ΜΑΙΟΥ 30 . Ο ΟΣΙΟΣ ΙΣΑΑΚΙΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ. «Μεγαλειότατε, άνοιξε τις εκκλησίες των Ορθοδόξων και ό Θεός θά ευλογεί τον δρόμο σου».

Ό όσιος Ίσαάκιος, ο Ομολογητής

Στη διάρκεια της βασιλείας του Ούάλη (364-379) οί Άρειανιστές είχαν εξαπολύσει απηνή διωγμό κατά της Ορθοδοξίας, με σύνεργό τους τον αυτοκράτορα. Ό Ίσαάκιος, ένας οικιστής της ερήμου, πληροφορηθείς τον διωγμό των χριστιανών, άφησε την έρημο (στη Συρία) και μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, για να ενισχύσει τούς πιστούς και να ελέγξει τούς αιρετικούς. Σχεδόν ταυτόχρονα ό αυτοκράτορας Ούάλης προήλασε με τον στρατό του βόρεια εναντίον των Γότθων, οι όποιοι είχαν κατέβει από τον Δούναβη προς την Θράκη.

Ό ερημίτης Ίσαάκιος παρουσιάστηκε στον Ούάλη και του είπε: «Μεγαλειότατε, άνοιξε τις εκκλησίες των Ορθοδόξων και ό Θεός θά ευλογεί τον δρόμο σου». Περιφρονώντας τον γέροντα, ό αυτοκράτορας συνέχισε τον δρόμο του. Την επομένη ό γέροντας έσπευσε πάλι ενώπιον του και επανέλαβε την προειδοποίηση. Ό αυτοκράτορας κοντοστάθηκε γιά να τον ακούσει, άλλα ό σύμβουλός του (πραιπόσιτος ), ένας Άρειανιστής, τον άπέτρεψε. Την τρίτη ήμερα έτρεξε ξανά ό Ίσαάκιος και αυτή τή φορά άρπαξε τό χαλινάρι του αλόγου του αυτοκράτορα και τον Ικέτευε να αφήσει έλεύθερη την Εκκλησία του Θεού• μάλιστα τον απείλησε ότι, αν ενεργούσε αντίθετα προς την προειδοποίηση, ή Θεία Δικαιοσύνη θά τον έβρισκε. 

Εξοργισμένος ό Ούάλης πρόσταξε να πετάξουν τον γέροντα μέσα σε χαράδρα γεμάτη λάσπη και αγκάθια. Όμως τρεις άγγελοι εμφανίστηκαν και τον τράβηξαν έξω. Ξανά, την τέταρτη ημέρα, παρουσιάστηκε ό άγιος στον αυτοκράτορα και προφήτευσε σ’ αυτόν ένα φρικτό τέλος, αν δεν επέτρεπε στους Ορθοδόξους να εκκλησιάζονται ελεύθερα. Είπε: «Σ’ εσένα μιλώ, αυτοκράτορα! Θά οδηγήσεις τον στρατό σου εναντίον των βαρβάρων, αλλά δεν θά μπορέσεις να αντιμετωπίσεις την επίθεσή τους• θά υποχωρήσεις και εκείνοι θά σε συλλάβουν και θά σε κάψουν ζωντανό». ’Έτσι ακριβώς έγινε. Οι βάρβαροι αποδεκάτισαν τα αυτοκρατορικά στρατεύματα και ό αυτοκράτορας διέφυγε μαζί με τον πραιπόσιτο σε άχυρώνα, όπου κρύφτηκαν. Όμως τούς άνακάλυψαν, περικύκλωσαν τον άχυρώνα και του έβαλαν φωτιά, με άποτέλεσμα να καούν ζωντανοί ό αυτοκράτορας και ό πραιπόσιτος .

Μετά τον θάνατο του Ούάλη, άνέλαβε τα σκήπτρα της αυτοκρατορίας ό Θεοδόσιος ό Μέγας, ό οποίος στέφθηκε αυτοκράτορας. Ό Θεοδόσιος, πληροφορηθείς τα σχετικά με την προφητεία και τήν επαλήθευσή της, κάλεσε τον Ίσαάκιο και ύποκλίθηκε μπροστά του.

Όταν πλέον βασίλευσε ή ειρήνη στην Εκκλησία και οι Άρειανιστές είχαν εξοριστεί, ό γέροντας Ίσαάκιος επιθυμούσε να επιστρέφει στην έρημό του, αλλά πείσθηκε να παραμείνει στην Κωνσταντινούπολη. Κάποιος συγκλητικός ονόματι Σατορνΐνος έκτισε μοναστήρι γιά τον γέροντα, όπου έζησε ασκητικό βίο μέχρι την κοίμησή του, έπιτελώντας πολλά θαύματα. 

Τό μοναστήρι πλημμύρισε με μοναχούς κι έγινε ονομαστό   . Πριν αποδημήσει εις Κύριον ό άγιος Ίσαάκιος όρισε ηγούμενο τον υποτακτικό του Δαλμάτιο, ό όποιος αργότερα έδωσε το όνομά του στο μοναστήρι, ώς κτίτορας αυτού. Ό θεάρεστος ερημίτης Ίσαάκιος είσήλθε στην αιωνιότητα το έτος 383, γιά να χαίρει πάντοτε, θεώμενος το άρρητον κάλλος του Προσώπου του Θεού.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ  ΜΑΙΟΣ.