Ο ΑΓΙΟΣ ΧΑΡΆΛΑΜΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΝΕΑΡΟΣ.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ένας νεαρός από ένα κοντινό χωριό ήρθε στο ναό του Αγίου Στεφάνου στη  Μόσχα με την πρόθεση να αυτοκτονήσει πηδώντας από τη γέφυρα, αφού πάει στην κορυφή του τοίχους με τον δρόμο που στεκόταν η γέφυρα. Ετοιμαζόταν να ρίξει τον εαυτό του στην άβυσσο, και εκείνη τη στιγμή, ένας ιερέας ήρθε σ ' αυτόν.

Τον εισήγαγε στο ναό   και παρόλο που δεν συναντήθηκαν ποτέ, άρχισε να μιλάει στον νεαρό για τη ζωή του, για το μερίδιό του από τις θλίψεις , μιλώντας για την απελπισία και έπεισε ότι ο Κύριος θα τον βοηθήσει. Ο νεαρός άντρας ένιωσε στην ψυχή ειρήνη και χαρά. Γύρισε σπίτι και άρχισε να πηγαίνει στη λειτουργία τακτικά.

Έχουν περάσει μερικές εβδομάδες. Πήγε πάλι στο ναό για να μιλήσει με τον ιερέα. Ο αδελφός που συνάντησε στην είσοδο είπε ότι δεν υπάρχει μόνιμος λειτουργος στο εκκλησάκι · Υπάρχουν μόνο ιερείς που έρχονται ειδικά για να υπηρετήσουν τη λειτουργία. Απ ' ό, τι φαίνεται, τη μέρα που ο νεαρός στεκόταν στη γέφυρα, κανένας ιερέας στο ναο δεν ερχόταν.

Ρώτησαν τον νεαρό πώς έμοιαζε ο πατέρας και το περιέγραψε λεπτομερώς. Σε αυτή την περιγραφή, ο αδελφός αμέσως κατάλαβε ότι ήταν  Άγιος Χαράλαμπος.