Αν μπορούσαμε αδελφοί μου να δούμε ποιο είναι το κοινό συμφέρον μας εμείς οι ορθόδοξοι, αν μπορούσαμε να ομονοποιήσουμε μπροστά στο κοινό συμφέρον της πίστης και της πατρίδος μας, να βγάλουμε έξω τον χαλασμένο λογισμό μας και να αποδεχτούμε τον άλλο με αγνά αδελφικά αισθήματα, γεμάτα από το πνεύμα του Χριστού μας που μόνο η θυσία μετρά ως ταυτότητα της πορείας μας, τότε πραγματικά θα μεγαλουργούσαμε.
Τα μοναστήρια μας ως ορθόδοξα κέντρα ζωής και παράδοσης, οι ενορίες μας ως τόποι σωστής καταφυγής, οι πόλεις και τα χωριά μας με την απλότητα της φυσικής συνύπαρξης της ομόθυμης καθημερινότητας, τα κοινά γεύματα ως τράπεζες ομοδίαιτες των πρώτων χριστιανών θα ήταν η όμορφη χριστιανική ζωή μας πρότυπο ζωής για όλους τους λαούς.
Το χαρακτηριστικό της χαρούμενης γεμάτης Χριστό ζωής μας θα ήταν ζηλευτό από όλους και τότε η κοινωνία μας θα γινόταν παράδεισος.
Έτσι ποθούσε τον κόσμο ο Άγιος Πορφύριος, πετούσε και υπερπηδούσε τα εμπόδια συγχωρώντας φιλάδελφα, αγαπώντας υπέρμετρα και διακονώντας θυσιαστικά τον άνθρωπο.
Αυτό το πνεύμα μας δίδαξε και ως παρακαταθήκη πολύτιμη μας έδωσε εντολή να ζήσουμε και να μοιράσουμε στους αδελφούς μας.
Μην το λησμονούμε μόνο σ' αυτό να πορευόμεθα.......
Ομοθυμαδόν και ομοδίαιτα......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σας ευχαριστούμε.
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.