ΥΜΝΟΣ Ο ΑΓΙΟΣ ΕΡΜΕΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΓΟΣ

Ό γέρο-μάγος ό πονηρός, ψεύτης και φαρμακερός: μικροπρεπής ήταν σε όλα τον, μεγάλος μόνον στον φόβο του - Ισχυρό δηλητήριο έδωσε στον άγιο του Θεού Έρμεία: άπ’ το φαρμάκι αυτό, ακόμη και οι όφεις θά κρύβονταν σε τρύπα υπόγεια.

Ό Ερμείας ήπιε το δηλητήριο:

σ' αυτόν ό θάνατος εξουσία δεν είχε καμία!

Ό γέρο-μάγος το είδε κι έτρεμε σύγκορμος: «’Ώ! εξαίσια θαυματουργία!», ανέκραξε,

«το δηλητήριο στον στρατιώτη του Χριστού δεν έχει ισχύ καμία!»

Ας κρυφτούν οι σκοτεινές ήμερες της ζωής μου.

’Άς σβηστούν τα μαύρα χρόνια της επαίσχυντης ζωής μου! Όλο τον βίο μου αφιέρωσα σε ανόητες αυταπάτες.

Όλο τον βίο μου σκλάβωσα στα άψυχα είδωλα.

Όμως σήμερα με φόβο βλέπω και ομολογώ: τού Έρμεία ό Θεός είναι ό Ένας Αληθινός Θεός.

Ό Εσταυρωμένος Χριστός, τού ουρανού ό Κύριος - Μόνον τα δικά Του θαύματα είναι αληθινά.

Από τώρα κι εγώ είμαι τού Χριστού!

Ω Χριστέ, συγχώρεσέ με,

δέξου με ώς τον τελευταίο δούλο Σου, Αγαθέ!

Γιά τα πλήθη των αμαρτιών μου συγχώρεσέ με, εκουσίως γιά Σένα, Κύριε, θυσιάζω σώμα και άψυχα οστά!».

Πικρά μετανιωμένος ό γέροντας πρόφερε τούτα τα λόγια

και την ίδια εκείνη στιγμή καθαρίστηκε:

άπ’ όλα τα ψεύδη και τούς φόβους του απαλλάχτηκε.

Ευθαρσώς συναρίθμησε τον εαυτό του με τούς χριστιανούς.

Το ξίφος άστραψε επάνω του και ολόλαμπρο

τον βάπτισε στου αίματός του το λουτρό.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ  ΜΑΙΟΣ.