Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΕΚΛΕΚΤΩΝ. ΆΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΒΕΛΕΜΙΡΟΒΙΤΣ.

Γιατί ό Κύριός μας, στο όρος Θαβώρ, δεν εκδήλωσε την Θεία δόξα Του ένώπιον όλων των μαθητών, παρά μόνον ενώπιον τριών έξ' αυτών; Πρώτον, διότι Αύτός ό ίδιος έδωσε τόν Νόμο διά στόματος τού Μωυσή: επί στόματος δύο μαρτύρων και επί στόματος τριών μαρτύρων στήσεται παν ρήμα- (Δευτερονόμιον 19,15). Επομένως, τρεις μάρτυρες ήταν αρκετοί. Αυτοί οι τρείς μάρτυρες αντιπροσωπεύουν τις τρεις μεγάλες αρετές. Ό Πέτρος - την Πίστη, διότι αύτός ήταν ό πρώτος πού  ομολόγησε την πίστη του στον Χριστό, ώς Υιό του Θεού• ό Ιάκωβος - την Ελπίδα, διότι αυτός ήταν ό πρώτος ό οποίος, με πίστη στην επαγγελία του Χριστού, έδωσε τη, ζωή του για τον Κύριο και ό πρώτος πού δολοφονήθηκε από τούς Ιουδαίους• ό Ιωάννης - την Αγάπη, διότι άνέπεσε επί τό στήθος του Κυρίου και παρέμεινε μέχρι τέλους κάτω άπ’ τον Σταυρό Του.

Ό Θεός δεν επονομάζεται Θεός τών πολλών, άλλα Θεός τών εκλεκτών: έγώ είμι ό Θεός του Πατρός σου, Θεός Αβραάμ και Θεός Ισαάκ και Θεός Ιακώβ. (’Έξοδος 3, 6). Ό Θεός πολλάκις λογάριασε περισσότερο έναν πιστό άνθρωπο από ένα ολόκληρο έθνος. Έτσι, σε πολλές περιστάσεις θέλησε νά αφανίσει όλο τό εβραϊκό έθνος, άλλα χάριν τών προσευχών του δικαίου Μωυσή χάρισε τη ζωή στο έθνος αυτό. Ό Θεός είσάκουσε τον πιστό προφήτη Ήλία μάλλον, παρά ολόκληρο τό άπιστο βασίλειο του  Άχαβ.

Χάριν τών προσευχών ένός άνθρώπου ό Θεός έσωσε πόλεις και λαούς. Επί παραδείγματι, ή αμαρτωλή πόλη Ούστιούγκ θά είχε καταστραφεί διά πυρός και σιδήρου, άν δεν τη διέσωζαν οι προσευχές ενός και μόνου δικαίου ανθρώπου σ’ αυτήν, του όσιου Προκοπίου, διά Χριστόν Σαλού (8 Ιουλίου).