Η κλίση σου και η βαθιά επιθυμία σου. Πατήρ Ανδρέας Κονάνος.

Κάποιος μπορεί να θυσιάζεται μια ζωή για άλλους, να βοηθάει φτωχούς, να επισκέπτεται ιδρύματα, να φροντίζει ασθενείς και ταυτόχρονα να ανθεί και να χαίρεται. Επειδή κάνει αυτό που είναι η προσωπική του κλίση, η προσωπική του χαρά και η ευτυχία, το χάρισμά του. Ο άνθρωπος αυτός, όταν φτάσει 90 χρονών, δεν θα μετανιώσει για όσα έκανε. Διότι αυτό είναι η βαθιά επιθυμία της καρδιάς του. Αυτός ο άνθρωπος θα έχει ζήσει την κλίση του. 

Οταν βρεις το χάρισμά σου και το ικανοποιήσεις, και το ποτίσεις, και του επιτρέψεις να ανθήσει και να φανερωθεί, γεμίζεις ευτυχία. Μια ευτυχία για όλη σου τη ζωή. Κι όταν γεράσεις και έρθει η ώρα να φύγεις απ' τον κόσμο αυτό, θα χαίρεσαι όποτε με τη σκέψη σου γυρνάς πίσω. Γιατί θα λες: «Οι ημέρες της ζωής μου δεν πήγαν χαμένες. Εζησα πράγματα που ήθελα να ζήσω. Χάρηκα. Δεν μετανιώνω γι' αυτά που έκανα. Ολα έγιναν με όρεξη, με ζήλο, με κέφι και μεράκι. Είμαι ευτυχής που έζησα όσα έζησα». Και είναι αναγκαίο να καταλάβουμε ότι ο Χριστός μας, ερχόμενος στον κόσμο, θέλησε να ξυπνήσει μέσα μας αυτό ακριβώς. Ποιο; Τον πόθο για προσωπική ζωή και καταξίωση! Είναι στο «θέλω» του Χριστού μας να ακολουθήσει το πλάσμα Του, τον προσωπικό του δρόμο. Να βρει καθένας μας το προσωπικό του χάρισμα και κάλεσμα απ' τον Θεό και να ζήσει τη ζωή του. Καλείσαι απ' τον Χριστό να ζήσεις τη ζωή σου!

Ο Απόστολος Πέτρος ρώτησε τον Χριστό: «Τι θα γίνει με τον Ιωάννη, Κύριε;» Ο Χριστός τότε απάντησε στον Πέτρο: «Τι προς σε;» Δηλαδή: «Εσύ, Πέτρο, ακολούθησέ Με. Ζήσε τη δική σου ζωή. Γιατί ρωτάς για τον Ιωάννη; Τι σε ενδιαφέρει εσένα, Πέτρο, για τον Ιωάννη; Μπορεί Εγώ να θέλω ο Ιωάννης να ζήσει ώσπου να ξανάρθω να ανακρίνω τον κόσμο. Το ερώτημα είναι εσένα τι σε απασχολεί αυτό; Γιατί ασχολείσαι με τη ζωή του άλλου; Εσύ ακολούθησέ Με. Ζήσε τη ζωή σου. Ζήσε την προσωπική σου σχέση με τον Θεό. Επίτρεψε στον Θεό να μπει στη δική σου καρδιά με προσωπικό τρόπο και να ανθήσει το δικό σου χάρισμα. Και ζήσε». Σε άλλη περίπτωση πάλι, όταν ο Χριστός σκόπευε να θεραπεύσει έναν άρρωστο ή παράλυτο ή τυφλό ή ασθενή, έκανε το ίδιο. Το πρώτο που ρωτούσε ήταν: «Θέλεις; Θέλεις να σε κάνω καλά; Το ποθείς; Εχεις όρεξη να ζήσεις; Να χαρείς; Να πορευτείς;» Μερικοί νομίζουν ότι ο Χριστός ήρθε να μας νεκρώσει. Η μόνη νέκρωση που εγκρίνει ο Χριστός στον κόσμο μας είναι η νέκρωση του ψεύδους μας. Ηρθε να νεκρώσει το ψέμα της ζωής και την απάτη της.

Μα όχι την επιθυμία της καρδιάς. Αυτήν ήρθε να ζωντανέψει. Ηρθε να στάξει δροσερό νερό, τη χάρη του Αγίου Πνεύματος και το Αίμα Του, το οποίο ζωογονεί. Γι' αυτό και ονομάζεται «Ζωηρό». Στη θεία λειτουργία λέμε ότι κοινωνάμε «το Πανάγιο και Πανακήρατο και Ζωηρό Αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού». Το ονομάζουμε «ζωηρό», επειδή ακριβώς αυτό το Αίμα έχει μέσα του ζωή. Εχει ζωή και δίνει ζωή.

Ξυπνάς το πρωί. Και βλέπεις τη ζωή μίζερα. Και λες: «Τώρα τι κάνουμε; Πώς θα περάσει η ημέρα αυτή; Ποπό... Αλλη μία βαρετή ημέρα. Τίποτε δεν μου δίνει νόημα, δεν μ' αρέσει αυτό που κάνω ούτε το χαίρομαι…» Και έρχεται ο Χριστός μες στη μιζέρια σου. Και σου λέει: «Μάθε να χαίρεσαι αυτό που κάνεις. Και αν δεν σ' αρέσει αυτό που κάνεις, άλλαξέ το. Βρες κάτι άλλο. Κάνε όμως κάτι για να γίνει η ζωή σου χαρούμενη». Ο Χριστός θέλει τη ζωντάνια.

Από το βιβλίο του π. Ανδρέα Κονάνου 
«Ολα του γάμου δύσκολα...» 
των εκδόσεων Αθως