ΑΝΑΜΝΉΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΓΈΡΟΝΤΑ ΙΩΆΝΝΗ ΚΑΤΉ ΤΟΥ ΠΕΡΆΜΑΤΟΣ.

Αναμνήσεις με το γέροντα Ιωάννη.

Ξέρεις πρώτον αιώνα, δεύτερον αιώνα, τρίτον αιώνα, υπήρχε στους χριστιανούς έντονη πνευματική ζωή.

Έντονη πνευματική ζωή διότι υπήρχε ο κίνδυνος για το μαρτύριο ,φόβοι από παντού είχαν δε και την αίσθηση ότι ο Κύριος έρχεται ,έρχεται δηλαδή η Δευτέρα παρουσία και αυτό τους έκανε να ήσαν οι πραγματικοί λάτρεις.

Ακόμα δεν είχαν συγκεντρωθεί τα αποστολίκα έργα οι λόγοι του Παύλου αλλά ούτε και ο ευαγγελικός λόγος αυτά συγκεντρώθηκαν περίπου στην πρώτη οικουμενική σύνοδο και φτιάχτηκε η Καινή διαθήκη. Τότε λοιπόν υπήρχαν τέσσερις κατηγορίες ανθρώπων η χριστιανών.

Ήσαν οι κατηχούμενοι αυτοί που θέλαν να γίνουν χριστιανοί , (άκρουομενοι και ήσαν αβάπτιστοι).
2) Υπήρχαν η προς κλαίοντας αυτοί είχανε αμαρτήσει και ως συνήθως  κάθονται
Εκτός εκκλησίας και παρακαλούσαν τους υπόλοιπους να πρεσβεύουν στον Κύριο για τη Σωτηρία τους.
3) Οι μετανοούντες αυτοί είχαν λήξει οι τιμωρίες από μικρά παραπτώματα και κάθονταν εντός του ναού και προσεύχοντο.
4) Ησαν οι τέλειοι αυτοί που είχαν δώσει όλο τους το είναι στον Κύριο και έπαιρναν και πνευματικά χαρίσματα.
Μόνον αυτοί οι τέλειοι είχαν το δικαίωμα να πάρουν σώμα και αίμα Χριστού . 

Τότε δεν υπήρχε λειτουργία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου αλλά υπήρχαν πάντοτε οι προηγιασμενες λειτουργίες.

Όταν άρχιζε η  θεία λειτουργία ο Παπάς έβγαινε έξω από το ιερό και  τους έβγαζε όλους έξω ,εκτός από τους τέλειους χριστιανούς αλλά και αυτούς οι οποίοι είχαν μικρά αμαρτήματα. 
Δεν έπαιρνε κανένας εκτός των τελειων.

Για αντίδωρο όλοι μαζί  στο τέλος έβγαζαν ένα κομμάτι από το πρόσφορο που λεγόταν, Παναγία ,
αυτό τώρα υπάρχει μόνο στο Άγιον όρος από κείνο το ψωμάκι περνάνε όλοι.
Συγκρίνετε μόνοι σας την εποχή εκείνη με την σημερινή.

Εγώ σκεπτόμουν αν θα ήμουν εκείνη την εποχή, που θα ήμουν.

Ο γέροντας το κατάλαβε, και μου λέει παιδί μου αν ητο ακόμα εκείνη η εποχή, εσένα θα σε είχα βάλει συνέχεια στους προσκλαιοντες, τον κοίταξα. Τι έπαθα, και στο κρύο και στη ζέστη ναι έξω θα σε είχα πολύ καιρό τιμωρημένο. Ξέρεις είσαι ο χειρότερος όλων, δεν μίλησα.
Από όλες τις φορές που έχεις κοινωνήσει μόνο μία φορά κοινωνήσες αξία, αλλά αυτή η θεία κοινωνία που την πήρες αξίως φαστάει 100 χρόνια τις άλλες φορές όλες ανάξια. 

Θυμάμαι μία φορά πήγα να κοινωνήσω είχα εξομολογηθεί ,τις τρεις τελευταίες ημέρες είχα σαρκικό πειρασμό θεώρησα σωστό να μην του το πω. Βγαίνοντας ο γέροντας με το ποτήριον της ζωής με είδε ,για να μη με διώξει, μου λέει σήκωσε το κεφάλι σου ψηλά να βλέπεις ψηλά επάνω τον Παντοκράτορα άνοιξε το στόμα σου καλά μου έδωσε το κουταλάκι βοήθειά σου μου λέει, πάω να καταπιώ πουθενά Χριστος, βρε τι έγινε; 

Χάθηκε η θεία κοινωνία στο στόμα μου ξαναφέρνω τη γλώσσα γύρω πουθενά σώμα και αίμα παράξενο λέω αλλά μπορεί και να μη μου έδωσε;
Στο τέλος μου λέει σου έδωσα να γλείψειςτο κουτάλι γιατί δεν ήσουν άξιος να κοινωνήσεις, είχες πόλεμο σαρκικό άλλη φορά όταν θα έχεις έντονο σαρκικό πόλεμο να προσεύχεσαι μέχρι να καταλαγιάσει, αν συνεχίζει και τη δεύτερη εβδομάδα το ίδιο δεν θα κοινωνήσεις την 4η εβδομάδα θα έρχεσαι για θεία κοινωνία και ας έχεις πειρασμό διότι τότε τον πειρασμό τον έχεις διότι δεν θέλει ο διάβολος να κοινωνήσεις θα κοινωνήσεις για να σκάσει.