Ἡ ὀρφάνια εἶναι ἴσως τὸ ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα πρόβλημα στὴν Ἀφρική.

Ἡ ὀρφάνια εἶναι ἴσως τὸ 
ὑπ’ ἀριθμὸν ἕνα πρόβλημα στὴν Ἀφρική. Ἑκατομμύρια τὰ ὀρφανὰ ποὺ ἀφήνουν στὸ πέρασμά τους τὸ Ἔητζ, ἡ μαλάρια, ὁ τύφος…ἡ πείνα. Εἶναι τραγικό, στὴν ἐποχή μας ποὺ καυχᾶται γιὰ τὴν τεχνολογικὴ καὶ ἐπιστημονική της πρόοδο, νὰ βλέπεις παιδιὰ νὰ πεθαίνουν ἀβοήθητα. Ἡ ἐπιστημονικὴ κοινότητα ψάχνει νὰ βρεῖ νερὸ στὸν Ἄρη, τὴν στιγμὴ ποὺ τὰ ὀρφανὰ τῆς Ἀφρικῆς πεθαίνουν ἀπὸ τὴν πόση λασπόνερων. Και το καυχόνται οἱ μεγάλες δυνάμεις γιὰ τὴν δυνατότητά τους νὰ μποροῦν νὰ καταστρέψουν ὄχι μία ἀλλὰ δεκάδες φορὲς τὴν γῆ, ἀλλὰ ἀγνοοῦν τὸν ἀγῶνα ποὺ κάνουν ἑκατομμύρια ὀρφανὰ παιδάκια γιὰ νὰ σταθοῦν ἀπὸ τὴν ἀδυναμία τῆς πείνας στὰ πόδια τους. Στὴν Ἀφρική, ποὺ γιὰ αἰῶνες ἡ «πολιτισμένη» Δύση ἀπομύζησε μὲ τὴν ἀποικιοκρατικὴ τακτική της, μὲ τὴν βαναυσότητα τοῦ καθωσπρεπισμοῦ της, τὴν κλοπὴ τοῦ πλούτου της, τήν, μὲ τὸ δουλεμπόριο, ἀφαίμαξη τοῦ ἔμψυχου ὑλικού της.