ΜΑΣ ΕΊΠΕ ΕΝΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ. Ο καθηγητής πήρε ένα ποτήρι νερό και το έβγαλε προς τα εμπρός και ζήτησε από τους μαθητές του:

ΜΑΣ ΕΊΠΕ ΕΝΑΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ. 
Ο καθηγητής πήρε ένα ποτήρι νερό και το έβγαλε προς τα εμπρός και ζήτησε από τους μαθητές του: 

- Τι νομίζετε, πόσο ζυγίζει αυτό το ποτήρι; 

Το κοινό άρχισε  να ψίθυρο ζει βιαστικά ... 

- Περίπου 200 γραμμάρια! Όχι, γραμμάρια 300, ίσως! Και ίσως και τα 500! - Άρχισε να ακούει απαντήσεις. 

"Πραγματικά δεν θα ξέρω σίγουρα μέχρι να το ζυγίσουμε". Αλλά τώρα δεν είναι απαραίτητο. Η ερώτησή μου είναι αυτό: τι συμβαίνει εάν κρατήσω το ποτήρι για λίγο για λίγο; 

- Τίποτα! 

"Πράγματι, δεν θα συμβεί τίποτα τρομερό", απάντησε ο καθηγητής. - Και τι θα συμβεί εάν κρατήσω αυτό το ποτήρι σε ένα τεντωμένο χέρι, για παράδειγμα, περίπου δύο ώρες; 

- Το χέρι σας θα αρχίσει να βλάπτει. 

- Και αν όλη μέρα; 

- Το χέρι σας είναι μουδιασμένο, θα έχετε ισχυρή μυϊκή διαταραχή και παράλυση. Μπορεί ακόμη και να πάτε στο νοσοκομείο ", δήλωσε ένας φοιτητής. 

- Πώς νομίζετε ότι το βάρος του γυαλιού θα αλλάξει από το γεγονός ότι θα το κρατήσω όλη την ημέρα;

- ΚΑΘΌΛΟΥ ! - οι μαθητές απάντησαν με σύγχυση. 

- Και τι πρέπει να γίνει για να τα διορθώσουμε όλα; 

- Απλά βάλτε το ποτήρι στο τραπέζι! Ένας φοιτητής είπε χαρούμενα. 

- Ακριβώς! Ο καθηγητής ευχαρίστως απάντησε. - Έτσι είναι με όλες τις δυσκολίες της ζωής. Σκεφτείτε ένα πρόβλημα για λίγα λεπτά και θα είναι δίπλα σας. Σκεφτείτε τη για λίγες ώρες και θα αρχίσει να σας πιπιλίζει. 

Εάν σκέφτεστε όλη την ημέρα, θα σας παραλύσει. 

Μπορείτε να σκεφτείτε το πρόβλημα, αλλά κατά κανόνα δεν οδηγεί σε τίποτα. Το βάρος της δεν θα μειωθεί. 

Μόνο η ενέργεια επιτρέπει την αντιμετώπιση του προβλήματος. Λύστε το ή αφήστε το στην άκρη. Δεν έχει νόημα να μεταφέρετε βαριές πέτρες στην ψυχή σας που σας παραλύουν.