Η μητέρα είχε επτά κόρες. Μια φορά, μια μητέρα πήγε στο γιο της, που ζούσε πολύ μακριά. Επέστρεψε σπίτι μόνο μία εβδομάδα αργότερα. Όταν η μητέρα μπήκε στο σπίτι οι κόρες, η μια μετά την άλλη , άρχισαν να μιλάνε για το πόσο χάνουν τη μητέρα τους.
«Σε έχασα σαν ένα μικρό σκυλί σε ένα ηλιόλουστο λιβάδι», είπε η πρώτη κόρη.
«Σε περίμενα, σαν μια ξηρά γη που περιμένει μια σταγόνα νερό», είπε η δεύτερη .
«Σε έκλαιγα σαν ένα μικρό πουλάκι που κλαίει μπροστά στην μαμά του», είπε η τρίτη.
"Ήταν δύσκολο για μένα χωρίς εσένα, σαν μέλισσα χωρίς λουλούδι", δήλωσε η τέταρτη .
"Ονειρευτήκα για μένα σαν ένα τριαντάφυλλο που ονειρεύεται μια σταγόνα δροσιάς", είπε η πέμπτη .
"Έψαχνα για σενα, όπως ένα δέντρο κερασιού ψάχνει για μια δροσερή νύχτα ," είπε η έκτη .
Και η έβδομη κόρη δεν είπε τίποτα. Έβγαλε τα παπούτσια της από τη μητέρα της και έφερε το νερό στη λεκάνη - για να πλύνει τα πόδια της.
Συγγραφέας V. A. Sukhomlinsky.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.