Κάθε
άνθρωπος καλείται να υπηρετήσει τον Θεό. Αλλά η εύρεση της σωστής απάντησης, τι
ακριβώς θα πρέπει να είναι το διακόνημα αυτού του προσώπου, δεν είναι τόσο απλό και το
λάθος σε αυτό το ερώτημα ισοδυναμεί με το θάνατο και τον πνευματικό θάνατο.
Για
την ενότητα των δυνάμεων, των ευκαιριών και του ταλέντου, που δίνεται στον
άνθρωπο από τον Θεό, μπορούν να κάνουν θαύματα, και ο διαχωρισμός τους
δημιουργεί βασανιστήρια.
Και
πόσο συχνά το άτομο θέλει να μην είναι αυτό που είναι, όχι αυτό που θέλει ο
Θεός από αυτόν, αλλά αυτό που αναγκάζεται να γίνει με φιλοδοξία, με ενδιαφέρον
ή στόχο που ξεπερνά τις ικανότητες ενός ατόμου. Ο θάνατος παράγει μια
αμερόληπτη κρίση για όλα αυτά, αλλά ο Θεός, κατά τη διάρκεια της ζωής μας, μας
δίνει το δικαίωμα να καθορίσουμε τον προορισμό μας για να μην μ ακούσουμε μετά
το θάνατο:
Όταν
δε κάποτε σηκωθεί ο οικοδεσπότης και κλείσει καλά την θύραν και αρχίσετε σεις
να στέκεσθε έξω και να κτυπάτε λέγοντες· Κύριε, Κύριε άνοιξέ μας, τότε θα αποκριθεί
και θα σας πη· Δεν ξέρω από που είσθε. Δεν σας γνωρίζω καθόλου, (Ανοικτή θύρα,
δια να εισέλθωμεν εις την βασιλείαν του Θεού, είναι η παρούσα ζωή. Όταν όμως
την κλείσει ο θάνατος, μάλιστα δε η δευτέρα παρουσία, τότε ποτέ πλέον δεν θα ξανανοίξει
δια τους αμετανόητους αμαρτωλούς).
(Λουκάς
13, 25).
ΣΤΑΡΕΤΣ
ΗΛΙΑΣ ΤΗΣ ΟΠΤΙΝΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.