ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

ΑΓΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΧΡΙΔΟΣ.

Ό περιλάλητος και τροπαιοφόρος άγιος Γεώργιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία από πλούσιους και ενάρετους γονείς. Μετά τον θάνατο του πατέρα του Γεροντίου, ό όποιος μαρτύρησε για τον Χριστό, ή μητέρα του Πολυχρόνια αποφάσισε να μεταφερθούν με τον γιό της στην Παλαιστίνη. Ό Γεώργιος σε νεαρή ηλικία κατατάχθηκε στο στράτευμα και ήδη στα είκοσι χρόνια του είχε τον βαθμό του τριβούνου της αυτοκρατορικής φρουράς έτσι έντάχθηκε στήν υπηρεσία του αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Όταν ό Διοκλητιανός άρχισε τον φοβερό διωγμό κατά των χριστιανών, ό Γεώργιος παρουσιάστηκε ενώπιον του άφοβος και ομολόγησε πώς ήταν χριστιανός. Ό αυτοκράτορας πρόσταζε να τον φυλακίσουν και να τον βασανίσουν ανηλεώς: αρχικά έδεσαν τα πόδια του μέσα σε ξύλα και τοποθέτησαν μια βαριά πέτρα πάνω στο στήθος του υστέρα τον έδεσαν σε τροχό, κάτω άπ’ τον όποιο τοποθέτησαν μια σανίδα με σιδερένια καρφιά και τον περιέστρεφαν μέχρι πού το σώμα του κατακομμένο, έγινε ολόκληρο μια αιμορροούσα πληγή. Στη συνέχεια τον έθαψαν ζωντανό σ’ έναν λάκκο μέσα στη γη, αφήνοντας τον επί τρεις ημέρες και νύχτες, με μόνο το κεφάλι του έξω άπ’ το χώμα. Ύστερα τού έδιναν νά πίνει καθημερινά ένα θανατηφόρο δηλητήριο πού ετοίμασε κάποιος μάγος.

Ό Γεώργιος, καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών τών βασανιστηρίων, παρέμενε άδιαλείπτως προσευχόμενος στον Θεό και ό Θεός άμέσως τον θεράπευε κάθε φορά και τον έσωζε άπ’ τά θανατηφόρα βασανιστήρια, προς μεγάλη έκπληξη των παρισταμένων.

Όταν έφθασε με τήν προσευχή του νά άναστήσει έναν νεκρό, ήταν πολλοί αυτοί που πίστεψαν διά του άγιου στον Χριστό και μάλιστα μαρτύρησαν. Άνάμεσά τους ήταν ή βασίλισσα Αλεξάνδρα, σύζυγος του τυράννου Διοκλητιανού, ό άρχιερέας των ειδώλων, ό μάγος Αθανάσιος, ό γεωργός Γλυκέριος και οί Ούαλέριος, Δονάτος και Θερινός. Στο τέλος ό αυτοκράτορας πρόσταξε τούς δημίους του ν’ άποκεφαλίσουν τήν ίδια τή σύζυγό του και τον Γεώργιο. Ή μακαρία Αλεξάνδρα όμως ξεψύχησε στο ικρίωμα του θανάτου, προτού νά τήν άποκεφαλίσουν ό άγιος Γεώργιος άποκεφαλίστηκε διά ξίφους το έτος 303.

Αναρίθμητα είναι τά θαύματα, πού τελέστηκαν έκτοτε πάνω άπό τον τάφο του άγιου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου. Πλήθος οί έμφανίσεις του, τόσο σε ενύπνια όσο καί εν έγρηγόρσει, σ’ όλους εκείνους πού άπό τότε μέχρι σήμερα επικαλέστηκαν καί ζήτησαν τή βοήθειά του.

Τρωθείς με διάπυρη άγάπη γιά τον Χριστό, ό άγιος Γεώργιος εύκολα έγκατέλειψε οτιδήποτε άλλο: στρατωτικό άξίωμα, πλούτη, βασιλικές τιμές, τούς φίλους του, τον κόσμο ολόκληρο, χάριν της άγάπης του. Γι' αύτή τήν άγάπη του ό Χριστός τον στεφάνωσε με άφθαρτο στέφανο δόξης, στον ούρανό καί στή γή, καί μέ αιώνια ζωή στή Βασιλεία Του. Επιπλέον, έδωσε στον άγιό Του, μεγαλομάρτυρα καί τροπαιοφόρο Γεώργιο, ισχύ και εξουσία για να συντρέχει όλους τούς κοπιώντας και πεφορτισμένους, οί όποιοι τον τιμούν κι επικαλούνται το όνομά του.

25. Σ.τ.μ. Πιθανότατα άνηλθε στό αξίωμα του στρατηλάτου, δηλαδή έπαρχου (Ν.Σ.), όπως καί ό πατέρας του - επιφανείς Καππαδόκης συγκλητικός, ίσως πρώην ειδωλολάτρης πού έγινε χριστιανός. Επίσης διευκρινίζεται ότι ό τάφος του άγιου Γεωργίου βρίσκεται στη γενέτειρα της μητέρας του: τη Λύδδα (Διόσπολη) της Παλαιστίνης• εκεί μεταφέρθηκε το τίμιο λείψανό του σύμφωνα με έντολη του άγιου καί άνεγέρθηκε περικαλλής  ναός επ’ όνόματί του. ('Ο άγιος φέρεται νά γεννήθηκε σέ περιοχή της Αρμενίας τήν περίοδο 280-285). Τέλος, σημειώνουμε ότι στους ελληνικούς συναξαριστές, έκτος άπό τούς σύν αύτώ μάρτυρες (Άνατόλιος, Πρωτολέων, Αθανάσιος και Γλυκέριος), μνημονεύονται τήν επομένη, στις 24 Απριλίου, ξεχωριστά οί μάρτυρες πού πίστεψαν διά τού άγιου μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (Ευσέβιος, Νέων, Λεόντιος, Λογγϊνος, Χριστοφόρος, Δημήτριος, Δάναβος, Δονάτος, Θερινός, Νεστάβη καί Νίκη). 

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.  Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.  ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ.  ΜΗΝΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ