Πριν από λίγο καιρό, στη δεκαετία του 1990, η ενορία μας κάλεσε έναν τοπικό δασολόγο, τον Λέοντα Μ., Να κόψει αρκετά μεγάλα, μαραμένα δέντρα στο πίσω κατώφλι πίσω από το ναό. Κάλεσε τη σύζυγό του Kathleen στη διάσωση και μαζί αντιμετώπισαν το έργο γρήγορα και με ακρίβεια. Αλλά αρνήθηκαν κατηγορηματικά να πληρώσουν, επιμένοντας ότι θέλουν να κάνουν τη δουλειά τους δώρο στην εκκλησίας μας. Δεδομένου ότι ο Λέων και η Kathleen δεν ήταν ορθόδοξοι, μας ενδιέφερε ο λόγος για τη γενναιοδωρία τους. Τότε μας είπαν για ένα γεγονός που τους συνέβη πριν από λίγα χρόνια, αφού παντρεύτηκαν.
Το ζευγάρι είναι πρόθυμοι για ορειβασία και αναρρίχηση, και ως εκ τούτου το μήνα του μέλιτος τους, αποφάσισαν να πάνε στην Αλάσκα: να κατακτήσει την υψηλότερη κορυφή της Βόρειας Αμερικής - Όρος Denali, 20.320 πόδια στο ύψος.
Σταμάτησαν στο στρατόπεδο στους πρόποδες του βουνού και προετοιμάστηκαν προσεκτικά για την αποστολή: βρήκαν τις λεπτομέρειες από τους δρόμους , μελέτησαν τους χάρτες, έλεγξαν τον εξοπλισμό και περίμεναν να βρουν τον καλό καιρό.
Τελικά άρχισαν τη συναρπαστική αλλά εξαιρετικά δύσκολη ανάβαση . Για μια στιγμή όλα πήγαν καλά μέχρι πριν από λίγες μέρες αργότερα το βράδυ συναντήθηκαν σε ένα στενό μονοπάτι με ένα ηλικιωμένο άνθρωπο σε ένα μακρύ σκοτεινό μονοπάτι , ο οποίας πήγαινε προς την αντίθετη κατεύθυνση, να κατεβαίνει από την κορυφή του βουνού. Τους χαιρέτησε φιλικά και τους συμβούλεψε να επιστρέψουν στη βάση το συντομότερο δυνατόν, εξηγώντας τη συμβουλή του λέγοντας ότι ο καιρός αλλάζει δραματικά και έρχεται μια βίαιη καταιγίδα.
Και εμείς , απαντώντας στην απροκάλυπτη έκπληξή τους, πώς το ξέρει, εξήγησε ότι είναι τοπικός εδώ και γνωρίζει καλά το τοπικό κλίμα. Αφήνοντας τους σε αμηχανία και ακόμη, συνέχισε το ταξίδι του.
Μετά ο Λέων και η γυναίκα του αποφάσισε να ακολουθήσουν τη συμβουλή του και να επιστρέψουν και όταν ήταν ήδη στο δρόμο της επιστροφής, άρχισαν να θυμούνται, με έμοιαζε ο ξένος που συνάντησα και ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι δεν είχα προσέξει το σακίδιο του, ή οποιοδήποτε άλλο εξοπλισμό κατασκήνωσης. Πώς θα μπορούσε ένας ηλικιωμένος άνδρας να ανέβει τόσο ψηλά πάνω σε ένα γυμνό πετρώδες βράχο, σε θερμοκρασία κάτω από το μηδέν, και χωρίς τρόφιμα και προστασία; ..
Όταν ο Λέων και η Κάθλιν κατέβηκαν και ήταν σχεδόν στους πρόποδες του Ντενάλι, έπεσαν θύματα μιας βίαιης καταιγίδας. Κατάφεραν να το περιμένουν, αλλά στο μυαλό τους σκέφτονταν το γέρο, ο οποίος τους προειδοποίησε για τον κίνδυνο. Μια εβδομάδα αργότερα, ενώ παρέμειναν στη βάση, έμαθαν ότι άλλοι αναρριχητές, που ήταν σε μεγάλα υψόμετρα κατά τη διάρκεια της καταιγίδας, δεν επέστρεψαν ποτέ.
Την απάντηση στην ερώτησή τους έλαβαν, όταν ξαφνικά στην καφετέρια του καταυλισμού είδαν μια εικόνα του σωτήρα τους, επισυνάπτονταν σε μια πινακίδα μεταξύ διαφόρων διαφημίσεων και φωτογραφιών του βουνού. Τον αναγνώρισαν αμέσως. Και όταν ρώτησαν τον σερβιτόρο αν ήξερε ποιος ήταν, απάντησε: "Πρόκειται για έναν ορθόδοξο άγιο που ονομάζεται Herman, ο οποίος ζούσε εδώ στην Αλάσκα". Ήταν μια φωτογραφία της εικόνας του Αγίου Χέρμαν από μια ορθόδοξη εκκλησία κοντά.
Ο άγιος τους είπε την αλήθεια. Ήταν πραγματικά τοπικός ...
Το ζευγάρι είναι πρόθυμοι για ορειβασία και αναρρίχηση, και ως εκ τούτου το μήνα του μέλιτος τους, αποφάσισαν να πάνε στην Αλάσκα: να κατακτήσει την υψηλότερη κορυφή της Βόρειας Αμερικής - Όρος Denali, 20.320 πόδια στο ύψος.
Σταμάτησαν στο στρατόπεδο στους πρόποδες του βουνού και προετοιμάστηκαν προσεκτικά για την αποστολή: βρήκαν τις λεπτομέρειες από τους δρόμους , μελέτησαν τους χάρτες, έλεγξαν τον εξοπλισμό και περίμεναν να βρουν τον καλό καιρό.
Τελικά άρχισαν τη συναρπαστική αλλά εξαιρετικά δύσκολη ανάβαση . Για μια στιγμή όλα πήγαν καλά μέχρι πριν από λίγες μέρες αργότερα το βράδυ συναντήθηκαν σε ένα στενό μονοπάτι με ένα ηλικιωμένο άνθρωπο σε ένα μακρύ σκοτεινό μονοπάτι , ο οποίας πήγαινε προς την αντίθετη κατεύθυνση, να κατεβαίνει από την κορυφή του βουνού. Τους χαιρέτησε φιλικά και τους συμβούλεψε να επιστρέψουν στη βάση το συντομότερο δυνατόν, εξηγώντας τη συμβουλή του λέγοντας ότι ο καιρός αλλάζει δραματικά και έρχεται μια βίαιη καταιγίδα.
Και εμείς , απαντώντας στην απροκάλυπτη έκπληξή τους, πώς το ξέρει, εξήγησε ότι είναι τοπικός εδώ και γνωρίζει καλά το τοπικό κλίμα. Αφήνοντας τους σε αμηχανία και ακόμη, συνέχισε το ταξίδι του.
Μετά ο Λέων και η γυναίκα του αποφάσισε να ακολουθήσουν τη συμβουλή του και να επιστρέψουν και όταν ήταν ήδη στο δρόμο της επιστροφής, άρχισαν να θυμούνται, με έμοιαζε ο ξένος που συνάντησα και ξαφνικά συνειδητοποίησαν ότι δεν είχα προσέξει το σακίδιο του, ή οποιοδήποτε άλλο εξοπλισμό κατασκήνωσης. Πώς θα μπορούσε ένας ηλικιωμένος άνδρας να ανέβει τόσο ψηλά πάνω σε ένα γυμνό πετρώδες βράχο, σε θερμοκρασία κάτω από το μηδέν, και χωρίς τρόφιμα και προστασία; ..
Όταν ο Λέων και η Κάθλιν κατέβηκαν και ήταν σχεδόν στους πρόποδες του Ντενάλι, έπεσαν θύματα μιας βίαιης καταιγίδας. Κατάφεραν να το περιμένουν, αλλά στο μυαλό τους σκέφτονταν το γέρο, ο οποίος τους προειδοποίησε για τον κίνδυνο. Μια εβδομάδα αργότερα, ενώ παρέμειναν στη βάση, έμαθαν ότι άλλοι αναρριχητές, που ήταν σε μεγάλα υψόμετρα κατά τη διάρκεια της καταιγίδας, δεν επέστρεψαν ποτέ.
Την απάντηση στην ερώτησή τους έλαβαν, όταν ξαφνικά στην καφετέρια του καταυλισμού είδαν μια εικόνα του σωτήρα τους, επισυνάπτονταν σε μια πινακίδα μεταξύ διαφόρων διαφημίσεων και φωτογραφιών του βουνού. Τον αναγνώρισαν αμέσως. Και όταν ρώτησαν τον σερβιτόρο αν ήξερε ποιος ήταν, απάντησε: "Πρόκειται για έναν ορθόδοξο άγιο που ονομάζεται Herman, ο οποίος ζούσε εδώ στην Αλάσκα". Ήταν μια φωτογραφία της εικόνας του Αγίου Χέρμαν από μια ορθόδοξη εκκλησία κοντά.
Ο άγιος τους είπε την αλήθεια. Ήταν πραγματικά τοπικός ...
Πηγή: http://www.pravoslavie.ru
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.