Παραβολή σπασμένα σκάφη

Παραβολή  σπασμένα σκάφη 

Στις όχθες ενός μεγάλου ποταμού ζούσε ένας ψαράς με την οικογένειά του παλιά η επιχείρησή του πήγαινε καλά, αλλά εκείνοι οι χρόνοι ήταν στο παρελθόν. Τώρα ο ποταμός έφερνε όλο και λιγότερα ψάρια, ο εξοπλισμός ήταν ερειπωμένος, και επειδή δεν υπήρχε τίποτα  για να αγοράσει ένα καινούργιο σκάφος, ο ψαράς έπρεπε να ξεκινήσει σχεδόν κάθε μέρα με την μικρή και παλιά  βάρκα του.
Πρέπει να φοβόμαστε την αλλαγή;
Μόλις ένας γέροντας πέρασε από αυτά τα μέρη  ζήτησε από τον Ψαρά να μείνει τη νύχτα. Τον καλωσόρισαν θερμά, τον τροφοδότησαν με δείπνο, αν και δεν υπήρχε αρκετό φαγητό για όλους και πήρε το πιο βολικό μέρος στο σπίτι. Το επόμενο πρωί, που θα έφευγε , ο γέροντας ρώτησε πώς πρέπει να ευχαριστήσει τους ιδιοκτήτες για καταφύγιο και φαγητό. Βλέποντας ότι ο γέρος δεν ήταν πλούσιος, ο ψαράς χαμογέλασε μόνο και είπε: «Βλέπω ότι είσαι σοφός άνθρωπος και έχεις δει πολλά». Δώστε μου συμβουλές ευγνωμοσύνης - πώς να βγούμε από τη φτώχεια, και αυτό θα είναι αρκετό. "Καλά," συμφώνησε ο γέρος. - 

Για να βγείτε από τη φτώχεια, πνίξτε το σκάφος σας! Είπε, και με αυτό έφυγε. Ο ψαράς δεν καταλάβαινε τέτοιες συμβουλές, μόνο σκέφτηκε : "Ίσως ο γέρος να είχε πρόβλημα στο μυαλό;" Πώς μπορώ να πνίξω τη βάρκα - τώρα δεν μπορούμε να φτιάξουμε φαγητό και χωρίς αυτή θα πεθάνουμε από την πείνα ... "Ο ψαράς δεν ακολούθησε τη συμβουλή, έζησε όπως και πριν, έπεφτε όλο και περισσότερο στη φτώχεια - τώρα ολόκληρη η οικογένειά του πήγαινε συχνά στο κρεβάτι χωρίς δείπνο. Και μια φορά, σε μια ισχυρή καταιγίδα, το παλιό ερειπωμένο σκάφος του κατέρρευσε, ο ίδιος ο ψαράς μόνο επέζησε. Κάθισαν και σκέφτηκαν αλλά δεν υπήρχε τίποτα να κάνουν - συγκέντρωναν τα φτωχά αντικείμενα τους και κατέβηκαν από τα σπίτια τους, κατέβηκαν στο ποτάμι για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Μετά από καιρό, ο ποταμός τους οδήγησε σε ένα μεγάλο ψαροχώρι. Πόσες βάρκες ήταν εκεί! Και μεγάλα σκούνες και πολύ μικρά σκάφη. Δυστυχώς η καρδιά του Ψαρά λυπόταν όταν τα κοιτούσε ! Αλλά δεν είχε τη δική του βάρκα και δεν υπήρχε τίποτα να αγοράσει. Ένας ψαράς καθόταν στην ακτή, κοίταξε τα σκάφη των άλλων ανθρώπων και σκεφτόταν 

Κάθισε για μεγάλο χρονικό διάστημα και άρχισε να παρατηρεί ανάμεσα στις θλιβερές του σκέψεις: αυτά τα σκάφη χρειάζονται επισκευή και θα ήταν ωραίο να το ανακαινίσουμε, αλλά αυτό πρόκειται να ξεχαστεί αν δεν επιλυθεί επειγόντως ... Και ο ψαράς άρχισε να επισκευάζει τα σκάφοι ,αυτό ήταν. Ήξερε πώς να το κάνει άριστα!  Μάλιστα  έπρεπε να ασχοληθεί και να μελετήσει αυτό το ζήτημα σε όλες τις λεπτομέρειες, και έτσι , έγινε ένας υπέροχος τεχνίτης ! 

Το έργο του εκτιμήθηκε γρήγορα και σύντομα η φήμη του έφτασε περα από το χωριό: κάνει θαύματα, επισκευάζει τα σκάφη, γίνονται καλύτερα και από τα καινούργια! Οι άνθρωποι ήρθαν σε αυτόν  από μακριά. Πέρασε λίγος καιρός και αγόρασε ένα νέο σπίτι με έναν όμορφο κήπο. Και άρχισαν να βγαίνουν χρήματα, και κανείς δεν θυμήθηκε ούτε καν για την πείνα στην οικογένεια. Τότε μόνο ο ψαράς θυμήθηκε αυτόν τον γέρο με τις συμβουλές του να πνίξει το σκάφος και να συνειδητοποιήσει πόσο σοφή ήταν τα λόγια του! «Συχνά συμβαίνει», δήλωσε η γυναίκα του , «ένα άτομο προσκολλάται στο παλιό στο τελευταίο, φοβούμενος ότι η αλλαγή είναι κάτι παραπάνω από τις συνηθισμένες δυσκολίες και θλίψεις». Και η αλλαγή, όπου κι αν ξεκινά, φέρνει πάντα καλό. Ειδικά όταν ένα άτομο είναι έτοιμο να το δει και να το δεχτεί!