Ένας από τους ήρωες των ντοκιμαντέρ μου στην έρημο σήμερα ταξίδεψε για τον αιώνιο προορισμό.

Ένας από τους ήρωες των ντοκιμαντέρ μου στην έρημο σήμερα ταξίδεψε για τον αιώνιο προορισμό.

35 μέρες έμεινα στο Σαραντάριο Όρος στο μοναστήρι των Πειρασμων για τις ανάγκες του ντοκιμαντέρ μου μέσα στην φρικτή ζέστη τότε και δε θα ξεχάσω ότι εκείνες τις μέρες του Αυγούστου νηστεύαμε και τρώγαμε κάπαρη που φύτρωνε ανάμεσα στα βράχια και αλάδωτη καλαμποκόπιτα αλλά την ημέρα της Παναγίας ήθελε ο καημένος να μας ευχαριστήσει λόγω της γιορτής μου και τότε κατέβασε δυο κονσέρβες με ψάρι. Της ξεσκόνισε και είπε : « Ε σήμερα είναι η γιορτή της Παναγίας και γιορτάζει και η Μαρία ας το γιορτάσουμε» . Ήταν το πιο νόστιμο φαγητό που είχα φάει ποτέ .

Δε θα ξεχάσω την άξεστη απλότητά του, την αγάπη του για το μοναστήρι που κρεμόταν σαν αητοφωλιά στο βουνό Τσέμπελ Κουρουντούλ ούτε το τηλεφώνημά του το ξημέρωμα, όταν γύρισα στην Ελλάδα να μου πει ότι τον αιχμαλώτισαν εγκληματίες για να κλέψουν τις εικόνες και τον είχαν δυο μέρες φιμωμένο με ταινίες και σκοινιά. Πάντα ζητούσε τη βοήθειά μου, ήξερε ότι τηλεφωνούσα στις αρχές στην Ιεριχώ και στο Ισραήλ. Δε θα του άρεσε να τον έλεγα ήρωα σήμερα γι αυτό θα πω ότι αυτός ο αγιοταφίτης μοναχός σήκωνε την ελληνική σημαία στα βάθη της ερήμου κάθε πρωί και εύχομαι να συνεχίσει η σημαία αυτή να κυματίζει στα Πανάγια Προσκυνήματα . Καλό ταξίδι . Καλό Παράδεισο σε έναν αγωνιστή της ζωής που έφυγε με ταπείνωση έχοντας πειρασμούς μέχρι το τέλος. 

ΜΑΡΊΑ ΓΙΑΧΝΑΚΙ.