Ο Ηγούμενος
Αντώνιος, της Λαύρας της Αγίας Τριάδος στήν Ρωσία, διηγήθηκε: Ζούσε στήν μονή
μας κάποιος διάκονος, ό όποιος μια μέρα, αφού πολύ κοπίασε να εκτέλεση το
διακόνημά του, μόλις μπήκε στο κελί του, έπεσε κάτω νεκρός.
Εγώ
στενοχωρήθηκα, μήπως από τον υπερβολικό κόπο, απέθανε. Άρχισα λοιπόν, να προσεύχομαι
θερμά γι'αύτόν. Τήν παραμονή της τεσσαρακοστής ή μέρας από τον θάνατό του, ένώ
κοιμόμουν λίγο, ακούω ξαφνικά κάποιον να με πλησιάζει. Σηκώνομαι, ανάβω το φώς και
βλέπω μπροστά μου τον διάκονο, να μου λέει:
-Ήλθα
να σ’εύχαριστήσω Γέροντα.
- Γιατί; τον έρωτά.
- Γιά τις προσευχές σου, γιά μένα.
- Πώς πέρασες τα τελώνια παιδί μου;
Σαν αστραπή!
Πώς
έτσι;
Γιατί
λίγο πριν πεθάνω, είχα κοινωνήσει
Το
Πανάχραντο Σώμα και Αιμα τού Χριστού!
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ .ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΥ ΜΑΝΔΡΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ. ΕΚΔΟΣΗ ΙΕΡΑΣ .ΜΟΝΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΟΡΓΟΕΠΗΚΟΟΥ ΜΑΝΔΡΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.