Οι άγιοι είναι ζωντανοί και η θεόσδοτη δύναμή τους δεν φθίνει, στο πέρασμα του χρόνου. Ό άγιος Ίωαννίκιος κάνει θαύματα μέχρι σήμερα, όπως έκανε καί στη διάρκεια τής επίγειας ζωής του, κάπου πεντακόσια χρόνια πρίν.

Οι άγιοι είναι ζωντανοί και η θεόσδοτη δύναμή τους δεν φθίνει, στο πέρασμα του χρόνου. Ό άγιος Ίωαννίκιος κάνει θαύματα μέχρι σήμερα, όπως έκανε καί στη διάρκεια τής επίγειας ζωής του, κάπου πεντακόσια χρόνια πρίν.

Κάποιος άνθρωπος όνόματι Μίλος, άπό την Ερζεγοβίνη, προετοιμαζόταν νά ταξιδέψει στά Ιεροσόλυμα σε προσκύνημα στους άγιους Τόπους. 

Καθώς έτοιμαζόταν ν' αναχωρήσει, του εμφανίστηκε ό άγιος Ίωαννίκιος σέ ενύπνιο καί του διεμήνυσε νά μην πάει στά Ιεροσόλυμα. «Αντί νά πάς στά Ιεροσόλυμα, θά ήταν καλύτερα νά πάς στο Ντέβιτς»  εξήγησε ό άγιος, «εκεί νά αποκαταστάσεις την εκκλησία μου και νά την βάλεις σε τάξη». Ό Μίλος υπάκουσε τον άγιο και πήγε πράγματι στο έγκαταλελειμμένο μοναστήρι Ντέβιτς: τό καθάρισε, το συγύρισε και κατάφερε νά άκούγονται πάλι εκεί ύμνοι και δοξολογίες στον Θεό. Κατέληξε νά γίνει μοναχός και νά παραμείνει εκεί μέχρι το τέλος τής ζωής του.

Στη διάρκεια του Α' παγκοσμίου πολέμου και τής αυστριακής κατοχής, ένας Ούγγρος αξιωματούχος ήλθε στο Ντέβιτς με στρατιωτικό απόσπασμα. Ό αξιωματικός καθοδήγησε τον Δαμασκηνό, τον ηγούμενο τής μονής, μπροστά στη λάρνακα τού άγιου Ίωαννικίου καί τον ρώτησε τί υπήρχε κάτω άπό την πλάκα. «Άγια πράγματα», άπάντησε ό ηγούμενος. 

«Τί είδους άγια πράγματα;», χλεύασε ό αξιωματικός, «κάτι έχετε κρυμμένο κάτω άπό εκεί!». Διέταξε τούς στρατιώτες νά χτυπήσουν την πλάκα με άξίνες και νά την άναποδογυρίσουν. Ένώ τό έκανε αύτό, ένας δυνατός πόνος τον χτύπησε στην κοιλιά. Ξάπλωσε στο κρεβάτι καί, προτού πέσει τό βράδυ, πέθανε. Οι φοβισμένοι στρατιώτες άφησαν μισοτελειωμένο τό έργο τους κι έφυγαν άπ' τό μοναστήρι.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ.  Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΑΧΡΙΔΟΣ.  ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΒΕΛΙΜΙΡΟΒΙΤΣ. ΜΗΝΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ