Ο Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)

"Τι προσελκύει έναν μοναχό στα βουνά; Γιατί η χαρά ξυπνάει στην καρδιά του, σαν μια άνοιξη ανάμεσα σε θραύσματα βράχων και δένδρων που έχουν χαράξει τις ρίζες τους σε πέτρες και η ψυχή αρχίζει να τραγουδάει χωρίς λόγια και ήχο; Αυτό είναι ένα μυστικό ότι το στόμα που κλείνει με προσευχή δεν ανοίγει. Εδώ η ψυχή καταλαβαίνει τι λέγεται στα λόγια του ψαλμού: "... λάμπετε θαυμάσια  βουνά της ερήμου."

Τα βουνά είναι ένα βασίλειο της σιωπής, επομένως ο λόγος μου δίνει τη σιωπή - αυτό το τραγούδι για τη δόξα των βουνών. Τα βουνά είναι μια εικόνα της πνευματικής ανάδυσης, όπου απαιτείται συνεχής πνευματική επιτέλεση και εργασία. Οι άβυσσοι και τα κοιλώματα κάτω από τα πόδια είναι εκείνα τα μαύρα σύννεφα  της αμαρτίας που είναι κρυμμένα στην ανθρώπινη καρδιά. Τα φίδια που κρύβονται κάτω από πέτρες - τα πάθη που δηλητηριάζουν την ψυχή με τα δηλητηριώδη δόντια τους, όταν το πνευματικό βλέμμα του ασκητή είναι γεμάτο, όταν ξεχνά ότι η αιώνια ζωή και ο αιώνιος θάνατος αποφασίζονται στα βάθη της καρδιάς του, ότι το σημαντικότερο δεν είναι αυτό που συμβαίνει έξω  αλλά αυτό που συμβαίνει στον εαυτό του.

Στη σιωπή των βουνών, ο μοναχός επιδιώκει τη σιωπή της ψυχής του, έτσι ώστε σε αυτή τη σιωπή τα λόγια του ήχου της προσευχής του Ιησού, ώστε όλες οι δυνάμεις του πνεύματός του να συγχωνευθούν με το καινούργιο όνομα του Θεού, έτσι ώστε στο σκοτάδι της αποσύνδεσης από τη γη, όπου κάποιος αφήνει εικόνες της φαντασίας του και της κρίσης του λόγου του, αυτή η μυστικιστική νύχτα - το όνομα του Ιησού Χριστού θα λάμπει στην ψυχή του, όπως ένα πρωινό αστέρι. Η ομορφιά των βουνών και του ουρανού τον διδάσκει για την Ανώτερη Ομορφιά, και τα βουνά και ο ουρανός είναι μόνο οι σκιές αυτής της ομορφιάς. Ο μοναχός είναι σαν κυνηγός θησαυρού. Σίγουρα αναζητά προσευχές, όπως θησαυρούς, αναζητήσεις σαν να μην το έχει. Το βασίλειο των βουνών είναι ιδιοκτησία του, η σιωπή της ερήμου είναι η χαρά του. »

Ο Αρχιμανδρίτης Ραφαήλ (Καρελίν)