Μια γυναίκα μεγάλωνε μια κόρη.

Μια γυναίκα μεγάλωνε μια κόρη. Η μητέρα αγαπούσε πολύ το παιδί της. Μόλις ξεκίνησε μια έντονη καταιγίδα και το παιδί δεν ήταν στο σπίτι, έτρεξε για να παίξει έξω. Όλα τα άλλα παιδιά είχαν επιστρέψει εδώ και ώρα , αλλά η κόρη δεν ήταν εκεί. Η αστραπες εν τω μεταξύ, όλο συνεχίζαν να σπινθηροβολούν. Η μαμά ανησύχησε και πήγε να ψάξει για το κορίτσι. Βρήκε την κόρη της στο δρόμο . Έτρεξε και πήγε κοντά της στη βροχή. Ήταν μούσκεμα , αλλά ευτυχισμένη , έπαιζε και γελουσε.  
Και κάθε φορά που ο αστραπής χτυπούσε στον ουρανό, η κοπέλα σήκωνε το πρόσωπό της στον ουρανό και χαμογέλασε χαρούμενα. Η μαμά ήταν πολύ έκπληκτη. "Τι κάνεις;" Ρώτησε. "Δεν φοβάσαι τη θύελλα;" - Μαμά, κοίτα, παίζω! - Η κοπέλα απάντησε χαρούμενα, - Και ο Θεός παίρνει φωτογραφίες μου!