ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΘΑΙΡΩΝΑ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΙΩΝΑ!..

ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΙΘΑΙΡΩΝΑ
ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΙΩΝΑ!..

Σαυτὸν καθάρας, 
Μελέτιε τρισμάκαρ,
ὤφθης δοχεῖον Πνεύματος 
τοῦ Ἁγίου.
Νόμους μελετῶν, Μελέτιος Κυρίου, πέφυκε δένδρον, 
ἀρετῶν καρποφόρων.
Ἑξέπτη Μελέτιος, 
ἐν εἰσοδίοις Λυκάβαντος.

Σχεδόν όλοι γνωρίζουμε την Ιερά Μονήν Αγίου Μελετίου στον Κιθαιρώνα. Ο Άγιος Μελέτιος εγεννήθη στο Μουταλάσκι της Καππαδοκίας το 1035. Είχεν έμφυτη κλήση στα της Εκκλησίας. Όταν οι γονείς του θέλησαν να τον νυμφεύσουν, ανεχώρησε για την Κωνσταντινούπολιν, όπου ησπάσθη τον Μοναχισμό στο Μοναστήρι του Αγίου Χρυσοστόμου. Μετά παρέλευση τριών ετών μετέβη στην Θεσσαλονίκη για να προσκυνήση τον τάφο του Αγίου Δημητρίου. Από εκεί κατέβηκε στα μέρη των Θηβών, όπου εγκαταβίωσε σε μονύδριο του Αγίου Γεωργίου. Συν τω χρόνω η αγαθή φήμη του συγκέντρωσε γύρω του πολλούς υποψηφίους μοναχούς, οι οποίοι έβαλαν ράσο από γιδότριχα και υποτάχθηκαν στην σοφή καθοδήγησή του. Κάποτε ο Άγιος πήγε στην Ρώμη να προσκυνήση τα τίμια λείψανα των Πρωτοκορυφαίων. Όταν επέστρεψε, οι υποτακτικοί του εχάρησαν τα μέγιστα, διότι ήτο άριστον υπόδειγμα πνευματικού πατρός! Οκτώ χρόνια ποίμανε την μάνδραν αυτή, στην διάρκεια των οποίων πλήθη προσήρχοντο να ευλογηθούν. Ο Άγιος Μελέτιος δεν ένιωθε καθόλου άνετα με την δόξα του κόσμου, η οποία του στερούσε την φιλτάτη του ησυχία, γι’ αυτό ανεχώρησε και από εκεί. Έφθασε στο βουνό Φιλάγριον και κατευθύνθηκε στην περιοχή όπου βρίσκονται σήμερα τα Βίλλια, ανεβαίνοντας ψηλά στον Κιθαιρώνα που τότε τον έλεγαν όρος της Μυουπόλεως. Εκεί υπήρχε μοναστήρι που ονομαζόταν Σύμβολον, το οποίον ετιμάτο επ ονόματι των Ασωμάτων Δυνάμεων. Ο Άγιος κατέφυγε εκεί και παρεκάλεσε τον ηγούμενο Θεοδόσιο να τον εντάξη στην αδελφότητά του. Όταν εκοιμήθη ο Θεοδόσιος, οι πατέρες εξέλεξαν ηγούμενο τον Άγιο Μελέτιο κι επειδή προσέτρεχε πλήθος ανδρών και εκεί για να υποταχθούν στο χάρισμα της πνευματικής πατρότητός του, μεγάλωσε το μοναστήρι, έγινε μεγάλη λαύρα, έκτισε και άλλα μετόχια τριγύρω -τα λεγόμενα παραλαύρια- όπου, στην ακμήν, εγκαταβίωσαν τριακόσιοι πατέρες! Ο Όσιος δεν εδέχετο δωρεές γαιών, διότι ήθελε οι μοναχοί «εν ιδρώτι του προσώπου των» να εξεσφαλίζουν τα προς το ζην. Δέχθηκε μόνο μία δωρεά προς την Μονή που έκαμε ο Αλέξιος Κομνηνός. Κατάφορτος χαρισμάτων επιτελούσε πολλά θαύματα θεραπείας κ.λπ., ενισχυόμενος από το διορατικό χάρισμά του.

Εκοιμήθη την 1η Σεπτεμβρίου 1105 σε ηλικίαν εβδομήκοντα ετών. Το τίμιο Λείψανό του ενταφιάσθηκε στον νάρθηκα του καθολικού της Μονής των Ασωμάτων.

Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ΄. 
Ως στύλος ακλόνητος…
Ὡς ἔνσαρκος Ἄγγελος καὶ ὑπηρέτης Χριστοῦ, ὡς ἔνθεος ἄνθρωπος καὶ ἀσκητῶν καλλονή, Μελέτιε Ὅσιε, χάριτας θεοδότους ἐκομίσω, διώκειν πνεύματα πονηρίας καὶ νοσοῦντας ἰᾶσθαι, δι’ ὅ καὶ ἡ σεπτή σου σορὸς βρύει ἰάματα.

Κοντάκιον Ἦχος γ΄. 
Ἠ Παρθένος σήμερον...
Ἐξ ἐῴας ἔνδοξε, πρὸς τὴν ἑσπέραν φοιτήσας, ὥσπερ ἄλλος ἥλιος, τῶν ἀρετῶν τὰς ἀκτῖνας ἥπλωσας καὶ συνηγάγω πρὸς τὴν σὴν θάλψιν, ἅπαντας τοὺς ἐν ψύχει παθῶν χειμαζομένους, ὅθεν νῦν σε συνελθόντες, ἀνευφημοῦμεν Μελέτιε Ὅσιε.

Κάθισμα Ἦχος πλ. δ΄. 
Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον...
Συνελθόντες τὰ πλήθη τῶν μοναστῶν, τῆς ἡμῶν ξυναυλίας τὸν ἀρχηγόν ὑμνήσωμεν σήμερον, ἱεροῖς μελωδήμασι. Τὸ τῶν Ἁγίων κλέος, τὸν νοῦν τὸν οὐράνιον, τοῦ Παναγίου Πνεύματος τὸ ἅγιον τέμενος, τὸν ἀσκήσει λάμψαντα λαμπρότατον ἥλιον καὶ τὸ ζοφῶδες νέφος τῆς πλάνης ἐλάσαντα. Οὗ καὶ τῶν λειψάνων τὴν σορὸν προσκυνοῦντες καὶ κατασπαζόμενοι, ὁμοφρόνως βοήσωμεν· Θεοφόρε Μελέτιε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Ὁ Οἶκος
Τῇ μελέτῃ καλῶς ἐμμελετῶν τοῦ κτίσαντος, ὡς αὐτοῦ μαθητὴς ἐκγυμνασθεὶς μακάριε, δωρεῶν ἀΰλων Πνεύματος κατηξιώθης· ὅθεν εἵλκυσας πολλοὺς πρὸς τὴν σὴν μίμησιν, καταλιπόντας βίου τὸν τάραχον καὶ ἀσκητικὴν ἀνθελομένους ζωήν· ὦν παιδοτρίβης ὑπῆρξας θεῖος καὶ πρακτικὸς ὑφηγητής, εἰ πολὺ μέρος αὐξήσας, οἱ καὶ πίστει κροτοῦσι τὴν σὴν μνήμην γηθοσύνως, ἀνευφημοῦντες Μελέτιε Ὅσιε.

Μεγαλυνάριον
Δεῦτε νῦν τιμήσωμεν οἱ πιστοί, ἀσκητῶν τὸ κλέος, μοναζόντων τὴν καλλονήν, τὸν ὑπὲρ Κυρίου, θανόντα ἐν ἀσκήσει, συζῶντα δ’ ἐν Ἀγγέλοις, Χριστοῦ Μελέτιον.

M α ν ώ λ η ς  M ε λ ι ν ό ς