ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΕ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΘΡΟΝΙ. ΠΑΤΗΡ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΤΑΜΠΑΚΗΣ.

ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΕ ΒΕΛΟΥΔΙΝΟ ΘΡΟΝΙ

ΕΛΕΓΕ με δάκρυα κατάνυξης στα μάτια ένας Καλόγερος σαν έφτανε το δειλινό στον Άθωνα ˑ

 Έχετε την ιδέα πως η Παναγία, από την Ανάσταση και μετά,    αποτέλεψε το χρέος της και αναπαύεται πια σε βελούδινο θρονί σε κάποια μεριά του ουρανού αμέτοχη και απόμακρη από την δυστυχία που  κατατρέχει την κτίση;

Μα ακόμη και τώρα ματώνει καθημερνά τις πατούσες της γυρνώντας,  με ξεραμένο και διψασμένο στόμα ,σε δρόμους και σοκάκια για να έβρει το σακάτικο,το πονεμένο ,το αδικημένο,το απεγνωσμένο και το χαμένο  να το σφίξει στην αγκαλιά της ,να του δώσει το φιλί της ζωής και να το αναστήσει.Έχει το ασίγαστο καρδιοχτύπι  για κάθε άνθρωπο αφού κάθε λεπτό βλέπει να  ανασταυρώνεται ο Υιός Της στα πρόσωπα των δυστυχισμένων παιδιών της.

Γι’αυτό όποτε διαβάζουνε  οι Χριστιανοί τους Χαιρετισμούς και της λέγουν το «Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε» την αλαφρώνουν κάθε και λίγο, σταλιά-σταλιά, από την πονετική αγωνία της ρίχνοντας βάλσαμο και δροσιά  στα μητρικά ανήσυχα  σωθικά Της.

Από το βιβλίο «…ΝΑ Σ’ΑΓΑΠΩ»Παραινέσεις προς αγάπησιν και πόθον  της Θεόπαιδος.