Το φρόνημα του κόσμου.

Σε αυτό το σπίτι που δεν ακούγονται προσευχές, που δεν υπάρχει η νηστεία, οι βίοι των Αγίων, ενα πνευματικό πρόγραμμα, μένει το φρόνημα του ''κόσμου'', δεν κατοικούμε εμείς. Να κάνουμε το σπίτι μας ενα μικρό μοναστηράκι...

Άσκηση δεν είναι μόνο το να πάμε στήν έρημο, είναι μια προσευχή που θα πείς απο αγάπη για τον Χριστό, η υπομονή στο σύζυγό σου, η φροντίδα μέχρι αργά στα παιδιά σου, ολα να γίνονται μέσα στήν εν Χριστό αγάπη... η αγιότητα είναι για όλους.

Που είμαστε σήμερα; Απο εκεί να ξεκινήσουμε, δεν θα γίνουμε ''ασκητές στο Άγιον Όρος'' ξαφνικά αύριο, δεν διαβάζουμε σήμερα βίους Αγίων; Αύριο, βάλε στόχο... Βλέπουμε τηλεόραση; να βλέπουμε λιγότερο, και αν μπορούμε να την πετάξουμε κιόλας...