Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2019
Ο ΑΣΚΗΤΉΣ
Ένας ασκητής που πολεμούνταν σφοδρά από τα δαιμόνια της πορνείας και της εσωτερικής κατακρίσεως, έλεγε το "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με" χιλιάδες φορές καθημερινώς. Παρόλο αυτά όμως, ο εχθρός διάβολος δεν υποχωρούσε ούτε πόντο!
Μια μέρα τον φώτισε το Άγιο Πνεύμα και θυμήθηκε τα λόγια ενός συνασκητού του, που του είχε πει:
- Εάν δυσκολευτείς από τον δαιμονικό πόλεμο, εφάρμοσε έναν άλλον τρόπο προσευχής ανώτερο από το " ελέησόν με". Δοξολόγησε τον Χριστό και λέγε: "Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι!"...
Πράγματι το εφάρμοσε και ακούγοντας ο διάβολος το: " Κύριε Ιησού Χριστέ δόξα σοι" έγινε άφαντος!
Ο διάβολος την δέηση και την αίτηση, μπορεί να την υπομένει, μολονότι κατακαίγεται. Την δοξολογία όμως και την ευχαριστία, που είναι η κόλασή του, δεν μπορεί να την υπομένει και αναγκάζεται να υποχωρήσει, έστω και ας είναι ο πιο αμαρτωλός όλων, εκείνος που δοξολογεί και ευχαριστεί τον Κύριο...
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα
ΌΤΑΝ ΤΟ ΣΏΜΑ ΛΕΡΩΘΕΊ...
Όταν όμως λερωθεί η ψυχή, πλένεται και καθαρίζεται από ένα άλλο υγρό που είναι συντεθειμένο με 2 υγρά: α) το Αίμα του Χριστού και β) τα δάκρυα της μετανοίας.
Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα
"The book" Teraturgim or wonders of the new century. "
THE SIGN OF REDUCTION OF TIME
"In the Holy City of Jerusalem in the Church of the Resurrection of Christ there is a lamp over the Holy Sepulcher, which is never extinguished.
Every year this inextinguishable lamp is filled with oil once.
But a few years ago, an unusual thing appeared: now the oil did not have time to burn in a year. This has never happened before. It turns out that for some time the lamp consumes a smaller amount of oil for the same past period than the previous years: it does not have time to burn out, because the days are compressed •. Objectively, nothing has changed, all the constants remain unchanged - the purest olive oil which is made as before; wicks of the same yarn; the same old lamp. And the air is the same.
Only the run time has changed. The keepers of the Holy Sepulcher noted that every year more and more oil remains, which means that the process of reducing time is growing.
And subjectively, people also feel this. Here you need to understand that the search for chemical and physical causes will not explain this riddle. There is an obvious indication from above that days are shortening. Because malice has multiplied in the hearts of men. People have become carriers of incomparably more destructive hatred than in previous centuries, devoutly destroying around themselves their own habitat and their own kind.
And to curb the onset of evil, the Lord shortens the time.
Many signs testify to this, and one of the most important is Christ gave us in the most holy place - in the center of the world, where the “navel of the earth” is, in the place of His Resurrection.
In Jerusalem, there is an ancient monastic Brotherhood of the Holy Sepulcher, which for many centuries has been watching the Holy Sepulcher of Christ.
Its oldest keepers, such as Archimandrite Eusebius, the spiritual child of St. Paisius of Athos, who has been obedient at the Tomb for about fifty years, can compare and observe the burning of a lamp by his own eyes.
From these oldest brethren who have been at the Holy Sepulcher for decades, in 2006 I first heard that the oil did not burn for the prescribed period.
"The book" Teraturgim or wonders of the new century. "
ŚW. ATANAZY WIELKI, arcybiskup aleksandryjski
Urodził się około 296 r. w Aleksandrii. Z pochodzenia był Grekiem. Tam otrzymał wszechstronne wykształcenie w znanej szkole teologicznej. Gdy był jeszcze młodzieńcem, zwrócił na niego uwagę arcybiskup aleksandryjski Aleksander, który wkrótce wyświęcił go na diakona. Pełniąc tę funkcję Atanazy brał udział w I Soborze Powszechnym w Nicei w 325 r., gdzie występował jako gorliwy obrońca czystości wiary chrześcijańskiej przed herezją Ariusza.
Po śmierci arcybiskupa Aleksandra, Atanazego wybrano biskupem aleksandryjskim. Sprawując tę funkcję najwięcej trudu poświęcił walce z herezją ariańską. Arianie szczególnie nienawidzili go, gdyż był biskupem tej samej Cerkwi, z której wygnano Ariusza.
Święty kierował Cerkwią Aleksandryjską przez czterdzieści sześć lat, w tym ponad siedemnaście spędził na wygnaniu za stanowczy sprzeciw wobec rozprzestrzeniania się arianizmu, popieranego przez niektórych cesarzy. Będąc na wygnaniu nie porzucał swej owczarni bez opieki. Wysyłał do wiernych pocieszające listy. Był jednym z największych teologów i obrońców wiary w bardzo krytycznych dla Cerkwi czasach.
Arcybiskup Atanazy zakończył swe ziemskie życie w głębokiej starości w 373 r. Z uwagi na zasługi dla Cerkwi otrzymał przydomek "Wielki". Pozostawił po sobie dużą ilość utworów dotyczących obrony wiary chrześcijańskiej, z których najbardziej znane są "Cztery słowa przeciw arianom". Napisał też szereg prac wyjaśniających Pismo Święte oraz poświęconych moralności chrześcijańskiej. Pozostawił też po sobie "Żywot św. Antoniego". Św. Bazyli Wielki nazwał go jedynym obrońcą Cerkwi w czasach, gdy szalał arianizm.
W czasie najazdu Arabów na Egipt relikwie św. Atanazego przeniesiono do Konstantynopola i złożono w cerkwi św. Zofii Mądrości Bożej. Po zajęciu miasta przez krzyżowców król Baldwin podarował ramię świętego na Monte Cassino, a jego ciało przewieziono do kościoła benedyktynów w Wenecji. W 1806 r. przeniesiono je do kościoła św. Zachariasza, gdzie spoczywają do dziś. Jego kult ma charakter powszechny. Jest jednym z najbardziej czczonych przez Cerkiew biskupów pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Na ikonach święty przedstawiany jest w bizantyjskich szatach biskupich z dużymi krzyżami. W obu dłoniach trzyma Ewangelią. Ma szeroką, siwą brodę i łysinę czołową. Często towarzyszy mu św. Cyryl, arcybiskup aleksandryjski.
Wspomnienie liturgiczne: 2/15 maja (rocznica śmierci) i 18/31 stycznia z arcybiskupem aleksandryjskim Cyrylem.
oprac. Jarosław Charkiewicz
źródło: cerkiew.pl
ΠΆΤΕΡ ΝΙΚΟΛΟΖΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΈΚΝΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΑΒΡΙΉΛ ΤΟΥ ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΌΝ ΣΑΛΟ ΕΊΠΕ.
Μονό στο πρόσωπο δίνετε η αγάπη από τον Θεό.
Η Αγάπη είναι στεφάνι!! Επιβράβευση!!!
Πρέπει να την κερδίσεις!
Πρέπει να την προφυλάξεις!
Πρέπει να κοπιάσεις!
Η αγάπη είναι φαινόμενο προσωπικό.
Μόνο στο πρόσωπο δίνεται η αγάπη.
Είναι προσωπική!!!
πάτερ Νικολόζι
ΘΥΜΆΜΑΙ....
Βλέποντας τον σκέφτηκα.
Ο ιερομοναχος είναι παχύς, δεν μπορεί να κάνει βαθιές μετάνοιες.
Την ίδια στιγμή προσπάθησα εγώ να κάνω μετάνοια και παρευθύς κάποιος με χτύπησε αορατως στην μέση. Ήθελα να φωνάξω "βοήθεια", αλλά από τον δυνατό πόνο δεν μπορούσα....
Έτσι ο Κύριος με τιμώρησε με το Έλεος Τού και με νουθετησε να μην κρίνω κανένα.......
Άγιος Σιλουανος Αθωνιτης
Όσιε Παΐσιε πρέσβευε υπέρ ημών..!!!
Αν και άθεος τότε, λίγο επειδή δεν είχα πάει στον Άγιον Όρος, αν και ταξιδιάρης, λίγο επειδή κάποια λόγια της πατρικής μου οικογένειας ηχούσαν αμυδρά ακόμα μέσα μου, πείστηκα...!!! Ενώ φύγαμε με ήλιο από την Ουρανούπολη, όταν φτάσαμε στις Καρυές ήδη χιόνιζε..!!! Μέχρι να τακτοποιηθούμε στην Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, το είχε "στρώσει"..!!! Μας έπιασε απελπισία.. Ο φίλος μου είχε ακούσει ότι ο γέροντας ήταν άρρωστος και δύσκολα θα μας δεχόταν με τέτοιο καιρό.. Την επομένη μέρα πρωί πρωί (του Αγίου Αθανασίου με το Αγιορείτικο ημερολόγιο) μετά την Θεία Λειτουργία είπαμε να δοκιμάσουμε την τύχη μας.. Κατηφορίσαμε προς το κελί του Γέροντα και ώωω του θαύματος, αν και άρρωστος, στεκόταν μπροστά στην αυλόπορτα με την ομπρέλα του στο χέρι, γιατί χιόνιζε ακόμη, και μας περίμενε λες και ήξερε για την επίσκεψή μας... Μόλις φίλησα το χέρι του, με αγκάλιασε και το ροζιασμένο χέρι του χάϊδεψε το κεφάλι μου...!!
Ξαφνικά έγινε σεισμός μέσα μου...!!! Έπεσα στα γόνατα και έκλαιγα για πολύ ώρα..!!! Αυτά τα δάκρυα ξαφνικά καθάρισαν τα μάτια μου...!!
Εκεί που δεν έβλεπα το Θεό πουθενά, άρχισα να τον βλέπω παντού στην ζωή μου..!!
Στις νιφάδες του χιονιού, στους κρυστάλλους που κρεμονταν από τα κλαδιά των δένδρων, στα κύματα της θάλασσας, στο πέταγμα των γλάρων του ταξιδιού της επιστροφής.. Παντού παντού...!!! Τίποτα δεν ήταν όπως πριν..
Ακολουθώντας την συμβουλή του αγαπημένου μου παππούλη πήγα και εξομολογήθηκα μόλις επιστρέψαμε στο μοναστήρι.. Η ζωή μου άλλαξε...!!!!
Δόξα τω Θεώ που οδήγησε τα βήματά μου στον άγιο παππούλη μας Παΐσιο...!!!
Τον έχω και θα τον έχω για πάντα φύλακα της καρδιάς μου...
Όσιε Παΐσιε πρέσβευε υπέρ ημών..!!!
Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019
ΑΝΑΦΕΡΗ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ.
ΔΟΞΑ
ΣΟΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΑΥΤΟΥ!!! ΟΜΟΛΟΓΩ, ΟΤΙ ΠΑΝΤΟΥ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΣΕ ΚΑΠΟΕΣ ΜΟΝΕΣ
Η ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ. ΜΕΓΑΛΕΣ ΕΝΟΡΙΕΣ ΜΑΣ, ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΑΞΙΟΙ ΔΟΥΛΟΙ ΚΑΙ
ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΙ, ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΑΡΚΕΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΤΙΑ
ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑ ΠΡΟΘΥΜΗ, ΕΥΦΟΡΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝ ΚΑΙ
ΜΕΤΑ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΡΑΞΗ ΠΡΟΣ ΩΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ
ΖΩΗΣΜΑΣ!!!
ΠΑΡΟΜΟΙΟ
ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΕΧΩ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΓΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ!!!
ΕΝΑΣ
ΤΑΠΕΙΝΟΣ, ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ, ΜΕ ΒΛΕΠΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ, ΑΠΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ!!! ΤΟ ΦΤΩΧΟ
ΜΟΥ ΜΥΑΛΟ ΟΜΩΣ ΤΟΤΕ ΕΙΧΕ ΠΑΝΙΚΟΒΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΟ ΧΩΝΕΨΕΙ. ΝΑΤΟ
ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ!!! ΓΙΑΤΙ. ΑΠΛΩΣΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ. ΝΑ ΤΟ ΕΞΗΓΗΣΕΙ!!! ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ!!! ΜΑ
ΠΩΣ ;
ΜΑ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΕΝΑΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΣΕ ΕΝΑ
ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΣΤΗΝ ΑΛΛΗ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΠΟΛΛΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΕ
ΞΕΡΕΙ, ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΠΡΟΚΕΙΤΟ ΝΑ ΖΗΣΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ
ΜΟΥ;;; ΤΡΟΜΑΞΑ!!! ΑΛΛΑ ΜΕΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΔΕΝ ΤΑ
ΛΕΓΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΛΛΑ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠ ΑΥΤΟΝ!!!
ΓΙΑΤΙ
ΜΕΤΑ ΤΑ ΛΕΓΑ ΚΑΙ Ο ΜΟΝΑΧΟΣ ΜΟΥ ΛΕΓΕ ΔΕΝ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!!! ΤΙ ΣΟΥ ΠΑ...ΤΙ
ΜΟΥ ΠΕΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΑΝΕΣ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΣΟΥ ΣΥΓΧΩΡΑ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΑ
ΘΥΜΑΜΑΙ! ΤΟΣΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΟΥ ΝΑ ΤΑ
ΘΥΜΑΜΑΙ!!! ΤΩΡΑ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ, ΕΤΣΙ
ΜΕΤΑ ΑΜΕΣΩΣ ΤΑ ΣΒΗΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ
ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ. ΕΤΣΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΔΟΥΛΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΒΟΗΘΑ ΧΑΝΕΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΝΑ ΡΘΟΥΝ ΣΤΟ ΦΩΣ.
ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΕΙ ΙΣΩΣ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΣΕΙ. ΠΟΤΕ ΣΕ
ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ!!! Ο ΚΥΡΙΟΣ ΞΕΡΕΙ !!!
Γέροντας Ελισαίος Σιμωνοπετρίτης: Κι ο πνευματικός πατέρας είναι δωρεά από τον Θεό.
Γέροντας
Ελισαίος Σιμωνοπετρίτης: Κι ο πνευματικός πατέρας είναι δωρεά από τον Θεό.
ΝΚ - Όταν αναζητά κάποιος έναν πνευματικό
πατέρα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα τα οποία πρέπει να έχει στο νου
του, όταν θα αναζητήσει ας πούμε τον πνευματικό του πατέρα;
ΓΕ –Δύο
πράγματα πρέπει να αναζητά στον πνευματικό πατέρα. Δεν πρέπει να αναζητήσει
κανένα χάρισμα, πρέπει να αισθανθεί εμπιστοσύνη και αγάπη. Αν αισθανθεί αυτά,
έχει όλα τα χαρίσματα, έχει όλες τις δυνατότητες που θα του δώσει ο πνευματικός
του πατέρας. Ο πνευματικός πατέρας είναι μία δωρεά και αυτή από τον Θεό. Δίνει
την εξουσία ο Θεός ο πνευματικός πατέρας να συγχωρεί αμαρτίες. Ποιος είσαι που
συγχωρείς αμαρτίες; Ο Μόνος που συγχωρεί αμαρτίες είναι ο Θεός. Σου δίνει τή
δυνατότητα να απαλλάσσεις τους ανθρώπους από πάθη, να τους παρηγορείς, να τους
κάνεις διάφορα. Αυτό είναι ένα χάρισμα από τον Θεό. Και βλέπετε ότι αυτό πρέπει
πράγματι να το έχεις από τον Θεό. Και βλέπεις ανθρώπους απλούς, που πετυχαίνουν
στην πνευματική τους πατρότητα και άλλους που είναι πάρα πολύ σπουδαίοι και δεν
πετυχαίνουν, διότι εκείνοι βάζουν τον εαυτό τους και όχι το χάρισμα. Αυτός που
ψάχνει για τον πατέρα, δεν πρέπει να ψάχνει, πρέπει να μην έχει τίποτα στο
μυαλό του, να θέλει τον πνευματικό πατέρα γιατί είναι ο μεσάζων, ο μεσίτης, ο
οδηγός, αλλά να νοιώσει την εμπιστοσύνη, την ανάπαυση όπως λέμε, και την αγάπη.
Τα ένοιωσε αυτά; Θα δείτε ότι τον πνευματικό πατέρα θα τον αγαπάει και όταν
είναι καλός και όταν είναι αυστηρός, θα τον αγαπάει και όταν είναι σκυθρωπός
και όταν είναι χαμογελαστός, θα τον αγαπάει και στον έπαινο και στην κρίση και
στην αυστηρότητα, διότι θα έχει
κατακτήσει την πραγματική σχέση του με τον πνευματικό πατέρα.
Πού
στηρίζεται αυτή η σχέση; Διότι όσα είπαμε παραπάνω είναι από την πλευρά του
αναζητούντος. Από την πλευρά του πνευματικού πατρός, αυτός δηλαδή που δέχεται,
πρέπει να ξέρει ότι αυτό το παιδί, ο μοναχός που έρχεται, δεν είναι δικό του
κτήμα. Αυτός έχει ρόλο να τον οδηγήσει, όπως λέμε, για να μην πω θεωρητικές
κουβέντες, στον Θεό, δηλαδή στην ελευθερία των τέκνων του Θεού· έχει σκοπό όχι
να αποκτήσει πνευματικά παιδιά, αλλά να μάθει τα πνευματικά παιδιά του να ζουν
όχι εξαρτημένα από τον ίδιο, αλλά με μία μέθοδο που θα τά αφήσει να πετάξουν
μόνα τους.
Απομαγνητοφωνημένο
απόσπασμα της Συνέντευξης
του
Πανοσιολ. Καθηγουμένου της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας Αρχιμ. Ελισαίου στο Διευθυντή Σύνταξης
της Πεμπτουσίας κ. Νικόλαο Κόιο
http://imverias.blogspot.com/2019/01/blog-post_37.html#more
Η πολιτισμένη δύση σκοτώνει 6.700.000 παιδιά κάθε χρόνο
Η πολιτισμένη δύση σκοτώνει 6.700.000
παιδιά κάθε χρόνο
Μάστιγα
οι εκτρώσεις στα νέα κορίτσια
Οι έφηβες
“μιμούνται” τις μητέρες τους που έκαναν άμβλωση
Οι έφηβες των
οποίων η μητέρα είχε κάνει έκτρωση στο παρελθόν, έχουν και οι
ίδιες σημαντικά αυξημένη και μάλιστα υπερδιπλάσια πιθανότητα να κάνουν και οι
ίδιες έκτρωση, σύμφωνα με μια νέα καναδική επιστημονική έρευνα (πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ).
Στις χώρες του Δυτικού κόσμου πραγματοποιούνται περίπου 6,7 εκατομμύρια
εκτρώσεις κάθε χρόνο. Το ιδιαιτέρως ανησυχητικό είναι πως ένα μεγάλο ποσοστό
γίνεται από νέες κοπέλες έως 19 ετών.
Οι ερευνητές έδειξαν
ότι η πιθανότητα να κάνει μια νέα έκτρωση κατά την εφηβεία της ήταν 10,1%, αν
και η μητέρα της είχε κάνει το ίδιο, ενώ η πιθανότητα ήταν μόνο 4,2% για τις
έφηβες των οποίων η μητέρα δεν είχε κάνει καμία έκτρωση.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, στη συντριπτική πλειονότητά
τους (94%) οι εκτρώσεις είχαν γίνει πριν την 15η εβδομάδα της κύησης. Συνεπώς
είναι απίθανο να έγιναν λόγω γενετικού ή άλλου ιατρικού προβλήματος, αλλά
σχετίζονταν με ατομικές επιλογές και κοινωνικές επιρροές. Μάλιστα, όσες πιο
πολλές εκτρώσεις είχε κάνει η μητέρα, τόσες περισσότερες είχε κάνει και η κόρη.
Θλιβερή πρωταγωνίστρια
η Ελλάδα
Τις 150.000 ετησίως αγγίζει ο αριθμός των αμβλώσεων στην
Ελλάδα. Τουλάχιστον 40.000 νεαρά κορίτσια, ηλικίας κάτω των 16
χρόνων, καταφεύγουν κάθε χρόνο στην Ελλάδα στην «επιλογή» της έκτρωσης
προκειμένου να διακόψουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Οι γιατροί δεν κρύβουν την
απογοήτευσή τους για τα θλιβερά δεδομένα των ανεπιθύμητων κυήσεων και των
εκτρώσεων που, όπως είδαμε πιο πάνω, δεν αποτελούν φαινόμενο μόνο ελληνικό.
Οι μισές έφηβες ξεκινούν στην Ελλάδα τη σεξουαλική τους
ζωή πριν από τα 17 τους χρόνια, ενώ υπάρχουν μελέτες που δείχνουν πως το 73%
των εφήβων 14 έως 16 ετών είχαν μιας κάποιας μορφής σεξουαλική δραστηριότητα. Στα
τέλη του 2017 δημοσιεύματα, βασισμένα σε έρευνες, έδειξαν ότι αρκετές ελληνίδες ξεκινούν την ερωτική τους ζωή ήδη
από τα 12 χρόνια!
«Στα
δημόσια νοσοκομεία καταφθάνουν συχνά νέες κοπέλες ζητώντας να κάνουν έκτρωση.
Άλλες φορές τις συνοδεύουν οι μητέρες τους και άλλες φορές κάποια φίλη τους.
Κάποιος άντρας, ο πατέρας του εμβρύου, συνήθως δεν βρίσκεται εκεί. Οι κοπέλες γενικά
είναι τρακαρισμένες και ανήσυχες
Το πιο ευχάριστο γεγονός, της
μητρότητας, έγινε γι’ αυτές αφορμή μεγάλου άγχους ή και πανικού», είπε στην
“Ορθόδοξη αλήθεια” η μαία Εύα
Μπάρλα και συμπλήρωσε: «Το πρόβλημα των εκτρώσεων, πέραν των άλλων, είναι και συνειδησιακό.
Γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί στην κοινή γνώμη ως μια διαδικασία ρουτίνας,
αλλά δεν είναι έτσι. Ένα κορίτσι όμως που ξεκινάει πρόωρα την ερωτική του ζωή
με μια έκτρωση έχει τραυματιστεί βαθιά. Αυτό όμως κανείς δεν το προσέχει. Το
ότι έρχεται μια κοπέλα να κάνει έκτρωση είναι από όλους αποδεκτό. Το να
τραυματιστεί ψυχικά μια κοπέλα από αυτή τη διαδικασία θεωρείται ανάρμοστο, κάτι
που δεν δικαιολογείται. Αφού υποτίθεται διαχειρίζεσαι το σώμα σου όπως θες, δεν
μπορεί στη συνέχεια να είσαι τραυματισμένη ψυχικά... Γι’ αυτό και μετά την
έκτρωση κανείς δεν ασχολείται. Ωστόσο, η ενοχή βαραίνει τη γυναίκα. Δεν εννοώ
ότι ευθύνη δεν φέρει και ο άντρας ως πατέρας του εμβρύου. Αλλά αυτός
απαλλάσσεται όπως πάντα πιο εύκολα τουλάχιστον από τις ενοχές που του φορτώνει
η κοινωνία. Το παιδί πάντως είναι και των δύο». Οι γιατροί ποιά στάση κρατούν
γενικά απέναντι στην έκτρωση; «Υπάρχουν γιατροί που έχουν συνειδησιακό πρόβλημα
απέναντι στις εκτρώσεις. Στην Ιταλία στατιστικές εμφανίζουν το 70% των γιατρών να επικαλείται
λόγους συνείδησης για να αρνηθεί εκτρώσεις... Κάτι
τέτοιο, αν και όχι σε τόσο υψηλό ποσοστό, θα ισχύει και για την Ελλάδα. Ωστόσο,
η αντίθεση στις εκτρώσεις δεν γίνεται φανερή στη χώρα μας. Δεν υπάρχει
δημοσιότητα. Η αντίθεση στις εκτρώσεις θεωρείται δυστυχώς ακραίος συντηρητισμός.
Στη Μάλτα, ωστόσο, οι εκτρώσεις είναι παράνομες, το ίδιο
στην Κύπρο - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Στην Ισπανία και την Πολωνία, το
δικαίωμα στην έκτρωση παραμένει εξαιρετικά περιορισμένο. Αυτές οι χώρες βέβαια
είναι για τους πολλούς σκοταδιστικές ως προς την αντιμετώπιση του θέματος
αυτού». Ρωτήσαμε την κ. Μπάρλα για την έναρξη της
σεξουαλικής δραστηριότητας κυρίως των ελληνίδων κοριτσιών. «Είναι αλήθεια ότι ο
μέσος όρος των νέων που έχουν ερωτικές εμπειρίες είναι ολοένα και μικρότερος
όσο περνάνε τα χρόνια. Η ερωτική ζωή σήμερα είναι δικαίωμα και ο πολιτισμός μας
δεν εμποδίζει κανέναν από το να έχει διάφορες εμπειρίες, και βέβαια κατεξοχήν
σεξουαλικές. Είναι όμως ώριμοι οι νέοι για σεξουαλική ζωή και μάλιστα άστατη;
Λίγοι θα απαντήσουν όχι. Νοιαζόμαστε κυρίως για το δικαίωμα στην εμπειρία. Αν
από τις εμπειρίες προκύψει κάποιο τραύμα, λίγο ενδιαφέρει τον κόσμο, που τότε
φανερώνει το πραγματικό του πρόσωπο, αυτό της αδιαφορίας. Το πολύ πολύ να πει
ότι τα προβλήματα μας κάνουν πιο ώριμους».
Οι Έλληνες
απέναντι στην έκτρωση
Στις 28 Σεπτεμβρίου
του 2017 συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα λίγες γυναίκες με πανό: «My Body, My Rights» - Δικό μου το σώμα, δικά μου
τα δικαιώματα, «Σε Ισπανία, Ελλάδα και Παντού, Εμείς αποφασίζουμε εάν πότε
και πόσα παιδιά θα κάνουμε». Μια καμπάνια που κορυφώθηκε τον Οκτώβριο, σε πολλές
χώρες, με συμμετοχή εκατοντάδων φεμινιστικών οργανώσεων και επίκεντρο την
πανευρωπαϊκή πορεία αλληλεγγύης στις Βρυξέλλες που επέδωσε ψήφισμα στο Eυρωκοινοβούλιο. Αυτή ήταν η «Παγκόσμια Ημέρα για το
Δικαίωμα στην Ασφαλή Έκτρωση».
Η Γενική Γραμματεία
Ισότητας εξέφρασε τη συμφωνία της με όσα οι γυναίκες διεκδικούν: «Παρ’ όλο που η έκτρωση αποτελεί
μία από τις σημαντικότερες κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος στη χώρα μας
εδώ και 30 χρόνια, στην πραγματικότητα η πρόσβαση στη δωρεάν, νόμιμη και ασφαλή
έκτρωση για όλες –ανεξαιρέτως– τις γυναίκες συχνά αποτελεί δύσκολη υπόθεση».
Τα μέλη της
ελληνικής πρωτοβουλίας μάλιστα διαμαρτυρήθηκαν για το πρόσφατο τότε περιστατικό
αναισθησιολόγων στο μοναδικό δημόσιο νοσοκομείο στη Σάμο, που αρνήθηκαν να
χορηγήσουν αναισθησία σε γυναίκα που επιθυμούσε διακοπή κύησης, επικαλούμενοι
«λόγους συνείδησης».
Πώς φτάσαμε ως
εδώ;
Το νομόσχεδιο Μαγκάκη έχει νομιμοποιήσει την έκτρωση, με
συνοπτικές διαδικασίες, ήδη από τη δεκαετία του 1980. Ο Θεολόγος Παναγιώτης
Νέλλας σε συνέντευξή του στο περιοδικό “Σημάδια” ήδη το 1984 σχολίαζε τον τρόπο
που αυτό το νομοσχέδιο αντιμετώπιζε το πρόβλημα των αμβλώσεων: «Το
αντιμετωπίζει όπως ο Χίτλερ αντιμετώπισε το πρόβλημα των Εβραίων. Οι Εβραίοι,
κατά τη γνώμη του Χίτλερ [...] δημιουργούσαν προβλήματα. Η πιο εύκολη και
τελεσίδικη, κατά τη γνώμη του, λύση ήταν να τους στείλει στο Άουσβιτς. Και η
πιο εύκολη λύση για το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα που αποτελούν
αναμφισβήτητα οι αμβλώσεις είναι το νομοσχέδιο Μαγκάκη. [...] Με το νομοσχέδιο
νομιμοποιείται, δηλαδή καταξιώνεται, η θανάτωση ανεύθυνων ανθρώπων, πολύ πιο
αθώων από τους Εβραίους που έστελνε ο Χίτλερ στο Άουσβιτς. Και η περίπτωση του
νομοσχεδίου είναι πολύ πιο τραγική, γιατί, αν στην περίπτωση του Χίτλερ είχαμε
να κάνουμε με την πράξη ενός παρανοϊκού, εδώ ο φόνος παρουσιάζεται σαν υγιής
αντίδραση μιας υγιούς κοινωνίας».
Από τότε μέχρι σήμερα κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Αν δεν
ήταν η Εκκλησία και οι χριστιανοί, δεν θα ακουγόταν στη χώρα καμιά κάθετα
αντίθετη άποψη απέναντι στις αμβλώσεις. Ο νόμος έχει πάντα και συμβολική αξία
ηθικοποιώντας στη συνείδηση των ανθρώπων αυτό που είναι «νόμιμο». Αν και η
άμβλωση δεν θεωρείται μικρό πρόβλημα από κανέναν, η κυρίαρχη ιδεολογία καθόλου
δεν την αμφισβητεί ως δικαίωμα των γυναικών που μπορούν «να διαχειρίζονται το
σώμα τους όπως το επιθυμούν». Κανείς βέβαια δεν μιλάει για τα δικαιώματα του
ανυπεράσπιστου αγέννητου παιδιού... Εκεί που αρχίζει και σταματά η αντιμετώπιση
των εκτρώσεων είναι η σεξουαλική ενημέρωση και η αντισύλληψη. Στην Ελλάδα εν
προκειμένω, λένε οι ειδικοί, υπάρχει έλλειψη σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία και
όχι τόσο ικανοποιητική χρήση μεθόδων αντισύλληψης. Αλλά και σε άλλες χώρες της
Δύσης, που η ενημέρωση στα σχολεία και η αντισύλληψη, δεν λείπουν το πρόβλημα
παραμένει σοβαρό.
Πώς θα αντιμετωπιστεί αυτό το τεράστιο πρόβλημα; Στην
Ελλάδα η έκτρωση θεωρείται αποκλειστικά θέμα και αρμοδιότητα της γυναίκας. Η
γυναίκα καλείται να αποτινάξει από πάνω της την ενοχή και να διαχειριστεί το
σώμα της όπως εκείνη θέλει. Η έκτρωση εμπίπτει στα ατομικά δικαιώματα της
γυναίκας και η λύση του προβλήματος δεν μπορεί παρά να είναι ξανά ατομική,
γυναικεία. «Το ζήτημα, σημείωνε ο Π. Νέλλας, δεν είναι πώς θα αντιμετωπίσει το πρόβλημα
μόνο η γυναίκα αλλά πώς θα το αντιμετωπίσουν ο άνδρας και η γυναίκα. Το πώς θα
αντιμετωπίσει το πρόβλημα η κοινωνία. Ούτε το πώς η γυναίκα θα δει το κορμί
της, αλλά ταυτόχρονα πώς ο άνδρας θα δει το κορμί του και το κορμί της
γυναίκας. Η Εκκλησία λέει ότι το κορμί της γυναίκας δεν ανήκει σ’ αυτήν αλλά
στον άνδρα, και το κορμί του άνδρα δεν ανήκει σ’ αυτόν αλλά στη γυναίκα.
Προφανώς και το έμβρυο ανήκει και στους δυο. Και οι δυο ανήκουν στο παιδί.
Υπάρχουμε μέσα σε ένα πλέγμα σχέσεων. Σ’ αυτή την προοπτική γίνεται το
ξεπέρασμα της ατομικότητας και μπορεί να γίνει αληθινά δεκτός και ο καινούργιος
άνθρωπος που δημιουργείται».
____________
Σοφία Χατζή
δημοσιεύθηκε
στην εφημερίδα
ΟΡΘΟΔΟΞΗ
ΑΛΗΘΕΙΑ, 02.05.2018
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΜΥΣΤΙΚΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΗ" ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΚΙΟΡΟΓΛΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΟΜΑΧΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΝ ΦΕΤΙΝΟ ΑΠΡΙΛΙΟ
ΜΑΡΤΥΡΙΑ
ΕΒΔΟΜΗ
Ὁ
Παπὰ Μᾶρκος, ἡ ἔκπληξή μου στὸν Πανάγιο Τάφο καὶ ἡ συγκλονιστικὴ συνάντηση μὲ τὸν
Ἁγιοταφίτη Πατέρα
Ἐγὼ
προσωπικά, ἡ Σοφία Κιόρογλου, εἶχα τὴν εὐλογία νὰ γνωρίσω καὶ νὰ ἐξομολογηθῶ
κάτω ἀπὸ τὸ πετραχῆλι τοῦ ἀείμνηστου πνευματικοῦ μου Πατέρα Μάρκου Μανώλη.
Πρώτη γνωριμία μας κάπου στὰ 27 μου. Μόλις μπῆκα, μὲ καλωσόρισε μὲ ἕνα χαμόγελο
πλατὺ σὰν ἐκεῖνο ὅταν μπαίνει ὁ Μάης.
-
“Καλῶς τὴν Σοφούλα μας” μοῦ εἶπε.
Νὰ μὴν
σᾶς τὰ πολυλογῶ ποτὲ δὲν τὸν εἶχα δεῖ τὸν ἄνθρωπο. Μὰ πῶς ἤξερε τὸ ὄνομά μου, ἀναρωτήθηκα.
Καὶ πρὶν τοῦ πῶ ὁτιδήποτε μοῦ ἀπαριθμοῦσε ὅτι εἶχα σκοπὸ νὰ τοῦ ἐξομολογηθῶ.
Σάστισα ἀλλὰ καὶ χάρηκα συνάμα. Μὲ δύο του λέξεις μὲ ἀλάφρωσε ἀπὸ αὐτὸ ποὺ
πίεζε τὴ ψυχούλα μου. Βαθὺς γνώστης τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ἔβλεπε τὸ μέσα σου. Ἁπλὸς
σὲ ὅλα του. Μία μέρα μοῦ λέει:
Σοφούλα
τῆς Σταυροπροσκυνήσεως θὰ πᾶμε Ἱεροσόλυμα.
Ἂχ
λέω πῶς νὰ ρθῶ; Ποιὸς τὸ διοργανώνει;
Ρώτησε
τὸν κο Ἠλία. Μὴ φοβᾶσαι, μοῦ εἶπε γιὰ νὰ μὲ καθησυχάσει.
Αὐτὸ
ἦταν καὶ νά ᾽σου φτάσαμε στὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ ἡ μία ἐμπειρία διαδεχόταν τὴν ἄλλη.
Τὸ πρῶτο σὸκ συνέβη στὸ Ἱερὸ Κουβούκλιο. Δὲν θὰ μιλήσω γιὰ αὐτὸ γιατί εἶναι
πάρα πολὺ προσωπικὸ καὶ συγκλονιστικὸ καὶ θὰ ἔλεγα ἀποτελεῖ καὶ τὸν κύριο λόγο
ποὺ θέλησα νὰ γράψω αὐτὸ τὸ βιβλίο. Ἡ προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ μὲ τὸν Πατερούλη
μου τὸ 2010 ἦταν μία σημαντικὴ χρονιὰ γιὰ μένα μιᾶς καὶ συνέβησαν πολλὰ
γεγονότα ποὺ μὲ σημάδεψαν καὶ ἴσως χάραξαν καὶ μία νεὰ πορεία βιοτής. Γιὰ νὰ
συνεχίσω τὴν ἀφήγησή μου, κάποιος ἁγιοταφίτης πατέρας τοῦ ὁποίου τὸ ὄνομα δὲν
θέλω νὰ ἀποκαλύψω καὶ τὸν ὁποῖο πότε δὲν εἶχα ξαναδεῖ στὴν ζωή μου, ὅταν
κατέβηκα στὸ Παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Ἑλένης, μὲ πλησίασε καὶ πιάνοντάς μου τὸ
χέρι μου εἶπε τὰ ἑξῆς: “Ἐσένα κόρη σὲ ἔφεραν οἱ Ἅγιοι Ἀνάργυροι καὶ ἡ
Νερατζιώτισσα. Ἦταν καὶ ὁ Θεὸς μαζί σου”. Μόλις ἄκουσα αὐτὰ τὰ λόγια ἄρχισα νὰ
κλαίω μὲ λυγμοὺς γιατί ἀπὸ μικρὴ κοπέλα βοηθοῦσα τὴν νεοκόρισσα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων
καθημερινὰ καὶ ἄναβα τὰ κανδήλια, σκούπιζα, στόλιζα τὴν ἐκκλησία καὶ ἐπισκεπτόμασταν
τὸ ἱστορικὸ ἐκκλησάκι τῆς Νερατζιώτισσας γιὰ νὰ τὸ καλλωπίσουμε, νὰ τὸ
καθαρίσουμε καὶ νὰ τὸ φροντίσουμε. Γιὰ περίπου 13 χρόνια ὑπηρετοῦσα τὸν ναὸ μὲ
περισσή ἀγάπη. Ὁ γλυκύτατος αὐτὸς Πατέρας ἐπίσης μετὰ ἀπὸ κάμποσο καιρὸ σὲ μία ἄλλη
προσκυνηματικὴ ἐκδρομὴ μοῦ εἶπε “ Σοφούλα μου ἔλα νὰ σὲ φιλήσω γιατί δὲν θὰ σὲ
ξαναδῶ” Στὴν ἀρχὴ δὲν κατάλαβα τί ἐννοοῦσε ὅμως τὸν ἑπόμενο χρόνο ποὺ ἐπισκέφτηκα
τὴν ἁγία γῆ ἔψαξα νὰ τὸν βρῶ ἀλλὰ ἔμαθα ὅτι εἶχε φύγει.
Πῶς νὰ χωρέσουν ὅλα αὐτὰ
ποὺ συνέβησαν σὲ κεῖνο τὸ προσκύνημα τοῦ 2010 σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο; Θὰ μιλήσω
παρακάτω καὶ γιὰ πολλὰ ἄλλα ὅμως θεωρῶ χρέος μου νὰ ἀφιερώσω δύο τρυφερὰ λόγια
στὸν μακαριστό μου Πατέρα Μᾶρκο Μανώλη. Ὁ Παππούλης μας ἀεικίνητος...Κάποια
στιγμὴ ὅταν βγήκαμε ἀπὸ τὸ λεωφορεῖο γιὰ νὰ προσκυνήσουμε τὴν Ἱερὰ Μονὴ τῶν Ἁγίων
Ἀποστόλων στὴν Τιβεριάδα, ἔτρεξε πρῶτος καὶ ναὶ δὲν πατοῦσε στὸ ἔδαφος. Ἀνέβηκε
στὸ ἀναλόγιο καὶ ἄρχισε νὰ ψάλει. Ποιὲς οὐράνιες παρουσίες ἔβλεπε ἄραγε; Καὶ
μετὰ ἀπὸ ὅλη τὴν κούραση τῆς ἡμέρας, μετὰ τὸ δεῖπνο μᾶς ἐξομολογοῦσε ἕναν ἕναν.
Καὶ μιλᾶμε γιὰ πενήντα ἄτομα στὸ γκρούπ. Στὴν Ἀττικὴ ὄργωνε καθημερινὰ
διαφορετικὲς γειτονιὲς ὥστε νὰ δίνει τὴν εὐκαιρία σὲ πολλοὺς νὰ τὸν πλησιάζουν,
νὰ μὴν κωλύονται λόγω ἀποστάσεων...
Ἔφθανε κατάκοπος τὸ βράδυ στὸ κελάκι του καὶ
ἀντὶ νὰ ξεκουραστεῖ ξαγρυπνοῦσε στὰ μοναχικά του καθήκοντα. Ἐλάχιστες ὧρες
ξεκουραζόταν καὶ αὐτὸ γιὰ πολλὰ χρόνια.‘Όσοι τὸν γνώρισαν καὶ ἀνεπαύθησαν στὸ
πετραχῆλι του, θυμοῦνται τὴ τεράστια διάκριση καὶ ὑπακοή του στοὺς κανόνες τῆς ἐκκλησίας.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴ βαθιά του μόρφωση ἦταν ὁλοφάνερο ὅτι οἱ ἀπαντήσεις του ἐμπνέονταν ἀπὸ
Θεία φώτιση καὶ αὐτὸ ἦταν ἀποτέλεσμα τῆς ἐγκάρδιας προσευχῆς του γιὰ τὸ ποίμνιό
του, τὸ ὁποῖο κυριολεκτικὰ ψηλαφοῦσε τὴ Χάρη ποὺ τὸν διέπνεε καὶ ἐμαθήτευε στὴνἁπλότητα,
τὴν ἀνεξικακία καὶ τὴν καλωσύνη του. Ἀλησμόνητος μένει στὰ πέντε χιλιάδες
πνευματικοπαίδια του ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους ὅσους τὸν γνώρισαν καὶ δέχτηκαν τὴ
καθοδήγησή του, ἡ μοναδική του ἀγάπη γιὰ κάθε ἕναν ξεχωριστά. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι
πρὶν ἀκόμα γίνει γνωστὸς ὁ θάνατός του καὶ πρὶν τὴ κηδεία του, εἰδοποίησαν ἀπὸ
τὰ Ἱεροσόλυμα ὅτι ἕνας ἡλικιωμένος μοναχὸς τοὺς ἔλεγε:
Πέθανε
τώρα ὁ Πάπα Μᾶρκος καὶ τὸν βλέπω νὰ περνᾶ τὰ τελώνια σὰν σφαῖρα.....
Ἔτσι
οἱ Ἁγιοταφῖτες πῆραν τηλέφωνο γιὰ νὰ τὸ ἐπιβεβαιώσουν. Νὰ σημειωθεῖ ὅτι ὅταν
γυρίσαμε, ἂν θυμᾶμαι Τετάρτη ἦταν μὲ ἕνα πλατὺ χαμόγελό μου προείπε ὅτι θὰ
γνώριζα τὸν ἄνδρα μου σὲ ἕνα ἀπὸ τὰ ἑπόμενα προσκυνήματά μου στὴν Ἁγία Γῆ καὶ
μάλιστα μοῦ τὸν περιέγραψε.
ΤΗΣ
ΣΟΦΙΑΣ ΚΙΟΡΟΓΛΟΥ
ΠΗΓΗ.ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ
Εκδήλωση με θέμα= "σύγχρονες αγιορείτες μορφές- Ο Γέοντας Κοδράτος Καρακαλληνός" -
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2019
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΟΥ ΚΑΤΩ ΠΑΤΗΣΙΩΝ (πλησίον σταθμου ΗΣΑΠ ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ)
ΩΡΑ 18.00- Εκδήλωση με θέμα= "σύγχρονες αγιορείτες μορφές- Ο Γέοντας Κοδράτος Καρακαλληνός" -θα τεθούν προς ευλογίαν των πιστών ο προσωπικός σταυρός και το ευαγγέλιον του Γέροντος.
"ο παπα-Κοδράτος κατώρθωνε με απαράμιλλη τέχνη να ψαρεύη τις ψυχές. Για δίχτυ είχε την κατάνυξι. για καλάμι τον φωτισμό του Θεού. ΓΙΑ δόλωμα την αγάπη"
Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2019
Tο καρβέλι που δεν τέλειωνε-Γέροντας Σίμωνας ο Αρβανίτης
Το
καρβέλι που δεν τέλειωνε-Γέροντας Σίμωνας ο Αρβανίτης
Μια
μέρα έφτασε ένα πούλμαν στο μοναστήρι, με 50 άτομα. Ο Γέροντας είπε στον π.
Ζωσιμά να τους δώσει να φάνε. Ο π. Ζωσιμάς ετοίμασε την Τράπεζα και είδε πως
δεν υπήρχε ψωμί, παρά μόνο ένα καρβέλι. Τι να κάνει;
Το
πήρε και το πήγε στον Γέροντα και είπε:
«Γέροντα,
δεν έχουμε ψωμί, μόνο αυτό το καρβέλι υπάρχει».
Και
ο Γέροντας είπε:
«Φέρ’
το εδώ». Το έδωσε, το ευλόγησε και είπε:
«Μη
φοβάσαι, και κόψε το στο καλάθι. Θα φτάσει να φάνε όλοι και θα περισσέψει».
Το
πήρε και άρχισε να κόβει. Έκοβε, έκοβε ψωμί και δεν τελείωνε το καρβέλι! Έφαγε
όλο το πούλμαν και περίσσευσαν πολλά κομμάτια ψωμί. Το είπε αυτό το θαύμα στον
Γέροντα και εκείνος του είπε:
«Εσύ
να πιστεύεις και θα δεις και μεγαλύτερα θαύματα»
From the diary of Hieromonk Vasily (Roslyakov)
When a strong cold sweeps through me, I will begin to
pray harder and soon I will warm up. If hunger begins to overwhelm me, I will
often begin to call on the name of Jesus Christ and forget that I wanted to
eat!
When I become sick, a back or leg ache begins, I will
listen to prayer and hear no pain.
When someone insults me, I will only remember how
enjoyable the Jesus prayer is - immediately insult and anger will pass and I
will forget everything.
From the diary of (Roslyakov)
How to pray for the dead to benefit them? Elder Charalamby of Dionysius
One hundred Jesus prayers, “Lord Jesus Christ, Son of
God, rest the soul of your servant (name),” takes no more than fifteen minutes.
And during the first forty days after death, it would
be possible to read even one thousand Jesus prayers
- this is not more than an hour and a half, which is
not too much for the salvation of the soul of a loved one.
Elder Charalamby of Dionysius, a disciple of the elder
Joseph Hesychast, spoke about the benefits of such work.
“A prayer on a komboskini for a brother, a relative
can liberate his soul from hell — prayer has that power, ”he taught his
students.
Elder Charalamby himself experienced this, praying
with a komboskini for his grandfather. Appearing in a dream, the grandfather
kissed him and said: “Thank you, my child. Now I am in a better position.
”Soon the elder saw in a dream his grandmother. She
kissed his hand and said:
“My child, pray for me too that I should come to where
your grandfather is now.”
“I saw them completely alive, although I knew that
they had died,” said the elder.
How to stop the advance of the evil - St. Maximus the Confessor
If you are remembering the evil against someone, then
pray for him; and as you remove through prayer the pain of the rememberence of
the evil he has done, you will stop the advance of the passion.
- St. Maximus the Confessor