δύο στον τάφο.
Ύστερα
οι άνθρωποι θάβουν στο χώμα αυτά τα δύο άψυχα μέρη, και δεν θρηνούν πικρά ούτε
γιά το ένα ούτε γιά το άλλο!
Ό
νοών νοείτω: ας προσέχει την ψυχή του όποιος κατανοεί.
Σύ
Κύριε, έδωσες προς όλους μας σαφή υπενθύμιση: ή ψυχή είναι το μόνο πού μπορεί να
σωθεί!
Όλα τα
άλλα στον κόσμο, ακόμη και αυτός ό κόσμος, θά χαθούν!
Ω,
Αγαπημένε Κύριε, θυμόμαστε τη συμβουλή σου- άλλα χωρίς Εσένα τίποτε δεν
μπορούμε να κάνουμε! Βοήθησε, Πανάγαθε, τις αμαρτωλές ψυχές μας, να μην τις-
πνίξει ό καπνός της ματαιοδοξίας.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΑΡΤΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.