Ο ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ. ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ

Δεν είναι το ίδιο να τρως το γεύμα σου με ευλογία από το να το τρως χωρίς ευλογία. Κάθε γεύμα είναι ή τράπεζα του Θεού, που ό ίδιος ό Θεός έστρωσε και παραθέτει σ’ εμάς. Γι’ αυτό είναι απαραίτητο να ευχαριστούμε τον Θεό ώς Οικοδεσπότη, μας και να Τον παρακαλούμε να δώσει  τις ευλογίες Του. Το φαγητό που έχει ευλογηθεί είναι πιο νόστιμο και ευχάριστο, ενώ το μην ευλογημένο είναι άνοστο, ανθυγιεινό και δυσάρεστο.

Κάποτε ό αυτοκράτορας Θεοδόσιος, ό επιλεγόμενος Μικρός, είχε βγει για έναν περίπατο στα περίχωρα της Κωνσταντινούπολης- βλέποντας την καλύβα ενός μοναχού, στάθηκε για να τον επισκεφτεί. Ό γέροντας ρώτησε τον αυτοκράτορα εάν ήθελε κάτι να φάει. «Θά ήθελα!», απάντησε εκείνος. Ό γέροντας έφερε μπροστά του ψωμί, λάδι, αλάτι και νερό. 'Ο αυτοκράτορας, αφού ήπιε κι έφαγε, ρώτησε τον μοναχό: «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;».

 «Ό Θεός γνωρίζει ποιος είσαι», απάντησε ό μοναχός. «Είμαι ό αυτοκράτορας Θεοδόσιος», συμπλήρωσε εκείνος. Ό μοναχός υποκλίθηκε μπροστά του σιωπηλά. Τότε εκείνος είπε: «Βασιλιάς είμαι και γιός βασιλιά αλλά, πίστεψέ με, ποτέ στη ζωή μου δεν είχα γευτεί ι τόσο νόστιμο φαγητό, όπως αυτό πού έφαγα σήμερα εδώ μαζί σου». «Ξέρεις γιατί;», παρατήρησε ό γέροντας. «Διότι εμείς οι μοναχοί παρασκευάζουμε το φαγητό μας με προσευχή και ευλογία κι έτσι το πικρό φαγητό μετατρέπεται σε νόστιμο γιά εμάς. Ένώ σ’ εσάς το φαγητό προετοιμάζεται με πολύ κόπο, όμως δεν ζητάτε ευλογία (από τον Θεό)
γι’ αυτόν τον λόγο ακόμη και το εύγευστο φαγητό σας γίνεται άγευστο».

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ  ΙΟΥΝΙΟΣ.